Języki Belgii

oprócz trzech języków urzędowych, inne są używane w Belgii, na przykład w Walonii, gdzie Francuski stał się dominujący dopiero stosunkowo niedawno., Czasami postrzegane jako dialekty, odmiany związane z francuskim zostały uznane przez społeczność francuską jako oddzielne języki (langues régionales endogènes, lit. „regional native languages”) od 1990. Nie podjęto jednak żadnych znaczących środków wspierających stosowanie tych odmian.walonedytuj

Walonedytuj

Walonedytuj

waloński jest historycznym językiem Południowej Belgii, a większość obszarów, na których mówi się językiem francuskim, była Walońskojęzyczna. Jest to również tradycyjny język narodowy Walonii., Chociaż jest uznawany od 1990 roku, podobnie jak inne słowniki w Belgii, jest używany głównie przez osoby starsze. Niektórzy młodsi Walończycy mogą rościć sobie prawo do wiedzy. Jest stosowany głównie w regionach wiejskich, które mają wolniejsze tempo zmian. Jest również używany w przedstawieniach teatralnych i innych formach literatury, choć nie w szkołach.

PicardEdit

inny język związany z francuskim, a także historyczny język regionu, Picard, został uznany w 1990 roku przez rząd Wspólnoty Francuskiej., Picard historycznie znajduje się we Francji, z głośnikami również w zachodniej części Walonii.

ChampenoisEdit

Champenois zostało również prawnie uznane w 1990 roku. Mówi się nim głównie w Szampanii we Francji i niewielkiej części Walonii.

LorrainEdit

podobnie jak inne języki autochtoniczne blisko spokrewnione z francuskim, Lorrain został uznany w 1990 roku. Mówi się nim głównie w Gaume, części belgijskiej Lotaryngii.,Język flamandzki jest językiem ojczystym dla 3,5%, Angielski dla 3,5% mieszkańców (2011), Francuski dla 3,5% mieszkańców (2011), Francuski dla 3,5% mieszkańców (2011), Francuski dla 3,5% mieszkańców (2011), Francuski dla 3,5% mieszkańców (2011), Francuski dla 3,5% mieszkańców (2011), Francuski dla 3,5% mieszkańców (2011), Francuski dla 3,5% mieszkańców (2011). Głównymi dialektami niderlandzkimi w Belgii są Brabancja I Wschodni Flamandzki. Standardowy Holenderski, używany w Belgii, jest w większości pod wpływem Brabancji. Istnieją tradycje literackie zarówno w dialektach Wschodnio flamandzkich, jak i zachodnio flamandzkich.,

Limburgiszedytuj

Limburgisz jest językiem używanym głównie w północno-wschodniej Belgii i południowo-wschodniej Holandii, w belgijskiej i holenderskiej prowincji Limburg. Jest blisko spokrewniony z holenderskim, ale ma bardziej Niemieckie wpływy.

Low Dietschedit

Low Dietsch jest językiem lub dialektem germańskim w północno-wschodniej belgijskiej prowincji Liege, na obszarze historycznego (i mieszanego językowo) Księstwa Limburgii. Mówi się nim w takich miastach i wioskach jak Plombières (Bleiberg), Gemmenich, Hombourg, Montzen i Welkenraedt., Językoznawcy klasyfikują ten dialekt jako przejście między Limburgią a Ripuarią. Określano go jako odmianę języka niderlandzkiego lub niemieckiego.

od 1992 r.niski Dietsch jest uznawany przez władze walońskie za wewnętrzny język regionalny. Low Dietsch był ulubionym językiem obcym w XIX wieku amerykańskiego prezydenta Andrew Jacksona ze względu na jego brzmienie i elokwencję. Niski Dietsch jest praktycznie identyczny z dialektem niemieckim w północnej części sąsiedniego oficjalnego niemieckojęzycznego regionu Belgii., Inna definicja wynika z faktu, że region niemieckojęzyczny został anektowany przez Belgię w 1919 roku, podczas gdy obszar „Low Dietsch” jest częścią Belgii od 1830 roku.

Luksemburskiedit

Luksemburski, język z Mozeli Frankońskiej, pochodzi z Arlerland, wschodniej części belgijskiej prowincji Luksemburg, w tym miasta Arlon (Arel)., Od końca XX wieku, w ostatnich dziesięcioleciach, został w dużej mierze zastąpiony przez belgijskich Francuzów, w przeciwieństwie do jego rozkwitu po drugiej stronie granicy, w Wielkim Księstwie Luksemburga.

od 1990 roku język ten jest uznawany przez władze walońskie za frankoński (frankoński). Był to jedyny język nieromański uznany w dekrecie z 1990 roku.

MarolsEdit

Marols, znany również jako Brusseleir, jest prawie wymarłym dialektem używanym w Brukseli i używanym głównie w nieformalnych kontekstach. Jest to głównie mieszanka wpływów francuskich i holenderskich., Marolowie wywodzili się z dialektu brabanckiego i zyskali większe wpływy francuskie po utworzeniu Królestwa Belgii w 1830 roku po rewolucji belgijskiej. Dialekt został nazwany na cześć Marollen, dzielnicy w Brukseli.

YiddishEdit

Jidysz jest używany przez wielu spośród 20 000 Żydów aszkenazyjskich mieszkających w Antwerpii. Tamtejsza społeczność Jidysz należy do najsilniejszych w Europie., Jest to jedna z niewielu społeczności żydowskich na świecie, w której dominującym językiem pozostaje Jidysz (Inne to Kiryas Joel w Nowym Jorku i głównie ortodoksyjne dzielnice Aszkenazyjskie w Stanach Zjednoczonych, Montreal, Londyn, Paryż i Izrael).

języki Migoweedit

LSFBEdit

Lsfb, czyli Francuski belgijski język migowy, jest używany głównie w Walonii i Brukseli i jest związany z LSF i innymi językami Frankoskońskimi. Rozwinął się ze starego belgijskiego języka migowego, który rozwinął się w wyniku kontaktu między Lyońskim językiem migowym a LSF.,

VGTEdit

podobnie jak Lsfb, flamandzki Język Migowy lub VGT, jest językiem Frankońskim wywodzącym się ze starego belgijskiego języka migowego. Jest używany głównie we Flandrii, z pięcioma głównymi dialektami regionalnymi: Flandria Zachodnia, Flandria Wschodnia, Antwerpia, Brabancja Flamandzka i Limburgia. Istnieje zróżnicowanie dialektalne między mężczyznami i kobietami mówiącymi ze względu na historyczny rozwój języka.

DGSEdit

w przeciwieństwie do VGT i lsfb, DGS, czyli niemiecki język migowy, nie jest powiązany z LSF i obejmuje własną rodzinę języków. DGS jest związany z PJM i Shassi., Jest używany głównie w społecznościach niemieckojęzycznych Belgii, chociaż niemiecki i DGS nie są ze sobą powiązane.

język Indoaryjski

Sinte Romani jest używany przez wielu spośród 10 000 Romów lub Sinti żyjących w Belgii. Ma znaczący wpływ niemiecki i nie jest wzajemnie zrozumiały z innymi językami romskimi. Język należy do północno-zachodniej grupy dialektów romskich. Język i ludzie są często nazywane „Cyganami” przez outsiderów, termin uważany za pejoratywny ze względu na konotacje nielegalności i nieprawidłowości.,

główne języki obcymiedytuj

od końca XX wieku Belgia przyjmowała imigrantów z różnych obszarów Europy, Morza Śródziemnego i Afryki Północnej. Oni i ich potomkowie mówią językami, w tym berberyjskim (Riffiańskim), arabskim (Maghrebi), hiszpańskim, tureckim, portugalskim, włoskim, greckim, polskim i angielskim.