David Porter on military history ' s skazany wynalazki

F-104 powstał w czasie wojny koreańskiej, z USAF wymagania dla nowego myśliwca naddźwiękowego. Podstawowy projekt został ukończony w 1953 roku, a pierwszy prototyp oblatano w marcu 1954 roku.

był to samolot o futurystycznym wyglądzie, który Lockheed określił jako „pocisk z człowiekiem w środku”., Prędkość wznoszenia i prędkość maksymalna były wszystkim, co było przewidywane, ale problemy z silnikiem i potrzeba zintegrowania nowego pocisku powietrze-powietrze Sidewinder opóźniły wprowadzenie tego typu do służby aż do 1958 roku.1960-dokonano oblotu dwóch myśliwców USAF Lockheed F-104 Starfighters., Image: bagera3005 / Deviant Art

Kiedy F-104 w końcu zaczął działać, USAF szybko odkrył, że ma wiele problemów – niektóre z nich były stosunkowo niewielkie, takie jak ostre jak brzytwa krawędzie czołowe skrzydła, które rozdarły tak wiele nieostrożnych załóg naziemnych, że pasy ochronne musiały być montowane na wszystkich samolotach natychmiast po każdym locie.,inne były znacznie poważniejsze, takie jak decyzja o zainstalowaniu w samolocie Stanley C-1 wyrzutnika z pierścieniem w dół, ze względu na obawy, że konwencjonalne fotele wystrzeliwane w górę mogą nie wyczyścić zespołu wysokiego ogona „T”.

to wszystko było praktycznie gwarancją śmierci każdego pilota, który musiał katapultować się na małej wysokości, a później wersje USAF zostały przystosowane do siedzenia w górę Lockheed C-2, który był w stanie oczyścić ogon, ale mógł być bezpiecznie obsługiwany tylko przy prędkościach większych niż 104 mil na godzinę (167 km/h).,

Short range interceptor

wczesne myśliwce były skutecznymi jednodniowymi myśliwcami przechwytującymi krótkiego zasięgu, ale brakowało im wyrafinowanego radaru i pocisków dalekiego zasięgu potrzebnych do misji Dowództwa Obrony Powietrznej USA.

zamówienia USAF zostały skrócone do mniej niż 300 samolotów. Wszystkie ocalałe zostały przekazane do Air National Guard w 1969 roku, a nawet te zostały wycofane ze służby w 1975 roku.

Lockheed odniósł znacznie większy sukces sprzedając F-104 zagranicznym nabywcom – głównie dzięki hojnym łapówkom, które wyniosły ponad 22 miliony dolarów., Ponad 2000 służyło ostatecznie w Siłach Powietrznych 14 innych krajów.

Niemcy Zachodnie były największym klientem, a Luftwaffe i Marineflieger obsługiwały łącznie 916 samolotów w latach 1960-1987. Większość z nich stanowiła wariant F-104G, z dodatkowym wyposażeniem umożliwiającym im działanie jako myśliwce-bombowce.w 1960 roku Starfighter wszedł do służby w Niemczech, a w 1970 roku został przyjęty do służby jako myśliwiec przechwytujący na małych wysokościach, co pogorszyło i tak już trudną charakterystykę obsługi i przyczyniło się do licznych wypadków.,

Asy myśliwskie, takie jak Johannes Steinhoff i Erich Hartmann, którzy byli wyższymi oficerami Luftwaffe w latach 60. Wprowadzono bardziej szczegółowe programy szkoleniowe, a fotele wyrzucane Lockheed zastąpiono znacznie lepszym modelem Martin-Baker Mark 7 „zero-zero”, który mógł działać nawet wtedy, gdy samolot stał na lotnisku.

pomimo tych środków, F-104G miał przerażający wskaźnik wypadków, z co najmniej 262 wypadków, które pochłonęły życie 115 pilotów., Nie było zaskoczeniem, że wkrótce stał się znany w całej Luftwaffe jako Witwenmacher („Wdowa-twórca”), i było niewiele żali, gdy typ został wycofany na rzecz tornada w latach 80.

artykuł został opublikowany w czerwcu/lipcu 2020 roku w numerze Military History matters. Aby dowiedzieć się więcej o prenumeracie magazynu, Kliknij tutaj.