rubid został odkryty przez niemieckich chemików Roberta Bunsena i Gustava Kirchhoffa w 1861 roku podczas analizy próbek lepidolitu (KLi2Al (al, Si) 3o10 (F, OH) 2) za pomocą urządzenia zwanego spektroskopem. Próbka wytworzyła zestaw głębokich czerwonych linii widmowych, których nigdy wcześniej nie widzieli. Bunsen był w stanie wyizolować próbki metalu rubidu. Obecnie większość rubidu otrzymuje się jako produkt uboczny rafinacji litu.,
rubid jest stosowany w rurach próżniowych jako getter, materiał, który łączy się z i usuwa śladowe gazy z rur próżniowych. Jest również stosowany w produkcji fotokomórek i w specjalnych okularach. Ponieważ jest łatwo zjonizowany, może być używany jako paliwo w silnikach jonowych na statkach kosmicznych. Ostatnie odkrycia dużych złóż rubidu sugerują, że jego przydatność wzrośnie wraz z lepszym zrozumieniem jego właściwości.
rubid tworzy dużą liczbę związków, chociaż żaden z nich nie ma znaczącego zastosowania komercyjnego., Niektóre z typowych związków rubidu to: chlorek rubidu (RbCl), tlenek rubidu (rb2o) i siarczan miedzi rubidu Rb2SO4 * CuSO4 * 6H20). Związek rubidu, srebra i jodu, RbAg4I5, ma ciekawe właściwości elektryczne i może być przydatny w bateriach cienkowarstwowych.