Abraham i Izaak ufają Bogu

Po tym, jak Bóg zmienił języki ludzi na wieży Babel, rozproszyli się po większej części świata. Szatan nabrał prawie wszystkich do czczenia bożków.

niedługo po śmierci dziadka Noego w miejscu zwanym Ur urodził się chłopiec o imieniu Abram.,

Rodzina Abrama była bogata i jednocześnie starała się wielbić Boga i bożków. Abram zdecydował jednak, że będzie posłuszny Bogu i będzie mu oddawał cześć, nawet jeśli nikt inny tego nie uczyni. On naprawdę kochał Boga z całego serca.

Kiedy dorastał, Abram ożenił się z bardzo piękną dziewczyną o imieniu Sarai. On i Sarai mieli wielu krewnych i przyjaciół.

mieli piękny dom, wielu służących, wiele ziemi, wiele stad i stad zwierząt. Ale było coś, czego nie mieli, czego bardzo chcieli. Zgadniesz, co to było? Dziecko.,

pewnego dnia Bóg przemówił do Abrama. Księga Rodzaju 12:1-3. Bóg wiedział, że Abram będzie lojalny wobec niego i że będzie uczył swoje dzieci, aby również były lojalne. Chciał więc, aby Abram pomógł mu zrobić coś wyjątkowego. Ale wiedział, że Abram będzie musiał odejść z dala od swoich przyjaciół i krewnych, którzy czczą bożki.

czy Abram usprawiedliwiał się, gdy Bóg kazał mu się spakować i wyprowadzić z domu? Nawet nie wiedział, dokąd pójdzie. List do Hebrajczyków 11: 8. Abram nie zadawał pytań. Był posłuszny, ponieważ ufał obietnicy Bożej.,

znajomi Abrama pewnie myśleli, że oszalał, kiedy sprzedał swój piękny dom, spakował swoje rzeczy i powiedział im, że będzie mieszkał w namiotach. Nie mógł im nawet powiedzieć, dokąd idzie, bo nie wiedział.

ojciec Abrama Terah, jego brat Nahor i bratanek Lot udali się z nimi aż do miejsca zwanego Haran.

ale po śmierci Teraha w Haranie Bóg kazał Abramowi wyruszyć w podróż do ziemi Kanaan. Jego brat, Nahor, zdecydował, że nie chce iść dalej; nadal chce wielbić Boga i bożków. Ale Lot wybrał Abrama.,

podczas pobytu w Haranie Abram i Saraj byli prawdziwymi misjonarzami, opowiadającymi ludziom o Bogu. Wielu ludzi zdecydowało się kochać i być posłusznymi Bogu i chcieli iść z nim, kiedy opuścił Haran. Abram powitał wszystkich. Przeczytaj Księgę Rodzaju 12: 4, 5.

jadąc z Haranu, szli bardzo powoli. Zatrzymywali się co noc, ponieważ były z nimi setki ludzi, a także wiele bydła, owiec i innych zwierząt.

w końcu przybyli do ziemi Kanaan., Ludzie, którzy żyli w Kanaanie, byli niebezpieczni i niegodziwi; ale Abram ufał Bogu, więc się nie bał.

gdziekolwiek Abram obozował, zbudował ołtarz i zgromadził wokół niego wszystkich na uwielbienie. Gdy patrzyli na poświęcenie zwierząt, przypomnieli sobie ponownie Bożą obietnicę zbawienia nas przed szatanem.

Po tym, jak Abram ruszył dalej i inni podróżnicy wpadli, zobaczyli ołtarz, który zostawił. Wiedzieli, że Abram tam był, a niektórzy zatrzymali się i oddali cześć prawdziwemu Bogu.

kilka lat po tym, jak Abram przeprowadził się do Kanaanu, on i Sarai nadal nie mieli dzieci., Zaczynał się zastanawiać, jak Bóg dotrzyma obietnicy, że będzie ojcem wielkiego narodu.

Bóg wiedział, o czym myślał Abram. Przeczytaj historię ich wspólnej rozmowy pewnego wieczoru po zachodzie słońca. Księga Rodzaju 15:1-6.

nie widzisz Abrama spoglądającego w nocne niebo na niesamowitą liczbę gwiazd? Był bardzo stary i nawet nie miał jeszcze dziecka. Czy naprawdę miałby tylu potomków co gwiazdy?

ale mimo, że nie wiedział, jak to się stanie, Abram postanowił wierzyć, że Bóg dotrzyma swojej obietnicy., I nie widzisz, że Bóg się uśmiecha, zadowolony, że Abram zdecydował się mu zaufać?

Po rozmowie Abrama z Bogiem minęło wiele lat. Abram i Saraj byli pewni, że są za starzy, by mieć dzieci. W końcu Abram miał 99 lat. Ale czy Bóg zmienił zdanie? O nie! Czy nadal dotrzymał obietnicy? O tak! W rzeczywistości wiedział, co Abram myśli; i jeszcze raz on i Abram rozmawiali o tym. Przeczytaj, co powiedzieli w Księdze Rodzaju 17:1-9, 15-22.

teraz Abram i Sarai mieli nowe imiona. Abraham znaczy „ojciec wielu narodów”, a Sara znaczy ” Księżniczka.,”

pewnego ciepłego dnia, niedługo po tym, jak Bóg zmienił swoje imię, Abraham siedział przy drzwiach swojego namiotu. Kiedy spojrzał na piękne krajobrazy, zobaczył trzech mężczyzn idących w kierunku jego obozu. Kiedy podeszli bliżej, zatrzymali się i rozmawiali ze sobą, jakby decydowali, w którą stronę iść.

szybko Abraham pospieszył do nich i grzecznie zaprosił ich, aby zatrzymali się i chwilę odpoczęli. Księga Rodzaju 18:1-8. Nic dziwnego, że tak wielu ludzi kochało i podziwiało Abrahama! Zawsze był przyjazny, uprzejmy i troskliwy.,

Po tym, jak skończyli jeść, co odwiedzający zapytali Abrahama i co jeden z nich powiedział o Sarze?

Księga Rodzaju 18,9-12. Pamiętaj, Abraham śmiał się z tego, co Bóg obiecał. Teraz Sarah też się śmiała. Księga Rodzaju 18:13-15. Czy możecie sobie wyobrazić podniecenie, kiedy w tym samym czasie, kiedy Bóg powiedział, że tak się stanie, Abraham i Sara mieli chłopca, który Bóg obiecał?

bardzo szybko słowo rozeszło się po kilometrach. „To cud. Sarah ma 90 lat, a Abraham 100 lat i mają pięknego synka.,”Ludzie śmiali się z radości, tak jak Abraham i Sara.

To był cud. Wszyscy o tym wiedzieli, zwłaszcza Abraham i Sarah. Nazwali nawet swoje dziecko Isaac, co oznacza ” śmiech!”Księga Rodzaju 21:1-7.

jak Abraham i Sara kochali i cieszyli się Izaakiem! Był kochający i posłuszny. Abraham dokładnie wyjaśnił Izaakowi ważne znaczenie codziennych porannych i wieczornych ofiar jagniąt.

Izaak dowiedział się wszystkiego o cudownej obietnicy, że Jezus przyjdzie, aby zbawić nas od szatana, i postanowił kochać, ufać i być posłusznym Bogu, tak jak jego ojciec Abraham.,

większość ludzi na świecie czciła bożki i wierzyła w kłamstwa Szatana. Izaak wiedział, że Bóg zaplanował dla Abrahama początek szczególnego ludu, który zdecyduje się kochać, ufać i być posłusznym Bogu i być dla niego misjonarzami. Wiedział, że inni zobaczą, jak Bóg może błogosławić tych, którzy zdecydują się pójść za nim. Zobaczyliby, jacy są szczęśliwi, i wielu innych ludzi też by chciało być mu posłusznym.

Abraham i Bóg byli tak dobrymi przyjaciółmi, że Abraham zawsze mógł rozpoznać głos Boga., Gdy pewnego wieczoru Bóg przemówił do niego, Abraham natychmiast wiedział, kto mówi i szybko odpowiedział. Co powiedział Bóg? Księga Rodzaju 22:1, 2.

Abraham był zszokowany. Mógł śnić? Nie. Znał głos Boga. Ale jak mógł zrobić to, o co prosił Bóg? Po cichu wstał i wyszedł na zewnątrz. Kiedy spojrzał w gwiazdy, przypomniał sobie Bożą obietnicę, że przez Izaaka stanie się ojcem wielu narodów.

Abraham podszedł i spojrzał na Sarę. Nie odważył się powiedzieć jej tego, co Bóg powiedział. Następnie udał się do Izaaka, który spał spokojnie., Och, jak Szatan kusi go, aby nie robił tego, co Bóg mu właśnie kazał! Może Szatan powiedział: „Bóg nie powiedziałby ci, abyś złamał jego zasadę, która mówi, że nie zabijaj!”Ale Abraham wiedział dokładnie, co Bóg powiedział. Delikatnie powiedział: „Isaac, wstawaj. Złożymy specjalną ofiarę i musimy natychmiast odejść.”

Isaac poszedł już z ojcem złożyć ofiary, więc nie był zaskoczony.

Abraham wezwał dwóch służących., Szybko spakowali wszystko, czego potrzebowali: jedzenie, wodę, Drewno, nóż i mały pojemnik z ogniem, który mogli palić podczas podróży. Załadowali osła i wkrótce byli w drodze. Przeczytaj, jak Biblia opowiada tę historię w Księdze Rodzaju 22:3-6.

To były trzy straszne dni dla Abrahama. Jego serce było tak ciężkie, że nie mógł wiele mówić. Nie mógł jeszcze znieść, aby powiedzieć Izaakowi, co Bóg kazał mu zrobić.

gdy on i Izaak wspięli się na ostatnią część góry, Izaak zadał pytanie, którego Abraham się bał. Co to było i jak Abraham odpowiedział?, Księga Rodzaju 22: 7, 8. Abraham nie mógł jeszcze powiedzieć Izaakowi. Może z całego serca miał nadzieję, że Bóg coś zrobi, żeby Izaak nie został zabity jako ofiara.

Kiedy Abraham i Izaak dotarli na szczyt góry, Izaak pomógł ojcu zbudować ołtarz.

teraz Abraham musiał mu powiedzieć, o co prosił go Bóg. Wyobrażasz sobie, jak zszokowany był Isaac? Do tej pory był silnym młodym człowiekiem, być może około 20 lat. Mógł łatwo odepchnąć ojca i wrócić do domu. Ale Izaak też nauczył się ufać Bogu., „Rób to, co Bóg ci kazał, Ojcze”, powiedział.

dali sobie ostatni, długi uścisk. Wtedy Izaak położył się na ołtarzu, a Abraham przywiązał go ostrożnie. Łzy spływały po twarzy Abrahama. Jego ręce drżały, gdy podniósł nóż i podniósł go.

nagle zatrzymał go głos. Księga Rodzaju 22:10-12. Nóż spadł z ręki Abrahama na ziemię. Jak wdzięczni byli Abraham i Izaak! Tym razem były łzy radości, gdy Izaak i Abraham ponownie się przytulali.

wtedy oboje usłyszeli dźwięk. Baaa. Baaa. Co to było? Księga Rodzaju 22:13-19., Bóg przygotował ofiarę. Po raz kolejny udowodnił, że Abraham naprawdę mu ufał.

Abraham wiedział, że Bóg powiedział, że przez Izaaka dotrzyma swojej cudownej obietnicy. I on nadal zdecydował się zaufać Bogu i być mu posłusznym, chociaż wydawało się, że Bóg nie dotrzyma swojej obietnicy, jeśli Izaak umrze. I wierzył, że Bóg mógłby uczynić Izaaka żywym, gdyby umarł na ołtarzu tego dnia na górze. Hebrajczyków 11:17-19.

pomyślmy o historii Abrahama i Izaaka.,

Kiedy ludzie poświęcali jagnięta, o czym mieli myśleć? Przeczytaj, co powiedział Jan Chrzciciel. Jana 1:29. Jezus, drogocenny Syn Boży, który nigdy nie był nieposłuszny, byłby prawdziwym Barankiem, który umrze za nas.

czy ofiarowanie niewinnych jagniąt każdego dnia opłaca się za grzechy ludzi? Nie. To tylko pomogło im pamiętać, że własny syn Boży przyjdzie i umrze za nas, abyśmy mogli wybrać bezpieczeństwo przed szatanem.

każdy z nas zasługuje na śmierć, ponieważ wszyscy jesteśmy nieposłuszni Bogu. Rzymian 3:23; Rzymian 6: 23., Ale ponieważ on kocha nas tak bardzo, Jezus, Bóg Syn, nasz wielki Stwórca, przyszedł do naszego niegodziwego świata i umarł na miejscu każdego człowieka.

pomyśl, jak bardzo Bóg nas kocha! Przeczytaj kilka wersetów o tym, że już wiesz. Jana 3:16, 17. Szatan chce, abyśmy umierali na zawsze; ale Bóg chce, abyśmy żyli wiecznie.

Historia Abrahama i Izaaka pomaga nam zrozumieć, jak trudno było Bogu Ojcu dać Jezusa, aby umarł za nas. Nie było mu łatwo pozwolić Jezusowi umrzeć za nas., Pamiętajcie, że nie było nikogo ani niczego, co mogłoby zająć miejsce Jezusa, kiedy umarł za nas, tak jak było za Izaaka.

myślisz, że kiedy Abraham i Izaak składali codzienne ofiary z jagniąt, zawsze pamiętali, co się stało na górze? Myślisz, że kochali Jezusa jeszcze bardziej niż kiedykolwiek wcześniej? A im więcej wiemy o Jezusie, tym bardziej go kochamy!