Lees deze pagina op ons eerste kunstlied: “Der Erlkonig.”Dit stuk is een van de bekendste liederen uit de romantiek en zeker een van Schuberts beroemdste composities. Het is door-gecomponeerd in vorm en de dramatische tekst wordt versterkt door het feit dat zangers over het algemeen geven de vier personages in het gedicht iets verschillende toonkwaliteiten; een beetje als een acteur spelen meerdere delen., Omdat de muziek zo expressief is van de tekst van het gedicht, moedig ik je aan om naar het stuk op de afspeellijst te luisteren zodra je het artikel hebt gelezen.
Inleiding
figuur 1. Moritz von Schwind
“Erlkönig” (ook wel “Der Erlkönig” genoemd) is een gedicht van Johann Wolfgang von Goethe. Het toont de dood van een kind aangevallen door een bovennatuurlijk wezen, de Erlking of “Erlkönig” (suggereert de letterlijke vertaling “Elzen koning,” Maar zie hieronder)., Het werd oorspronkelijk gecomponeerd door Goethe als onderdeel van een Singspiel uit 1782, getiteld Die Fischerin.
het gedicht is gebruikt als tekst voor liederen (kunstliederen voor zang en piano) door veel klassieke componisten.
samenvatting
een angstig jongetje wordt ‘ s nachts door zijn vader te paard naar huis gedragen. Naar wat voor soort huis is niet gespeld; Duitse Hof heeft een vrij brede betekenis van ” werf,” “binnenplaats,” “boerderij,” of (koninklijke) ” hof.”Het gebrek aan specificiteit van de sociale positie van de vader stelt de lezer in staat om de details voor te stellen.,naarmate het gedicht zich ontvouwt, lijkt de zoon wezens te zien en te horen die zijn vader niet heeft; de lezer kan niet weten of de vader zich inderdaad bewust is van de aanwezigheid, maar hij kiest ervoor om zijn zoon te troosten door geruststellende naturalistische verklaringen te geven voor wat het kind ziet—een mistflits, ruisende bladeren, glinsterende wilgen. Uiteindelijk schreeuwt het kind dat hij is aangevallen. De vader maakt sneller voor het Hof. Daar herkent hij dat de jongen dood is.,
Text
| oorspronkelijke Duitse | letterlijke vertaling | aanpassing |
wie rijdt zo laat door nacht en Wind?het is de vader met zijn kind; hij heeft de jongen goed in zijn Arm,hij houdt hem veilig, hij houdt hem warm.”My son, what are you hiding so bang your face?zie je niet, Vader, de Erlkönig?de Elzen koning, met kroon en staart?”My son, it is a mist strip.” ” lieve kind, kom, ga met me mee!,Gar schöne Spiele spiel ‘ ich mit dir; enkele kleurrijke bloemen staan op het strand, mijn moeder heeft een gouden mantel.”- “My father, my father, and you do not hear, ” Want, fine boy, you go with me?mijn dochters zullen prachtig op je wachten; mijn dochters zullen de nachtelijke processie leiden, en wegen en dansen en zingen je in.”- “My father, my father, and don’ t you see there ” I love you, your beautiful figure winites me; Grauset ‘ s vader, hij rijdt snel, |
wie rijdt er zo laat door nacht en wind?het is de vader met zijn kind.,hij heeft de jongen goed in zijn arm hij houdt hem veilig, hij houdt hem warm.”My son, why do you hide your face in fear?Vader, zie je de Elfking niet?de Elfenkroon met kroon en cape?”My son, it’ s a streak of mist.” ” you dear child, come, go with me!(zeer) mooie spelletjes die ik met je speel;vele kleurrijke bloemen staan op het strand, mijn moeder heeft vele gouden gewaden.” ” My father, my father, and hearest you not, ” wil je, fijne jongen, met me mee?my daughters shall wait on you finely; My daughters lead the nightly dance,en rock and dance and sing to bring you in.” “My father, my father, and don’ t you see there ” I love you, your beautiful form entices me; |
wie rijdt er zo laat door de nacht donker en somber?de vader is het, met zijn kind zo dierbaar;hij houdt de jongen stevig vast in zijn arm, hij houdt hem veilig, hij houdt hem warm.”mijn zoon, waarom wilt gij uw gezicht zo verbergen?kijk, vader, de Erl-Koning is dichtbij ons!zie je niet de Erl-koning, met kroon en trein?,mijn zoon, het is de mist die over de vlakte stijgt.” ” Oh, kom, gij lieve baby! kom met me mee.voor menig spel zal ik daar met u spelen; op mijn strand, zullen mooie bloemen hun bloesems ontvouwen, mijn moeder zal u zegenen met kleding van goud.”mijn vader, mijn vader, en hoort gij niet de woorden die de Erl-koning nu in mijn oor ademt?wees kalm, liefste kind, ‘tis thy fancy misleiding;’ Tis de droevige wind die zucht door de verdorde bladeren.” ” Wilt gaan, dan, lieve baby, wilt gaan met mij daar?,mijn dochters zullen u verzorgen met Zusterlijke zorg; mijn dochters zullen ‘ s nachts hun blij feest houden, zij zullen u dansen, en u rocken, en u in slaap zingen.mijn vader, mijn vader, en ziet gij niet, hoe de Erl-koning zijn dochters hier voor mij heeft gebracht?”My darling, my darling, I see it a right,” Tis the aged grey willows deceiving thy sight.I love thee, I ‘m charm’ d by thy beauty, dear boy!en als je niet wilt, dan zal ik geweld gebruiken.”mijn vader, mijn vader, hij grijpt me snel, want de Erl-koning heeft me eindelijk pijn gedaan.,de vader galoppeert nu, met schrik half wild, hij grijpt in zijn armen het arme huiverende kind; hij bereikt zijn binnenplaats met zwoegen en angst –het kind in zijn armen vindt hij bewegingloos, dood., |
|---|
de legende
Het verhaal van de Erlkönig is afgeleid van de traditionele Deense ballad Elveskud: Goethe ’s gedicht werd geïnspireerd door Johann Gottfried herders vertaling van een variant van de ballad (Danmarks gamle Folkeviser 47B, uit Peter syv’ s editie uit 1695) in het Duits als “erlkönigs Tochter” in zijn verzameling volksliederen, Stimmen der Völker in Liedern (gepubliceerd in 1778). Het gedicht van Goethe kreeg een eigen leven en inspireerde het romantische concept van de Erlking., Niels Gade ‘ s cantate Elverskud Opus 30 (1854, tekst Chr. K. F. Molbech) werd in vertaling gepubliceerd als Erlkönigs Tochter.over de aard van de Erlkönig is enige discussie gevoerd. De naam vertaalt letterlijk uit het Duits als” Elzenkoning “in plaats van de gewone Engelse vertaling,” Elfkoning ” (die in het Duits als Elfenkönig zou worden weergegeven). Erlkönig is vaak een verkeerde vertaling van de oorspronkelijke Deense elverkonge, wat betekent ” koning van de Elfen.,in de originele Scandinavische versie van het verhaal was de antagonist eerder de dochter van de Erlkönig dan de Erlkönig zelf; de vrouwelijke elfen of elvermøer probeerden mensen in de val te lokken om hun verlangen, jaloezie en wraakzucht te bevredigen.
instellingen naar muziek
Het gedicht is vaak op muziek gezet met Franz Schuberts vertolking, waarvan zijn Opus 1 (D. 328) de bekendste is. Andere opmerkelijke zettingen zijn van leden van Goethes kring, waaronder de actrice Corona Schröter (1782), Andreas Romberg (1793), Johann Friedrich Reichardt (1794) en Carl Friedrich Zelter (1797)., Beethoven probeerde het op muziek te zetten, maar gaf het op; zijn schets was echter compleet genoeg om te worden gepubliceerd in een completion door Reinhold Becker (1897). Een paar andere negentiende-eeuwse versies zijn die byVáclav Tomášek (1815), Carl Loewe (1818) en Ludwig Spohr (1856, met obbligato viool) en Heinrich Wilhelm Ernst (polyfone Studies voor solo viool). 21st century voorbeelden zijn pianist Marc-André Hamelin ‘ s ” Etude No. 8 (naar Goethe)” voor solo piano, gebaseerd op “Erlkönig.”en de Duitse rockzanger Achim Reichel op zijn album Wilder Wassermann (2002).,de Franz Schubert compositie Franz Schubert componeerde zijn Lied “Der Erlkönig” voor solostem en piano in 1815. Schubert reviseerde het lied drie keer voordat hij zijn vierde versie in 1821 publiceerde als zijn Opus 1; Het werd gecatalogiseerd door Otto Erich Deutsch als D. 328 in zijn 1951 catalogus van Schuberts werken. Het lied werd voor het eerst uitgevoerd op 1 December 1820 tijdens een privébijeenkomst in Wenen en kreeg zijn publieke première op 7 maart 1821 in het Weense Theater am Kärntnertor.,
De vier personages in het lied—verteller, Vader, Zoon en de Erlking-worden meestal allemaal gezongen door een enkele zanger; af en toe wordt het werk echter uitgevoerd door vier individuele vocalisten (of drie, waarbij één de delen van zowel de verteller als de Erlking neemt). Schubert plaatste elk personage grotendeels in een ander vocaal bereik, en elk heeft zijn eigen ritmische nuances; bovendien proberen de meeste zangers een andere vocale kleur voor elk deel te gebruiken., Het stuk moduleert vaak, hoewel elk karakter verandert tussen kleine of grote modus afhankelijk van hoe elk karakter van plan is om te communiceren met de andere personages.
- De verteller ligt in het middelste bereik en begint in de minor-modus.
- de Vader ligt in het lagere bereik en zingt in zowel minor als major modus.
- De Son ligt in een hoger bereik, ook in de minor-modus.,
- de zanglijn van Erlking golft op en neer tot arpeggiated begeleiding, waardoor de enige pauze van de Ostinato bass drieling in de begeleiding tot de dood van de jongen. Wanneer de Erlking eerst de zoon probeert mee te nemen zingt hij in C majeur. Bij de overgang van de Erlking naar de Zoon treedt de modulatie op en zingt de zoon in g mineur.De lijnen van de Erlking worden meestal gezongen in een zachtere dynamiek om bij te dragen aan de andere kleur van het geluid dan die welke eerder wordt gebruikt., Schubert markeerde het pianissimo in het manuscript om aan te tonen dat de kleur moest veranderen.een vijfde karakter, het paard, wordt geïmpliceerd in snelle triplet figuren gespeeld door de pianist gedurende het werk, het nabootsen van hoefbeats.
“Der Erlkönig” begint met de piano die snel drieling speelt om een gevoel van urgentie te creëren en het galopperen van het paard te simuleren. De linkerhand van de pianopartij introduceert een low-register leitmotif bestaande uit opeenvolgende drielingen. De rechterhand bestaat uit drieling door het hele stuk, tot aan de laatste drie maten., De constante drieling drijft de frequente modulaties van de vrede als het wisselt tussen de personages. Dit leidmotief, donker en onheilspellend, wordt direct geassocieerd met de Erlkönig en herhaalt zich doorheen het stuk. Deze motieven gaan door. Naarmate het stuk verder gaat, wordt elk van de smeekbeden van de zoon luider en hoger in toonhoogte dan de laatste. Tegen het einde van het stuk versnelt de muziek en vertraagt dan als de vader zijn paard spoort om sneller te gaan en dan aankomt op zijn bestemming. De afwezigheid van de piano creëert meerdere effecten op de tekst en muziek., De stilte vestigt de aandacht op de dramatische tekst en versterkt het immense verlies en verdriet veroorzaakt door de dood van de zoon. Deze stilte van de piano geeft ook schok ervaren door de vader bij het besef dat hij net zijn zoon had verloren aan de elf koning, ondanks wanhopig vechten om de zoon te redden van de greep van de elf koning. Het stuk wordt beschouwd als zeer uitdagend om te presteren vanwege de meerdere personages die de zanger moet portretteren, evenals de moeilijke begeleiding, waarbij snel herhaalde akkoorden en octaven die bijdragen aan het drama en de urgentie van het stuk.,
Der Erlkönig is een door-gecomponeerd stuk, wat betekent dat er met elke regel tekst nieuwe muziek is. Hoewel de melodische motieven terugkeren, verandert de harmonische structuur voortdurend en moduleert het stuk binnen karakters. De elfenkoning blijft voornamelijk in de grote modus vanwege het feit dat hij de zoon probeert te verleiden om het leven op te geven. Met behulp van een grote modus creëert een effect waar de elf koning is in staat om een warme en uitnodigende aura portretteren om de zoon te overtuigen dat het hiernamaals belooft grote genoegens en fortuinen.,De zoon begint altijd in de minor-modus te zingen en blijft er meestal zijn hele lijn in. Dit wordt gebruikt om zijn angst voor de elfenkoning weer te geven. Elke keer dat hij de beroemde regel “Mein Vater” zingt zingt hij het een stap hoger in elk couplet, beginnend bij een D en omhoog naar een F op zijn laatste regel. Dit wijst op zijn urgentie in het proberen om zijn vader om hem te geloven als de elf koning komt dichterbij. De meeste regels van de Vader beginnen in mineur en eindigen in majeur terwijl hij probeert zijn zoon gerust te stellen door rationele verklaringen te geven voor de “hallucinaties” van zijn zoon en de Elf-koning te ontslaan., De constante in Groot en klein voor de vader kan ook de constante strijd en het verlies van controle vertegenwoordigen als hij probeert zijn zoon te redden van de overtuiging van de elfenkoning.
het ritme van de pianobegeleiding verandert ook binnen de karakters. De eerste keer dat de Elf-koning in maat 57 zingt, verdwijnt het galopperende motief. Echter, wanneer de Elf-koning weer zingt in maat 87, is de pianobegeleiding arpeggiërend in plaats van akkoorden te spelen. Het verdwijnen van het galopperende motief is ook symbolisch voor de hallucinerende toestand van de zoon.,Der Erlkönig is getranscribeerd voor verschillende zettingen: voor solo piano van Franz Liszt; voor solostem en orkest van Hector Berlioz; voor solo viool van Heinrich Wilhelm Ernst.
de Carl Loewe compositie
Carl Loewe ‘ s setting werd gepubliceerd als op. 1, No. 3 en gecomponeerd in 1817-18, tijdens het leven van de auteur van het gedicht en ook van Schubert, wiens versie Loewe toen niet kende. Er werden op.1, No. 1, Edward (1818; een vertaling van de Schotse ballad), en No. 2, Der Wirthin Töchterlein (1823; de dochter van de herbergier), een gedicht van Ludwig Uhland., Geïnspireerd door een Duitse vertaling van Schotse border ballads, zette Loewe verschillende gedichten met een Elfs thema; maar hoewel alle drie van op.1 betrekking hebben op vroegtijdige dood, heeft in deze set alleen de “Erlkönig” het bovennatuurlijke element.
Loewe ‘ s begeleiding is in semiquavergroepen van zes in negen-acht keer en gemarkeerd Geschwind (fast). De zanglijn roept het galopperende effect op door herhaalde figuren van crotchet en quaver, of soms drie quavers, die de binaire tremolo van de semiquavers in de piano overstijgen., Naast een ongewoon gevoel van beweging creëert dit een zeer flexibele sjabloon voor de spanningen in de woorden om correct binnen de ritmische structuur te vallen.
Loewe ‘ s versie is minder melodieus dan die van Schubert, met een indringende, repetitieve harmonische structuur tussen de openingssleutel en de antwoordzinnen in de hoofdsleutel van de dominant, die een sterke kwaliteit hebben vanwege hun ongebruikelijke relatie met de thuissleutel., De zinnen van de verteller worden weerspiegeld door de stemmen van vader en zoon, de vader neemt de diepere, stijgende zin, en de zoon een licht golvende, beantwoorden thema rond de dominante vijfde. Deze twee thema ‘ s roepen ook het opkomen en kreunen van de wind op. De Elfenkoning, die altijd pianissimo wordt gehoord, zingt geen melodieën, maar levert in plaats daarvan onstuimige oplopende arpeggio ‘ s die een enkele grote snaar (die van de home-toets) schetsen die tegelijkertijd op de piano in una corda tremolo klinkt. Alleen met zijn laatste bedreigende woord, “Gewalt”, wijkt hij van dit akkoord af., Loewe ‘ s implicatie is dat de Erlking geen substantie heeft, maar slechts bestaat in de koortsachtige verbeelding van het kind. Naarmate het stuk vordert, worden de eerste in de groepen van drie quavers gestippeld om een ademloos tempo te creëren, dat dan een basfiguur vormt in de piano die doorrijdt naar de laatste crisis. De laatste woorden, oorlog tot, springen van het lagere dominant naar het aangescherpte derde deel van de huissleutel, ditmaal niet naar de majeur maar naar een verminderd akkoord, dat chromatisch door de huissleutel in de majeur en vervolgens naar de mineur settelt.