HERMES

Greek Mythology >> Greek Gods >> Olympian Gods >> Hermes

HERMES was de Olympische god van kuddes en kuddes, reizigers en gastvrijheid, wegen en handel, diefstal en sluwheid, herauten en diplomatie, taal en schrijven, Atletische wedstrijden en gymnasiums, astronomie en astrologie. Hij was de heraut en persoonlijke boodschapper van Zeus, koning van de goden, en ook de gids van de doden die zielen naar beneden leidde in de onderwereld.

Hermes werd afgebeeld als een knappe en atletische, baardloze jeugd of als een oudere, bebaarde man, met gevleugelde laarzen en een herald ‘ s toverstok.,als een pasgeboren baby sloop Hermes uit zijn wieg, stal het vee van de God Apollon, en maakte de eerste lier van een schildpad. Zeus was zo geamuseerd door de capriolen van de jonge god dat hij hem een plaats gaf als een van de twaalf oppergoden van Olympos. <<meer>>

Hermes transformeerde het verklikkerlicht, herder Battos in een steen als straf voor het melden van zijn diefstal van Apollon ‘ s vee., <<meer>>

hij werd door Zeus gestuurd om de honderdogige Reus Argos Panoptes te doden die onder bevel van Hera stond om Zeus’ minnaar Io te bewaken. <<meer>>

hij assisteerde de held Perseus in zijn zoektocht om de Gorgon Medousa te verslaan, waarbij hij leiding en geschenken van de goden gaf., <<meer>>

Hermes verleidde de mooie prinses Khione (Chione) op dezelfde avond als zijn halfbroer Apollon. <<meer>>

hij gaf Odysseus een magisch kruid om de held te beschermen tegen de magie van de verraderlijke heks Kirke (Circe)., <<meer>>

veel andere mythes worden op de volgende pagina ‘ s beschreven.

symbolen & attributen

Hermes’ meest kenmerkende attribuut was de herald ‘ s wand (Grieks kerykeion, Latijn caduceus) maar hij was soms gewapend in plaats daarvan met een kort zwaard. De god was gekleed in een knie-lengte gewaad (chiton) met een korte mantel (chlamys), gevleugelde laarzen, en een rand, reiziger hoed. De hoed was vaak gevleugeld., <<More>>
Een ander uniek symbool van de god was de herma, een stenen wegwijzer die verdubbelde als een klein schrijn. De meest primitieve hermae waren eenvoudige, rechtopstaande stenen, terwijl de meer uitgebreide waren rechthoekige beeldjes gebeeldhouwd met het hoofd van de god, een fallus, en zijn heraut ‘ s toverstok symbool., <<meer>>

hieronder zijn enkele voorbeelden van zijn attributen zoals afgebeeld in de oude Griekse kunst:-

1. Herald ‘ s toverstok; 2. Herald ‘ s toverstaf hoofd; 3. Kort zwaard; 4. Herma;

5. Gevleugelde laarzen; 6. Gevleugelde hoed; 7. Reizigershoed (Versleten); 8. Traveller ‘ s muts (slingering over schouder).,

heilige dieren & planten

Hermes’ heilige dieren waren de RAM en de haas. In de oude kunst reed hij op de achterkant van een grote ram. Als de god van de kudden was hij ook nauw verbonden met runderen, schapen en geiten.zijn heilige planten waren de krokusbloem en de aardbeiboom., <<meer>>

hieronder zijn voorbeelden van Gods dieren zoals afgebeeld in de oude Griekse kunst en foto ‘ s van zijn heilige planten:-

1. Ram; 2. Haas; 3. Crocus; 4. Aardbeienboom.

HERMES PAGES ON THEOI.COM

deze site bevat in totaal 13 pagina ‘ s die de god beschrijven, inclusief algemene beschrijvingen, mythologie en cultus., De inhoud wordt beschreven in de Index van Hermes pagina ‘ s (linker kolom of hieronder).

familie van HERMES

ouders

Nakomelingen

zie familie van Hermes

Hermes was een zoon van Zeus en de Pleiad-nymphe Maia en een kleinzoon van de Titanen Kronos (Cronus), Rheia en Atlas en de nymphe Pleione. Zijn halfbroers en zusters waren de goden Apollon, Artemis, Athena, Ares, Persephone en Dionysos. Hij was de op een na jongste van de twaalf Olympische goden en werd vaak afgeschilderd als een baardloze jongen.Hermes was de vader van de geitenpootgod Pan van de nymphe Penelopeia., Hij had ook vele sterfelijke Nakomelingen. <<Meer>>

Hieronder staan twee afbeeldingen beeltenis van Hermes’ family tree, de eerste met namen transliteratie van de griekse en de tweede met de engelse spelling:-

ENCYCLOPEDIA

In de eerste uren na zijn geboorte ontsnapte hij uit zijn wieg, ging naar Pieiria, en droeg enkele van de ossen van Apollo. (Hom. Lofzang. in Merc. 17. In de Ilias en Odyssee wordt deze traditie niet genoemd, hoewel Hermes wordt gekenmerkt als een sluwe dief. (Il. V. 390, xxiv. 24. Andere verslagen verwijzen opnieuw naar de diefstal van de ossen naar een meer gevorderde periode van het leven van de god. (Apollod. iii.10. § 2; Anton. Lib. 23., Om niet ontdekt te worden door de sporen van Zijn voetstappen, trok Hermes sandalen aan en dreef de ossen naar Pylos, waar hij er twee doodde en de rest verborg in een grot. (Comp. de verschillende strategieën waarmee hij ontsnapte in Horn. Lofzang. in Merc. 75, & c., en Anton. Lib. l. c.) de huiden van de geslachte dieren werden aan een rots genageld, en een deel van hun vlees werd bereid en geconsumeerd, en de rest verbrand; tezelfdertijd offerde hij scheldwoorden aan de twaalf goden, vanwaar hij waarschijnlijk de uitvinder van de goddelijke aanbidding en offers wordt genoemd. (Hom. Lofzang. in Merc., 125, & c.; Diod. i. 16. Hierna keerde hij terug naar Cylene, waar hij een schildpad vond bij de ingang van zijn oorspronkelijke grot. Hij nam de schelp van het dier, trok touwtjes eroverheen en vond zo de lier en het plectrum uit. Het aantal snaren van zijn nieuwe uitvinding wordt door sommigen gezegd drie te zijn geweest en door anderen zeven, en ze waren gemaakt van de ingewanden van ossen of schapen. (Hom. l. c.51; Diod. i. 16, v. 75; Orph. Argon. 381; Horat. Carm. i. 10. 6., Apollo, door zijn profetische kracht, had ondertussen de dief ontdekt en ging naar Cylene om hem ervan te beschuldigen voor zijn moeder Maia. Ze toonde de God het kind in zijn wieg, maar Apollo nam de jongen voor Zeus en eiste zijn ossen terug. Zeus beval hem te voldoen aan de eis van Apollo, maar Hermes ontkende dat hij het vee had gestolen. Daar hij echter zag dat zijn beweringen niet werden geloofd, leidde hij Apollo naar Pylos en gaf hem zijn ossen terug; maar toen Apollo de geluiden van de lier hoorde, was hij zo gecharmeerd dat hij Hermes toestond de dieren te houden., Hermes vond nu de syrinx uit, en nadat hij zijn uitvindingen aan Apollo had onthuld, sloten de twee goden een intieme vriendschap met elkaar. (Hom. L. c. 514, &c.) Apollo presenteerde zijn jonge vriend met zijn eigen gouden herderstaf, leerde hem de kunst van het profeteren door middel van dobbelstenen, en Zeus maakte hem zijn eigen heraut, en ook van de goden van de lagere wereld. Volgens de Homerische hymne (533, & c.,Apollo weigerde Hermes de kunst van de profetie te leren en verwees hem daarvoor naar de drie zusters die op Parnassos wonen; maar hij verleende hem het ambt van bescherming van kudden en weiden (568; comp. Lucian, Bel. Deor. 7; Ov. Voldoen. ii. 683, & c.).het belangrijkste kenmerk van de tradities over Hermes is dat hij de heraut van de goden is, en in deze hoedanigheid verschijnt hij zelfs in de Homerische gedichten; zijn oorspronkelijke karakter van een oude Pelasgische, of Arcadiaanse goddelijkheid van de natuur, verdween geleidelijk in de legendes., Als de heraut van de goden is hij de god van vaardigheid in het gebruik van spraak en van welsprekendheid in het algemeen, want de herauten zijn de publieke sprekers in de vergaderingen en bij andere gelegenheden. (Il. i. 333, iv. 193, vii. 279, 385, viii. 517, xi. 684; comp. Orph. Lofzang. 27. 4; Aelian, H. A. x.29; Hor. Carm. i. 10. 1. Als een behendige spreker werd hij vooral gebruikt als boodschapper, wanneer welsprekendheid nodig was om het gewenste object te bereiken. (Od. i. 38, Il. xxiv.390; Hom. Lofzang. in Cer. 335.) Vandaar dat de tongen van offerdieren aan hem werden geofferd. (Aristoph. Pax, 1062; Athen. i. p. 16., Als herauten en boodschappers zijn meestal mannen van voorzichtigheid en voorzichtigheid.

Hermes was ook de god van voorzichtigheid en vaardigheid in alle relaties van sociale gemeenschap. (Il. xx. 35, xxiv. 282, Od. ii.38. Deze kwaliteiten werden gecombineerd met soortgelijke, zoals sluwheid zowel in woorden en daden, en zelfs fraude, meineed, en de neiging om te stelen; maar daden van dit soort werden gepleegd door Hermes altijd met een zekere vaardigheid, behendigheid, en zelfs gratie. Voorbeelden komen voor in de Homerische hymne over Hermes (66, 260, 383; comp. Eustath. ad Hom. blz.1337; Hom. Il. 4.de schepping van God. i.6., § 3).het idee dat hij de heraut en boodschapper van de goden was, dat hij van plaats tot plaats reisde en verdragen sloot, impliceerde noodzakelijkerwijs het idee dat hij de promotor was van de sociale omgang en van de handel tussen de mensen, en dat hij vriendelijk was tegenover de mens. (Od. XIX. 135, Il. xxiv. 333. In deze hoedanigheid werd hij beschouwd als de handhaver van de vrede en als de god van de wegen, die reizigers beschermde en degenen strafte die weigerden reizigers te helpen die zich hadden vergist. (Il. vii. 277, & c.; Theocrit. xxv.5; Aristoph. Plut. 1159., Vandaar dat de Atheense generaals, toen ze op expeditie gingen, offers brachten aan Hermas, bijgenaamd Hegemonius, of Agetor; en talrijke standbeelden van de god werden gebouwd op wegen, bij deuren en poorten, waaruit hij een verscheidenheid aan achternamen en bijnamen ontleende.een andere belangrijke functie van Hermes was dat hij de beschermheer was van alle gymnastiekspelen van de Grieken., Dit idee schijnt van late oorsprong te zijn, want in de Homerische gedichten wordt er geen spoor van gevonden; en de verschijning van de god, zoals die daar beschreven wordt, is heel anders dan wat we zouden verwachten in de god van de gymnastiekkunst. Maar als zijn beelden werden opgericht op zoveel plaatsen, en onder hen, bij de ingang van de gymnasia, het natuurlijke resultaat was, dat hij, net als Herakles en de Dioscuri, werd beschouwd als de beschermer van jongeren en gymnastiek oefeningen en wedstrijden (Pind. Niet. x., 53), en dat op een later moment de Griekse kunstenaars ontleenden hun ideaal van de god uit het gymnasium, en vertegenwoordigde hem als een jeugd wiens ledematen waren prachtig en harmonieus ontwikkeld door gymnastiek oefeningen. Athene lijkt de eerste plaats te zijn geweest waar hij in deze hoedanigheid werd aanbeden. (Pind. Pyth. ii.10, Istm. i.60; Aristoph. Plut. 1161.)

de talrijke afstammelingen van Hermes worden in afzonderlijke artikelen behandeld. Opgemerkt moet worden dat de verschillende functies van de god sommigen van de ouden ertoe hebben gebracht een veelvoud van goden met deze naam aan te nemen. Cicero (de Nat. Deor. iii., 22) onderscheidt vijf, en Servius (ad Aen. i. 301, iv. 577) vier; maar deze getallen omvatten ook vreemde godheden, die door de Grieken werden geïdentificeerd met hun eigen Hermes.de oudste zetel van zijn aanbidding is Arcadia, het land van zijn geboorte, waar Lycaon, de zoon van Pelasgus, hem de eerste tempel zou hebben gebouwd. (Hygin. FAB. 225. Van daar werd zijn aanbidding naar Athene gebracht, en uiteindelijk verspreid door heel Griekenland. De festivals die ter ere van hem werden gevierd werden Hermaia genoemd. (Dict. van Mier. s, v.) zijn tempels en standbeelden (Dict. van Mier. S. V., Hermae) waren zeer talrijk in Griekenland. De Romeinen identificeerden hem met Mercurius.

de belangrijkste kenmerken van Hermes zijn:–
1. Een rondreizende hoed, met een brede rand, die in latere tijden was versierd met twee kleine vleugeltjes; de laatste, echter, worden soms gezien die uit zijn haarlokken, zijn hoofd niet bedekt met de hoed.
2., De staf (rhabdos of skêptron): het wordt in de Homerische gedichten vaak genoemd als de magische staf waarmee hij de ogen van stervelingen sluit en opent, maar er wordt geen melding gemaakt van de persoon of god van wie hij het ontving, noch van de verstrengelde slangen die in late kunstwerken voorkomen. Volgens de Homerische hymne en Apollodorus ontving hij het van Apollo; en het lijkt erop dat we twee notenbalken moeten onderscheiden, die daarna tot één werden verenigd: ten eerste, de gewone heraut ‘ s staf (Il. vii. 277, xviii. 505), en ten tweede, een magische staf, zoals andere godheden ook bezat., (Lucian, Bel. Deor. vii.5; Virg. Aen. iv. 242, &c.) de witte linten waarmee de staf van de herald oorspronkelijk omringd was, werden door latere kunstenaars veranderd in twee slangen (Schol. ad Thuc. i.53; Macrob. Zitten. i.19; comp. Hygin. Dichter. Astr. ii.7; Serv. ad Aen. iv. 242, viii.138), hoewel de ouden er zelf rekening mee hielden, hetzij door ze te traceren tot een prestatie van de god, hetzij door ze te beschouwen als symbolische voorstellingen van voorzichtigheid, leven, gezondheid en dergelijke., De staf, in latere tijden, is verder versierd met een paar vleugels, wat de snelheid uitdrukt waarmee de Boodschapper van de goden zich van plaats tot plaats bewoog.
3. De sandalen (pedila. Ze waren mooi en gouden, en droeg de god over land en zee met de snelheid van de wind; maar Homerus geen waar zegt of suggereert dat ze werden voorzien van vleugels. De beeldende kunst, aan de andere kant, vereist een uiterlijk teken om deze kwaliteit van de sandalen van de god uit te drukken, en daarom gevormde vleugels aan zijn ancles, vanwaar hij wordt genoemd ptênopedilos, of alipes. (Orph. Lofzang. xxvii. 4; Ov. Voldoen. xi. 312.,)
naast deze attributen heeft Hermes soms een handtas in zijn handen. Verschillende voorstellingen van de god in verschillende perioden van zijn leven, evenals in het vervullen van zijn verschillende functies, zijn tot ons gekomen.

Source: Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.

klassieke literatuur citaten

hymnen aan HERMES

I., De Homerische hymnen

Homerische Hymne 4 tot Hermes (trans. Evelyn-White) (Grieks epos C7th to 4th B. C.):
“Mousa (Muse), sing of Hermes, the son of Zeus and Maia, lord of Kyllene (Cyllene) and Arkadia (Arcadia) rich in kudden, the luck-bringing (eriounes), messenger of the gods (angelos athanaton) who Maia bare, the rich-tressed Nymphe, when she was coin in love with Zeus . . .,gebood dat glorieuze Hermes Heer zou zijn over alle vogels van omen en grimmige leeuwen, en zwijnen met glimmende slagtanden, en over honden en alle kudden die de brede aarde voedt, en over alle schapen; ook dat hij alleen de aangewezen boodschapper zou zijn aan Hades, die, hoewel hij geen geschenk aanneemt, hem geen gemene prijs zal geven . . .hij gaat om met alle stervelingen en onsterfelijken: een beetje profiteert hij ervan, maar gedurende de donkere nacht cozens hij voortdurend de stammen van sterfelijke mensen. En zo, vaarwel, zoon van Zeus en Maia; maar Ik zal u en een ander lied ook gedenken.,”I sing of Hermes Kyllenios (of Mt Kyllene), Argeiphontes (the Slayer of Argus), lord of Kyllene (Cyllene) and Arkadia rich in kudden, luck-bringing (eriones) messenger of the deathless gods (angelos athanaton). Hij werd geboren uit Maia, de dochter van Atlas, toen ze had gemaakt met Zeus, – een verlegen godin ze., Altijd vermeed ze de menigte van de gezegende goden en leefde in een schaduwrijke grot, en daar Kronion (Cronion) gebruikt om te liggen met de rijk-tressed Nymphe in het holst van de nacht, terwijl wit-bewapende Hera lag gebonden in zoete slaap: en noch de doodloze god, noch de sterfelijke mens wist het.En heil u, Zoon van Zeus en Maia; met u ben ik begonnen; nu zal ik mij tot een ander lied wenden! Heil, Hermes, gever van genade( kharidotes), gids (diaktoros), en gever van goede dingen (dotor eaon)!”Hestia, in the high dwellings of all . . ., gij hebt een eeuwigdurende woning en hoogste eer verworven; uw deel en uw recht zijn roemrijk. Want zonder jullie houden stervelingen geen banket. . .En jij, Argeiphontes, zoon van Zeus en Maia, boodschapper van de gezegende goden (angelos makaron), drager van de gouden staf (khrysorrapis), gever van het goede (dotor eaon), wees gunstig en help ons, jij en Hestia, de aanbiddelijke en dierbare. Kom en woon in dit glorieuze huis in vriendschap samen; voor jullie twee, goed wetende de nobele daden van mensen, helpen op hun wijsheid en hun kracht. Heil, dochter van Kronos (Cronus), en u ook, Hermes Khrysorrapis!, Nu zal ik jou en een ander lied ook herinneren.”

II. The ORPHIC HYMNS

Orphic Hymn 28 to Hermes (trans. Taylor) (Greek hymns C3rd B. C. to 2nd A. D.):
“To Hermes, Fumigation from Frankincense. Hermes, kom dichterbij, en naar mijn gebed neig, boodschapper van Zeus, en Maia ‘ s zoon goddelijke; prefect van wedstrijden, heerser van de mensheid, met een almachtig hart, en een voorzichtige geest. Hemelse boodschapper van verschillende vaardigheden, wiens machtige Kunsten toeziende Argos konden doden., Met gevleugelde voeten ‘ t is van u door de lucht te lopen, o vriend van de mens, en profeet van de rede; grote leven-supporter, te verheugen is van u in kunst gymnastiek, en in fraude goddelijk. Met macht begiftigd alle taal uit te leggen, van zorg de losser, en de bron van winst. Wiens hand bevat van onberispelijke vrede de staf, Korykion (Corycion), gezegende, nuttige God. Van verschillende spraak, wiens hulp in werken vinden we, en in benodigdheden voor de sterfelijke soort., Dire wapen van de tong, die de mensen vereren, aanwezig zijn, Hermes, en uw smeekbede horen; assisteer mijn werken, sluit mijn leven met vrede, geef sierlijke spraak, en geheugen toename.”

Orphic Hymn 57 to Chthonian Hermes:
” To Hermes Khthonios (Chthonian, of the Underworld), Fumigation from Storax. Hermes, ik roep, wie het lot besluit om te wonen in de buurt van Kokytos, de beroemde stroom van Haides, en in noodzakelijkheid ’s (Ananke’ s) dread pad, wiens bourn aan niemand die het ooit bereiken laat terugkeren., O Bakkheios (Bacchiaan) Hermes, nageslacht goddelijk van Dionysos, ouder van de wijnstok, en van hemelse Aphrodite, Paphische koningin, donker-oogwenk godin, van een mooie mien: die voortdurend zwerven door de Heilige zetels waar Haides’ angst keizerin, Persephone, zich terugtrekt; naar ellendige zielen de leider van de weg, wanneer het lot verordent, naar gebieden leegte van de dag. Van U is de toverstok, die de slaap doet vliegen, of de slaap doet sluimerende rust het vermoeide oog; want Persephone, door Tartaros donker en breed, gaf u tot in eeuwigheid vloeiende zielen om te leiden., Kom, gezegende kracht, het offer bijwoont, en schenk de werken van uw mystici een gelukkig einde.”

fysische beschrijvingen van HERMES

klassieke literatuur geeft slechts een paar korte beschrijvingen van de fysische kenmerken van de goden.

Ovidius, Metamorfosen 2. 730 ff: “zo’ n vertrouwen in zijn goede uiterlijk!, Maar hoewel zijn vertrouwen gezond was, spaarde hij geen pijn; hij maakte zijn haar glad, regelde zijn mantel om goed te hangen, om de hele lange gouden zoom te tonen, zag dat zijn toverstaf, de toverstaf die hij hanteert om slaap te brengen en te verbannen, straalde met een polijst, en zijn enkelvleugels waren glanzend en zijn sandalen geborsteld en schoon.”

Apuleius, the Golden Ass 10. 30 ff (trans. Walsh) (Roman c2nd A. D.):” a radiant boy appeared, naked except for a youth ‘ s cloak draped over his left shoulder; his blonde hair made him the cynosure of all eyes., Kleine vleugels van goud waren projecteren uit zijn sloten, waarin ze symmetrisch was bevestigd aan beide zijden. De staf van de herald en de staf die hij droeg identificeerden hem als Mercurius .”

de OUDE GRIEKSE & ROMEINSE KUNST

BRONNEN (ALLE HERMES PAGINA ‘ s)

GRIEKSE

ROMEINSE

BYZANTIJNSE

• Photius, Myriobiblon – Byzantijnse griekse Geleerde C9th A. D.
• Suidas, De Suda – Byzantijnse griekse Lexicon C10th A. D.

ANDERE BRONNEN

BIBLIOGRAFIE

Een volledige bibliografie van de vertalingen geciteerd op deze pagina.