I REMEMBER YOU AS YOU WERE
I remember you as you were last fall.jij was de grijze baret en het kalme hart.in je ogen vocht de vlammen van de schemering voort. en de bladeren vielen in het water van je ziel.mijn armen vouwen als een wijnstok, de bladeren pakten je stem op, langzaam en kalm.vreugdevuur van ontzag waarin mijn dorst brandde.Sweet blue hyacint twisted over my soul.,I feel your eyes traveling, and fall is distant: grijze baret, vogelachtige stem, hart als een huis waar mijn diepe verlangens migreerden en mijn vreugdevolle kussen vielen als sintels.
Sky from a ship. Field from the hills: jouw herinnering is van licht, van rook, van stilstaande vijver!voorbij je ogen bliezen de zonsondergangen.droge herfstbladeren sponnen in je ziel.
zodat je me kunt horen
zodat je me kunt horen
Mijn woorden
soms dun worden
zoals de voetafdrukken van meeuwen op stranden.halsketting, drunken bell voor je handen glad als druiven.,en ik let op mijn woorden van verre.meer dan de mijne, zijn ze van jou.ze schalen mijn oude pijn als ivy.ze schalen zo over de vochtige wanden.het is jouw schuld in dit bloederige spel.ze vluchten uit mijn donkere hol.
Je vult alles, je vult alles.voordat je ze bevolkt de eenzaamheid die je bezet,
en ze zijn beter gewend aan mijn verdriet.nu wil ik dat ze zeggen wat ik tegen je wil zeggen zodat je me hoort zoals Ik wil dat je me hoort.de wind van angst sleept ze nog steeds mee, zoals gewoonlijk.soms worden ze nog steeds omver geworpen door orkanen van dromen.,je hoort andere stemmen in mijn gepijnigde stem.verdriet van oude monden, bloed van oude smeekbeden.hou van me, liefje. Laat me niet alleen. Volg mij.Volg mij, minnaar, op deze golf van angst.jouw liefde blijft mijn woorden bevlekken.je bezetten alles, je bezetten alles.ik maak er een eindeloze ketting van voor je witte handen, zo glad als druiven.
Ik kan
schrijven Ik kan vanavond de droevigste regels schrijven.
schrijf bijvoorbeeld: “The night is starry,
and the stars shiver blue in the distance.”the night wind whirls in the sky and sings.,vanavond kan ik de droevigste regels schrijven.ik hield van haar, en soms hield zij ook van mij.op nachten als deze hield ik haar in mijn armen.ik kuste haar opnieuw en opnieuw onder de eindeloze hemel.ze hield van me, en soms hield ik ook van haar.hoe niet te hebben gehouden van haar brede, stabiele ogen.vanavond kan ik de droevigste regels schrijven.om te denken dat ik haar niet heb. Om te voelen dat ik haar kwijt ben.om de immense nacht te horen, meer immens zonder haar.en de lijn valt naar de ziel als dauw naar gras.wat maakt het uit dat mijn liefde haar niet kon houden.,de nacht is vol sterren en ze is niet bij mij.
dat is alles. In de verte zingt iemand. In de verte.mijn ziel is niet tevreden dat het haar heeft verloren.mijn zicht zoekt haar alsof ik haar dichterbij wil brengen.mijn hart zoekt haar, en ze is niet bij mij.dezelfde nacht die dezelfde bomen bleken.we zijn dus niet meer hetzelfde.ik hou niet meer van haar, het is waar, maar hoe ik van haar hield.mijn stem zocht door de wind om haar oor aan te raken.iemand anders. Ze zal van iemand anders zijn. Net als voorheen mijn kusjes. Haar stem, haar doorschijnende lichaam. Haar oneindige ogen.,ik hou niet meer van haar, het is waar, maar misschien hou ik wel van haar.liefde is zo kort en vergeten is zo lang.want op nachten als deze, hield ik haar in mijn armen, mijn ziel is niet tevreden dat het haar heeft verloren.
hoewel dit de laatste pijn is die ze me laat lijden,
en dit zullen de laatste regels zijn die ik haar schrijf.
over de vertaler
Despy Boutris
Het werk van Despy Boutris is gepubliceerd of zal binnenkort verschijnen in American Poetry Review, American Literary Review, Southern Indiana Review, Copper Nickel, Colorado Review, en elders., Ze doceert aan de Universiteit van Houston, werkt als assistent-Gedichtenredacteur voor Gulf Coast en is hoofdredacteur van The West Review.Pablo Neruda geboren in 1904 als Ricardo Eliecer Neftalí Reyes Basoalto, was Pablo Neruda een Chileens dichter, diplomaat en politicus. Hij was bevriend met de Spaanse schrijvers Federico García Lorca en Manuel Altolaguirre en was nauw betrokken bij de Latijns-Amerikaanse en Spaanse schrijverswereld, en richtte in 1935 met Altolaguirre de literaire recensie Caballo verde para la poesía op., Hij was enige tijd consul in Birma, Buenos Aires en Madrid en raakte na de Spaanse Burgeroorlog betrokken bij de Communistische Partij—een vereniging die hem negen jaar lang onderduikte totdat het veilig was om terug te keren naar Chili. Hij werd beschouwd als de” dichter van het volk”, die schreef over zowel persoonlijke als politieke zorgen waarop lezers en tijdgenoten betrekking konden hebben. Tijdens zijn leven ontving hij de internationale Vredesprijs in 1950, de Lenin Vredesprijs en de Stalin Vredesprijs in 1953 en de Nobelprijs voor literatuur in 1971., Hij wordt algemeen beschouwd als de grootste Latijns-Amerikaanse dichter van de 20e eeuw.