nie wszystkie zwierzęta triasu były dinozaurami! Na tej stronie znajdziesz listę zwierząt, które żyły w okresie triasu, które nie były dinozaurami.,
- jeśli interesują Cię dinozaury, kliknij tutaj: lista dinozaurów triasowych
- Odkryj zwierzęta, które żyły w okresie jurajskim: lista zwierząt Jurajskich ze zdjęciami& fakty
triasowe Zwierzęta: wprowadzenie
w okresie triasu pojawiły się nie tylko pierwsze dinozaury, ale także pierwsze prawdziwe Ssaki. Inne znane zwierzęta, które pojawiły się po raz pierwszy w okresie triasu, to pterozaury – pierwsze na świecie latające kręgowce i przerażające gady morskie znane jako ichtiozaury.,
chociaż dinozaury pojawiły się w okresie triasu, nie stały się dominującymi zwierzętami lądowymi aż do okresu jurajskiego. Zamiast tego czołowymi drapieżnikami lądowymi triasu była inna grupa gadów: pseudosuchianie. Przez większą część okresu dominującymi roślinożercami lądowymi były dicynodonty, grupa zwierząt spokrewnionych z przodkami ssaków.
na tej stronie spotkasz pseudosuchia, dicynodonty i mnóstwo innych triasowych zwierząt.,okres ic: Informacje ogólne
powiązane strony
- zobacz wybór niesamowitych książek o dinozaurach
- dowiedz się więcej o gadach: książki o gadach
okres triasu: informacje ogólne
- kliknij tutaj, aby przejść prosto do zwierząt!,
okres triasu jest pierwszym z trzech okresów, które składają się na erę Mezozoiczną (tak jak lata można podzielić na miesiące, ery można podzielić na okresy). Rozpoczęła się 251,9 mln lat temu (Mya), a zakończyła 201,3 mln lat temu. Został on poprzedzony okresem Permskim, a następnie okresem Jurajskim.
okres triasu trwał około 50,6 mln lat. Jak można sobie wyobrazić, w tym ogromnym czasie Ziemia przeszła ogromne zmiany, w tym pojawienie się i wymieranie wielu gatunków zwierząt.,
- możesz dowiedzieć się więcej o okresie triasu tutaj: fakty z okresu triasu
wymieranie Permu i triasu
granica między okresem Permu i triasu została wyznaczona przez najgorsze wymieranie, jakie kiedykolwiek widział świat. Wymieranie Permsko-triasowe spowodowało wymarcie około 90% wszystkich gatunków.
uważa się, że to globalne wymieranie zostało wywołane przez ogromne erupcje wulkaniczne, powodując niszczycielskie strumienie lawy, wzrost globalnej temperatury i zatrucie atmosfery.,
odzyskanie różnorodności biologicznej na świecie zajęłoby 10 milionów lat.
koniec okresu triasu oznaczał również globalne wymieranie. Wymieranie Triasowo-jurajskie spowodowało wymarcie głównych rywali dinozaurów, dzięki czemu dinozaury stały się dominujące na lądzie.
Zwierzęta triasu: Gady
Era mezozoiczna jest znana jako „Era gadów” nie bez powodu; okres triasu widział Gady przed konkurentami kręgowców, aby stać się dominującymi zwierzętami na lądzie iw morzu.,
we wczesnym triasie Grupa gadów zwanych archozaurami dzieliła się na dwie grupy: Pseudosuchia i Avemetatarsalia.
chociaż to avemetatarsalianie – w kształcie dinozaurów – ostatecznie dojdą do dominacji później w erze mezozoicznej, w okresie triasu pseudosuchianie byli dominującymi mięsożercami na lądzie.
(nawiasem mówiąc, obie grupy nadal istnieją: avemetatarsalians w kształcie ptaków i pseudosuchians w kształcie krokodyli, aligatorów i gharials.,)
Pseudosuchus
Saurosuchus
o szacowanej długości ciała 6 – 9 metrów (20 – 30 stóp.), „Saurosuchus” był wielkim, krokodylopodobnym drapieżnikiem z okresu późnego triasu.
Saurosuchus miał usta pełne ząbkowanych zębów i pancerzowatą skórę. Chodził na czterech prostych nogach. Jest bardzo prawdopodobne, że ten przerażający Gad był drapieżnikiem wierzchołkowym. Okazy Saurosuchus znaleziono w północno-zachodniej Argentynie.,
Postosuchus
podobnie jak Saurosuchus, Postosuchus był dużym, drapieżnym archozaur pseudosuchiański. Zarówno Postosuchus, jak i Saurosuchus są obecnie umieszczane w tej samej rodzinie, Rauisuchidae.
Postosuchus żył na południu Stanów Zjednoczonych w późnym triasie. Miał 4 do 5 metrów (13 do 16 stóp).) długości, a jego stosunkowo krótkie kończyny przednie sugerują, że chodził dwunożnie (na dwóch nogach)., Jeden z największych mięsożerców w tym czasie, prawdopodobnie był drapieżnikiem szczytowym.
Silesaurus
Silesaurus był 2.3 m (7.5 ft.) długi gad żyjący w Polsce w okresie późnego triasu. Było to lekko zbudowane, szybko poruszające się zwierzę, które chodziło na tylnych nogach.
koprolity (skamieniałe odchody) Znalezione w pobliżu okazów Silesaurus sugerują, że gad mógł być owadożercą (owadożercą)., Wydaje się, że Silesaurus nie miał zębów, mógł mieć Ptasi dziób do chwytania zdobyczy owadów. (Powyższa impresja artysty pokazuje Silesaura z zębami.)
gady takie jak Silesaurus były najbliższymi krewnymi dinozaurów. Jedynie niewielkie różnice anatomiczne odróżniają je od „prawdziwych” dinozaurów.
Fitozaury
Fitozaury były dużymi, półwodnymi drapieżnymi gadami wyglądającymi i zachowującymi się jak współczesne krokodyle. Ich długie pyski były wypełnione setkami ostrych zębów, które prawdopodobnie wyewoluowały do połowu ryb.,
Fitozaury pojawiły się w środkowym triasie i, podobnie jak większość archozaurów nie należących do dinozaurów, nie udało im się przetrwać wymierania Triasowo-Jurajskiego.
Redondasaurus
Redondasaurus miał typowy długi, cienki pysk Fitozaura. Ten drapieżny gad z późnego triasu został znaleziony w Nowym Meksyku.,
Rhynchozaury
Rhynchozaury były roślinożercami wyposażonymi w ostre dzioby do cięcia liści i duże pazury na tylnych stopach, które mogły być używane do kopania.
chociaż nie były archozaurami, Rhynchozaury miały tych samych przodków co grupa, która dała początek zarówno dinozaurom, jak i pseudosuchom przypominającym krokodyle.,
Rhynchozaury znaleziono w wielu częściach świata. Były obecne od wczesnego triasu i wyginęły w późnej jurze.
triasowe Zwierzęta: pierwsi krewni ssaków& pierwsze prawdziwe Ssaki
Synapsida, gałąź zwierząt, która obejmowała przodków ssaków, odłączyła się od Diapsidy – gałąź, która obejmowała przodków gadów – w późnym karbonie, około 50 milionów lat przed rozpoczęciem okresu triasu.,
podgrupa synapsydów znana jako therapsids pojawiła się około 30 milionów lat temu, w okresie Permskim.
wcześniejsze synapsydy chodziły na wygiętych nogach, które wystały Na zewnątrz z boków ciała. W miarę rozwoju terapsydów ich nogi przesuwały się do podstawy ciała i rzutowały w dół.
ta adaptacja zapewniła większą nośność i bardziej efektywny ruch. Obserwowano go także u archozaurów.,
synapsydy radziły sobie słabo podczas wymierania Permsko-triasowego, tylko trzy główne grupy – dicynodonty, terocephalanie i cynodonty – przetrwały do okresu triasu.
Dicynodonty
Dicynodonty były roślinożercami wyposażonymi w dzioby do przecinania liści. Wiele gatunków miało dwa kły podobne do zębów. (Nazwa dicynodont oznacza „dwa psie zęby”.)
pod koniec okresu Permskiego dicynodonty stały się najczęstszymi kręgowcami lądowymi.
istniało wiele różnych rodzajów dicynodontów., Mimo że ich liczebność znacznie zmniejszyła się podczas masowego wymierania Permsko-triasowego, kilka grup dicynodontów dotarło do okresu triasu.
Lystrosaurus
Lystrosaurus was a pig-size dicynodont. Ze względu na potężną budowę kończyn przednich i kształt czaszki uważa się, że Lystrosaurus był kopaczem, który mógł co noc wykopywać nowy dom., Podobnie jak inne dicynodonty, miał dziób podobny do pyska i dwa kły podobne do zębów.
po przetrwaniu masowego wymierania Permsko-triasowego, Lystrosaurus stał się najczęstszym kręgowcem lądowym wczesnego triasu. Okazy Lystrosaurus są najliczniejsze w Afryce, a także zostały znalezione w Azji, Europie i Antarktydzie.
Dinodontozaur
Dinodontosaurus był dużym roślinożernym dicynodontem, który żył w okresie środkowego i późnego triasu. Jeden z największych dicynodontów, urósł do prawie 8 stóp. (2,4 m) długości i został znaleziony w dzisiejszej Brazylii.
szczątki dziesięciu niemowlęcych Dinodontozaurów znaleziono razem w jednym miejscu wykopalisk. Sugeruje to, że te triasowe zwierzęta żyły w grupach rodzinnych przez część swojego życia.
Lisowicia
Lisowicia jest największym znanym dicynodontem – i największym zwierzęciem, które nie było dinozaurem-z okresu triasu. Ten wielkości słonia, 9-tonowy roślinożerca żył w Polsce w okresie późnego triasu.
w przeciwieństwie do innych dicynodontów, kończyny Lisowaci wystające prosto z ciała, a nie wystające na zewnątrz z boków.,
Placerias
Placerias był dicyndontem, który żył w późnej jurze. Jego szczątki znaleziono w Arizonie i Karolinie.
Placerias był jednym z największych zwierząt roślinożernych w tamtych czasach, dorastając do 3 metrów (10 ft.) długości i ważącej około 1 tony. Był zwierzęciem stadnym i mógł być półwodny, używając wody jako schronienia przed drapieżnikami, takimi jak Postosuchus.,
Microgomphodon
Microgomphodon
Microgomphodon był terocephalian, który żył w środkowym triasie. Szczątki tego psiego krewnego wczesnych ssaków znaleziono w południowej Afryce. Jest to jeden z ostatnich znanych teocefali (Grupa wymarła w środkowym triasie).
Cynodonty
Cynodontia to gałąź synapsydów obejmująca ssaki i wczesnych krewnych ssaków., Ludzie i wszystkie inne ssaki, żyjące i wymarłe, to cynodonty.
Cynodonty pojawiły się w późnym Permie i przetrwały wymieranie Permsko-triasowe. Chociaż wczesne triasowe cynodonty składały jaja, rosły one coraz bardziej przypominające ssaki i były prawdopodobnie ciepłokrwiste.
Thrinaxodon
Thrinaxodon był 20 ” (50 cm) cynodont, który żył na terenie dzisiejszej Południowej Afryki i Antarktydy we wczesnym triasie., Był duży jak na cynodonta, a jego postawa była mniej rozwinięta niż u jego przodków.
podobnie jak współczesne Ssaki, thrinaxodon miał paletę drugorzędową – kostną płytkę oddzielającą jamę nosową od jamy ustnej. Oznaczało to, że thrinaxodon mógł nadal oddychać podczas żucia pokarmu.
Thrinaxodon prawdopodobnie miał włosy, a dziury w czaszce sugerują, że mógł mieć wąsy; to triasowe zwierzę wyglądałoby znacznie bardziej jak ssaki niż jego wcześniejsi, bardziej „gad-Podobni” przodkowie.,
Morganucodon
Morganucodon to małe zwierzę przypominające ryjówkę, żyjące w późnym triasie. Żywił się głównie owadami i prawdopodobnie prowadził nocny tryb życia.
okazy Morganucodon po raz pierwszy odkryto w Walii, od tego czasu znajdowano je w Europie kontynentalnej, Ameryce Północnej i Chinach.,
gady morskie z okresu triasu
chociaż rządziły na lądzie, dinozaury nigdy nie rozprzestrzeniły się w oceanach. Zamiast tego, różne inne grupy przerażających gadów walczyły o morską dominację w erze mezozoicznej. Kilka z tych grup pojawiło się w okresie triasu…
ichtiozaury
ichtiozaury to grupa gadów żyjących w morzu w erze mezozoicznej. Przodkami ichtiozaurów były zwierzęta lądowe, które stopniowo ewoluowały w zwierzęta w pełni wodne.,
ichtiozaury – których nazwa oznacza „ryby jaszczurki” – po raz pierwszy pojawiły się we wczesnym triasie.
Cymbospondylus
Cymbospondylus był jednym z pierwszych ichtiozaurów. Chociaż był w pełni wodny, nie był tak „rybopodobny” jak późniejsze ichtiozaury. Brakowało mu zarówno płetwy grzbietowej, jak i szerokiego ogona i prawdopodobnie pływał za pomocą węgorzowatych pofalowań swojego długiego, cienkiego ciała i ogona.,
Cymbospondylus był jednym z największych znanych ichtiozaurów, osiągającym Długość do 10 m.).
Ichtiozaur
pomimo tego, że był gadem, ichtiozaur wyglądał bardzo podobnie do dzisiejszych rekinów i delfinów. Miał opływowe, przypominające ryby ciało, duży ogon, którym poruszał się po wodzie, i płetwę grzbietową na plecach, która zapewniała stabilność.,
Ichtiozaur miał duże oczy i prawdopodobnie polował na swoją zdobycz – w tym na ryby i kałamarnice – wzrokiem.
Sauropterygia
krótko po rozpoczęciu okresu triasu Grupa gadów lądowych wyewoluowała do życia w morzu. Grupa ta była Zauropterygia, której nazwa oznacza „jaszczurcze płetwy”.
zauropterygi były przodkami kilku grup triasowych zwierząt morskich, w tym Notozaurów, Placodontów i Pistozauroidów (którzy sami byli przodkami plezjozaurów).,
Notozaury
wiele gadów z okresu triasu prowadzi podobny tryb życia jak współczesne Ssaki. Roślinożerne dicynodonty żyły w stadach, podobnie jak dzisiejsze bydło. Styl życia notozaurów można porównać do stylu dzisiejszych fok i lwów morskich. Te wodne i półwodne zwierzęta polowały w morzu i wyciągały się z wody, aby odpocząć na brzegu.
Notozaury miały opływowe ciała oraz długie szyje i ogony. Ich stopy przypominające płetwy miały splecione palce.,
ostre zęby wyściełające usta notozaurów sugerują, że polowały one na ryby, kałamarnice i gady morskie.
Notozaury miały tych samych przodków co plezjozaury, ale same nie były przodkami plezjozaurów.
Nothosaurus
Nothosaurus was a 4m (13 ft.) długi półwodny gad żyjący na północnych wybrzeżach Oceanu Tetydy (duży zbiornik wodny częściowo zamknięty przez superkontynent Pangea w kształcie litery C).,
każda z jego czterech nóg była wyposażona w długie, pajęcze palce, które pozwalały zwierzęciu zarówno pływać w wodzie, jak i chodzić po lądzie.
jego długa, zwinna szyja, długi pysk i cienkie, spiczaste zęby pozwoliłyby mu łapać ryby i inne zwierzęta morskie.
Ceresiosaurus
w przeciwieństwie do Notozaura, kości palców u Ceresiozaura były połączone ze sobą w płetwy., Przednia para płetw była większa niż tylna, co sugeruje, że mogły one zapewnić przynajmniej część mocy podczas pływania zwierzęcia.
To 3m (10 ft.) długi drapieżnik oceaniczny żył w okresie środkowego triasu.
Pistosauroidy
Pistosauridae były rodziną zwierząt zaliczaną do przodków plezjozaurów.
Pistosaurus
, (3m) gad morski o długiej szyi, małej głowie, długim ogonie i czterech płetwach. W przeciwieństwie do większości notozaurów pływał zasilając się przez wodę swoimi płetwami, a nie falami ciała i ogona.
Placodonty były półwodnymi i wodnymi gadami morskimi, które pojawiły się w środkowym triasie i wyginęły pod koniec późnego triasu.
pod koniec okresu triasu wiele placodontów wyewoluowało twarde, przypominające żółwie skorupy jako ochronę przed ichtiozaurami i notozaurami.,
Placodonty były wyposażone w duże, płaskie zęby do miażdżenia skorupiaków.
Placodus
Placodus był morskim gadem, który żył w środkowym triasie. Jego szczątki znaleziono w Europie Środkowej i Chinach.
używała wystających przednich zębów do zdobywania skorupiaków ze skał, a płaskich tylnych zębów do miażdżenia muszli swojej ofiary.
Placodus miał długi ogon i pajęcze palce, które napędzały go przez wodę., Przypominał dzisiejsze legwany morskie i prawdopodobnie prowadził podobny tryb życia, żerując w morzu i odpoczywając na brzegu.
Henodus
Henodus był placodontem, który żył na terenie dzisiejszych Niemiec w późnym triasie. Miał płaską, kwadratową skorupę, która była tak szeroka, jak długa. Jego pysk był wyposażony w płaski dziób i tylko dwa zęby. Mógł być roślinożerny, filtrujący materię roślinną z wody.,
pterozaury
pterozaury należą do najbardziej znanych zwierząt triasu. Te skrzydlate, latające gady po raz pierwszy pojawiły się w późnym triasie i były obecne w całej erze mezozoicznej, wyginęły dopiero wraz z wymieraniem kredowo–Paleogenowym, które również zabiło (nieptasie) dinozaury.
w erze mezozoicznej pojawiło się i odeszło wiele różnych rodzajów pterozaurów. Wczesne okazy miały długie ogony i zęby-cechy, które zanikły u wielu pterozaurów pod koniec okresu kredowego.,
Eudimorphodon
Eudimorphodon był pterozaurem żyjącym we Włoszech w późnym triasie. Jest jednym z najwcześniej poznanych pterozaurów.
eudimorphodon miał rozpiętość skrzydeł ok.), i był zdolny do prawdziwego lotu, a nie tylko szybowania. Podobnie jak wiele wczesnych pterozaurów miał długi ogon, na jego końcu znajdował się diamentowy łopatka, który mógł pełnić rolę steru.,
Zwierzęta triasu: Bezkręgowce
grupy zwierząt lądowych, takich jak stonogi, stonogi, pajęczaki (w tym pająki) i owady pojawiły się już miliony lat przed początkiem okresu triasu.
zwierzęta oceaniczne, takie jak Skorupiaki, Korale, amonity, mięczaki i jeżowce były również długo znane przed rozpoczęciem okresu triasu.
w okresie triasu grupy te nadal ewoluowały. Dzisiejsze pająki dzielą się na dwie grupy: Mygalomorphae i Araneomorphae; grupy te pojawiły się w okresie triasu., Najwcześniejsze skamieniałości muchówek pochodzą z okresu triasu (choć uważa się, że muchy mogły pojawić się jeszcze wcześniej).
Zwierzęta triasu: Płazy
Temnospondyli to grupa wymarłych czworonożnych płazów. Chociaż temnospondyle miały łuski i pazury i przypominały krokodyle, to do grupy zwierząt, do których należą-Batrachomorpha-należą dzisiejsze płazy i ich przodkowie.
Sclerothorax
Sclerothorax był temnospondyl znaleziony w Niemczech w okresie wczesnego triasu. Miał około 1,3 m długości i miał płytką, szeroką głowę i karbowany grzbiet. Jego skóra zawierała kościste płytki.
Plagiozaur
Plagiozaur był temnospondylem z okresu triasu, którego szczątki znaleziono we Francji, Niemczech i Luksemburg. Jego skóra została wzmocniona kostnymi płytkami.,
podobnie jak dzisiejsze błotniaki, plagiozaur jest uważany za całkowicie wodny, zachowując swoje zewnętrzne skrzela nawet po osiągnięciu dorosłości.
triasowe Zwierzęta podsumowanie
okres triasu był doniosłym okresem życia na Ziemi. Widział wygląd zarówno dinozaurów, jak i ssaków. Pterozaury i ichtiozaury również pojawiły się po raz pierwszy, a Gady stały się dominującymi zwierzętami na lądzie, w morzu i w powietrzu.,
- możesz dowiedzieć się więcej o okresie triasu tutaj: fakty z okresu triasu
- dowiedz się więcej o okresie triasu zakres czasowy: kiedy był okres triasu?
- dinozaury z okresu triasu możesz odkryć tutaj: dinozaury triasowe
- zapoznaj się z niesamowitym wyborem książek o dinozaurach: książki o dinozaurach