jednym z najważniejszych elementów decyzji Engel V.Vitale był fakt, że dalej ustanowił precedens rozdziału Kościoła i państwa. Sprawa ta była kontynuacją tego precedensu nie tylko w szkołach, ale także w odniesieniu do sposobu wykładni klauzuli Establishmentowej w Sądzie Najwyższym. Ograniczenia klauzuli ustanawiającej w momencie wydania orzeczenia (1962 r.) były nadal dość niejasne, a dodanie wielu orzeczeń, takich jak Engel v., Vitale pomógł ustalić, co dokładnie nakreśliła Klauzula Establishmentowa i jakie ograniczenia nałożyła na rząd narodowy, a także obywateli USA.
pojawiły się także niepokoje po wydaniu oficjalnej decyzji Sądu Najwyższego w tej sprawie. Jak wspomniano w historii sprawy wiele stanów (ponad 20) opowiedziało się za Sądem Najwyższym, aby potwierdzić poprzednie orzeczenie Sądu Najwyższego w Nowym Jorku, które orzekło na korzyść Vitale., Wielu Amerykanów w czasie sprawy nie widziało problemu z udzieleniem opcjonalnej modlitwy, więc uchylenie decyzji sądu w Nowym Jorku nie było szczególnie popularne wśród wielu osób. Engel V. Vitale jest przełomowym przypadkiem w historii USA, ponieważ ustanowił precedens dla rozdziału Kościoła i państwa. Wiele spraw Sądu Najwyższego było następstwem precedensu ustalonego przez Engel V. Vitale, takich jak Wallace V. Jaffree (1985) i Lee V.Weisman (2000). Oba te przypadki w ślad za Engel V. Vitale orzekł przeciwko działaniom pozwalającym na modlitwę w środowiskach szkolnych.