wymagana jest natychmiastowa hospitalizacja, ponieważ takie urazy mogą skutkować różnym stopniem uszkodzenia rdzenia kręgowego z możliwym paraliżem. Zdjęcia rentgenowskie i rezonans magnetyczny są podejmowane w celu określenia, czy pęknięcie może być zarządzane z lub bez operacji. Leczenie chirurgiczne jest wymagane, gdy pęknięcie jest niestabilne. Przewidywanie niestabilności kręgosłupa złamań kręgów piersiowo-lędźwiowych opiera się na kilku parametrach radiologicznych i klinicznych. Kontynuowane są wysiłki na rzecz udoskonalenia schematów klasyfikacji złamań w celu lepszego przewidywania niestabilności., Zastosowanie modelu strefy osiowej zaproponowanego przez lekarzy w Barrow Neurological Institute może zwiększyć zdolność do przewidywania stabilności, w zależności nie tylko od liczby kolumn, ale także od liczby stref zaangażowanych w urazy. Dalsze badania kliniczne i biomechaniczne są uzasadnione, aby potwierdzić ten model.
dostępne są różne zabiegi chirurgiczne, najczęściej polegające na zespoleniu pozostałych kręgów w obszarze urazowym i usunięciu większych luźnych kawałków kręgów., Operacja” spinal fusion ” polega na trwałym unieruchomieniu dwóch lub więcej kręgów za pomocą implantów tytanowych. Inną mniej popularną techniką jest zastąpienie pękniętego kręgu Sztuczną kością lub kością zwłok. Obie Ostatnie strategie były z powodzeniem stosowane u osób w podeszłym wieku i nie zostały jeszcze podjęte próby u osób młodszych z powodu nieznanej stabilności w dłuższej perspektywie.
leczenie nieoperacyjne jest możliwe, gdy podmiot pęknięcia złamania jest nienaruszony neurologicznie., Leczenie niechirurgiczne polega na zastosowaniu ortezy całego ciała, zewnętrznej, Zwykle ortezy klatki piersiowej i lędźwiowo-krzyżowej (TLSO), często dopasowanej do ciała testera. Zdjęcia rentgenowskie i rezonans rezonansowy są ponownie pobierane z podmiotem co 2 tygodnie w TLSO w celu ustalenia, czy kręgosłup pozostanie stabilny. TLSO jest noszone przez 2-3 miesiące 24/7. Podmiot przechodzi kilka miesięcy fizykoterapii, aby wzmocnić atroficzne mięśnie i zasadniczo nauczyć się chodzić., Jest prawdopodobne, że obiekt może wykazywać pewne zwichnięcie kręgosłupa po usunięciu TLSO i jest dobrze w oczekiwanych parametrach z niewielkim wpływem neurologicznym doświadczanym przez miesiąc 3. Jeśli nie nastąpi dalsze poważne zwichnięcie lub podwichnięcie, nie może być wymagana Inna stabilizacja zewnętrzna.