niektóre sole żelaza (III), takie jak chlorek FeCl
3, siarczan Fe
2(SO
4)
3 i azotan Fe(NO
3)
3 są rozpuszczalne w wodzie. Jednak inne sole, takie jak tlenek Fe
2O
3 (hematyt) i wodorotlenek żelaza(III) FeO (OH) są wyjątkowo nierozpuszczalne, przynajmniej w neutralnym pH, ze względu na ich strukturę polimeryczną. Dlatego te rozpuszczalne sole żelaza (III) mają tendencję do hydrolizy po rozpuszczeniu w czystej wodzie, tworząc wodorotlenek żelaza(III) Fe(OH)
3, który natychmiast przekształca się w polimeryczny tlenek-wodorotlenek w procesie zwanym olacją i wytrąca się z roztworu., Reakcja ta uwalnia jony wodorowe H+ do roztworu, obniżając pH, aż do osiągnięcia równowagi.
Fe3+ + 2 h
2o ⇌ FeO (OH) + 3 H +
w rezultacie stężone roztwory soli żelaza(III) są dość kwaśne. Łatwa redukcja żelaza (III) do żelaza(II) pozwala soliom żelaza (III) działać również jako utleniacze. Roztwory chlorku żelaza (III) są stosowane do wytrawiania blach z tworzyw sztucznych pokrytych miedzią w produkcji płytek drukowanych.,
to zachowanie soli żelaza (III) kontrastuje z solami kationów, których wodorotlenki są bardziej rozpuszczalne, jak chlorek sodu NaCl(sól kuchenna), które rozpuszczają się w wodzie bez zauważalnej hydrolizy i bez obniżania pH.
rdza jest mieszaniną tlenku żelaza (III) i tlenku wodorotlenku, które zwykle tworzą się, gdy metal żelaza jest wystawiony na działanie wilgotnego powietrza. W przeciwieństwie do pasywujących warstw tlenkowych, które są tworzone przez inne metale, takie jak chrom i aluminium, rdza odpada, ponieważ jest bardziej masywny niż metal, który go utworzył., Dlatego niezabezpieczone obiekty żelaza z czasem zostaną całkowicie zamienione w rdzę
Kompleksyedit
żelazo(III) jest centrum d5, co oznacza, że metal ma pięć elektronów „walencyjnych” w powłoce orbitalnej 3D. Te częściowo wypełnione lub niewypełnione orbitale d mogą przyjmować dużą różnorodność ligandów, tworząc kompleksy koordynacyjne. Liczbę i rodzaj ligandów opisuje teoria pola ligandów. Zwykle jony żelazowe są otoczone sześcioma ligandami ułożonymi w oktaedron, ale czasami obserwuje się trzy, a czasami nawet siedem ligandów.,
różne związki chelatujące powodują, że wodorotlenek żelaza (podobnie jak rdza) rozpuszcza się nawet przy neutralnym pH, tworząc rozpuszczalne kompleksy z Jonem żelaza(III), które są od niego bardziej stabilne. Ligandy te obejmują EDTA, który jest często używany do rozpuszczania złóż żelaza lub dodawany do nawozów, aby żelazo w glebie było dostępne dla roślin. Cytrynian rozpuszcza również jon żelazowy w neutralnym pH, chociaż jego kompleksy są mniej stabilne niż te z EDTA.