Wieloryb-jeden z większych gatunków ssaków wodnych należących do rzędu waleni. Termin wieloryb może być używany w odniesieniu do każdego walenia, w tym morświnów i delfinów, ale ogólnie stosuje się go do tych, którzy mają więcej niż 3 metry (10 stóp) długości. Wyjątek stanowi 2,7-metrowy kaszalot karłowaty (Kogia simus), tak zwany ze względu na podobieństwo do swojego większego imiennika., Whales are the heaviest known animals, living or fossil, reaching a maximum size in the blue whale (Balaenoptera musculus) of perhaps more than 30 metres and 200 metric tons (220 short tons).
Nature Picture Library/Alamy
Encyclopædia Britannica, Inc.,
wieloryby są rozmieszczone w oceanach i morzach świata, od równika po lód polarny, z wyjątkiem mórz kaspijskich i Aralskich bez dostępu do morza., Są ssakami i dzielą cechy charakterystyczne tej grupy: oddychają powietrzem, są ciepłokrwiste, rodzą żywe, karmią młode mlekiem i mają włosy. Wszystkie są całkowicie wodne, z wyspecjalizowanymi adaptacjami, takimi jak płetwy i ogony do życia w wodzie. Wieloryby muszą regularnie wynurzać się na powierzchnię, aby oddychać, opróżniając płuca bardziej całkowicie niż większość ssaków w niemal wybuchowym oddechu znanym jako cios. Ciosy są widoczne, ponieważ para wodna w gorącym oddechu wieloryba skrapla się, gdy cios jest zwolniony.,
pomimo życia w środowisku, które ma znacznie większe właściwości przewodzenia ciepła niż powietrze, wieloryby, podobnie jak inne ssaki, muszą regulować temperaturę swojego ciała. Włosy są jednak ograniczone do głowy, pojawiając się głównie jako izolowane wąsy (vibrissae) w pobliżu pyska i otworu gębowego. Blubber służy jako warstwa izolacyjna chroniąca małe wieloryby przed hipotermią., Duże wieloryby mają przeciwny problem, ponieważ mogą wytwarzać zbyt dużo ciepła; posiadają rozbudowane mechanizmy termoregulacji, aby zapobiec przegrzaniu.
ze względu na ograniczoną użyteczność widzenia pod wodą, wieloryby używają dźwięku do postrzegania i interpretowania swojego środowiska oraz do komunikowania się, czasami na duże odległości. Biolodzy obliczyli, że dźwięki 10 herców płetwal (Balaenoptera physalus) mogą na przykład przebyć ponad 1800 km (1100 mil). Zębate wieloryby mogą wytwarzać dźwięki i interpretować ich odbicia poprzez aktywną echolokację., Nie wiadomo, w jakim stopniu wieloryby te posiadają tę zdolność.
po zapłodnieniu wewnętrznym samice są w ciąży przez około rok. Młode są stosunkowo duże po urodzeniu-jedna trzecia do połowy długości matki. Są karmione przez około sześć miesięcy na niezwykle bogatym mleku zawierającym prawie 50 procent tłuszczu. Wieloryby mają jedną parę sutków zlokalizowanych z tyłu brzucha w pobliżu otworu genitalnego.,
dowiedz się więcej o humbaku. Contunico © ZDF Enterprises GmbH, Mainzobacz wszystkie filmy do tego artykułu
pierwsze skamieniałe wieloryby znane są ze skał sprzed około 50 milionów lat (wczesny eocenu)., Członkowie wymarłego podgatunku Archaeoceti to prymitywne wieloryby, od których wywodzą się współczesne wieloryby. Wykazują one wiele podobieństw do ssaków lądowych, w tym zróżnicowaną uzębienie (heterodonty) składającą się z siekaczy, kłów, przedtrzonowców i trzonowców. Archaeocetes dały początek żyjącym podgatunkom: wielorybom baleenowym (suborder Mysticeti) i wielorybom zębatym (suborder Odontoceti).,
Mysticetes mają blaszki liściowe i chwytają za pysk drobną zdobycz, głównie w postaci dryfujących (planktonicznych) skorupiaków, takich jak copepody i Kryl, ale sporadycznie zjadają także małe ryby szkolne lub kałamarnice. Interesującym odejściem od tego wzorca jest wieloryb szary (eschrichtius robustus), który często zjada krewetki i inne żyjące na dnie stworzenia: zbiera błoto i napina je przez baleenowe talerze, zachowując swój pokarm. Odontocetes mają proste zęby (homodonty) i ścigają pojedyncze kałamarnice, ryby i inne zdobycze., Największy odontocete, kaszalot (Physeter catodon), od czasu do czasu żywi się kałamarnicami olbrzymimi.
Great Museums Television (a Britannica Publishing Partner)Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu
ludzie od dawna wykorzystywali osierocone wieloryby jako źródło pożywienia. Na początku XX wieku, wraz ze wzrostem popytu, a technologia umożliwiła mrożenie mięsa na morzu, wieloryby zaczęły być coraz częściej przyjmowane do spożycia przez ludzi i do produktów specjalistycznych., Obawy naukowe związane ze zwiększonym poławianiem wielorybów na półkuli południowej w latach 30. doprowadziły do ratyfikacji międzynarodowej Konwencji wielorybniczej i utworzenia Międzynarodowej Komisji wielorybniczej w 1946 roku. Przez lata agencja ta działała na rzecz umiarkowanego połowu wielorybów i ustanowiła moratorium na komercyjne połowy wielorybów pod koniec lat 80. Rdzenni mieszkańcy mogą również kontynuować tradycyjne polowania na wieloryby, które były częścią ich kultury.