odnosi się do legendarnej francuskiej piosenkarki Edith Piaf (ur. 15.10.1915-d.październik 11, 1963), która była znana ze swojego drobnego wyglądu, chaotycznego życia osobistego i potężnego, husky, emocjonalnego głosu.
urodzona w nędzy w Paryżu jako Edith Giovanna Gassion, matka porzuciła ją w wieku dwóch miesięcy, zostawiając ją w „opiece” jej alkoholowych dziadków ze strony matki., Jej ojciec, znany akrobata, wysłał córkę, aby zamieszkała z matką, która była Panią w Normandii burdelu, podczas gdy on poszedł na wojnę; odzyskał ją po powrocie z wojny i zabrał ją ze sobą w swoje podróże – z tego powodu otrzymała bardzo mało formalnego wykształcenia.
Edyta rzekomo straciła wzrok na krótko między 3 a 7 rokiem życia, prawdopodobnie z powodu infekcji.
w wieku 15 lat Edith opuściła go i wróciła do Paryża, gdzie zarabiała na życie śpiewając na ulicach i w obskurnych kabaretach., Na szczęście zauważono ją i rozpoczęto karierę, nazywając ją La Mome Piaf( Paryski slangu dla „małego Wróbla”, od którego wzięła swój pseudonim sceniczny); imię pasowało do jej malutkiej, wątłej postaci. Z głosem, który wycisnął każdą kroplę emocji, waif z łamiącym serce głosem zdobył Francję przez burzę.
tak udana jak jej kariera, Edyta, chcąc znaleźć miłość, przeszła przez szereg kochanków, nie mogąc znaleźć właściwej. Jej jedyne dziecko, Marcelle, zmarło w niemowlęctwie, a wielka miłość jej życia, bokser Marcel Cerdan, zginął w katastrofie lotniczej., Sama Edith miała trzy wypadki samochodowe. Edith brała narkotyki i alkohol, aby ulżyć jej cierpieniu. Straciła również prawie całą swoją fortunę i była praktycznie bez grosza, gdy umarła.
melancholijne, udręczone piosenki, które śpiewała (z których wiele skomponowała) odzwierciedlały wiele jej strat. Jej najbardziej znane piosenki to La Vie en Rose, Milord, Non, je Ne Regrette Rien, Mon Legionnaire, L 'Accordioniste, Mon Dieu i L' hymne A L ' Amour.