Stobo Kirk: Merlin jest podobno ochrzczony w pobliżu
Merlin, znany również jako Myrddin Wyllt, Merlin Caledonensis lub Merlin Sylvestrus żył od około 540 do sierpnia 584. Jest to postać z walijskiej legendy, która służyła jako bard przed zakończeniem swoich dni jako szaleniec, prorok i mistyk w lasach Tweeddale w Scottish Borders. Szerszy obraz w Szkocji w tym czasie jest określony w naszej historycznej osi czasu., Merlin jest oczywiście najbardziej znany ze swojej roli w legendach arturiańskich. Historia Regum Britanniae (Historia królów Brytanii) Geoffreya z Monmouth została ukończona w 1138 roku. Od tego czasu tak mocno opanowali wyobraźnię ludową, że oddzielenie fragmentów historii od wielu warstw legendy nie jest łatwym zadaniem. Wydaje się jednak jasne, że Merlin Króla Artura opisany przez Geoffreya z Monmouth był połączeniem dwóch odrębnych postaci historycznych., Jednym z nich był Myrddin Wyllt, a drugim Ambrosius Aurelianus, przywódca wojny Romańsko-Brytyjskiej, który w 400 roku wygrał ważną bitwę z Anglosasami. rezultatem tej fuzji był czarodziej „Merlin Ambrosius”.
prawdziwy Merlin, Myrddin Wyllt, urodził się około 540 roku i miał siostrę bliźniaczkę o imieniu Gwendydd. Służył jako bard Gwenddoleu ap Ceidio, brytyjskiemu królowi, który rządził Arfderydd, królestwem obejmującym część dzisiejszej Szkocji i Anglii w okolicach Carlisle., Gwenddoleu zginął w bitwie pod Arfderydd, w pobliżu dzisiejszego Longtown, w 573 roku podczas klęski Króla Rhyddercha Haela ze Strathclyde. Według innej legendy Gwenddoleu zginął w bitwie pod Arderyth lub w bitwie pod Airdrie w 577 roku. W tej wersji Merlin został nagrodzony Złotym torkiem za nagranie bitwy, prawdopodobnie przez króla Rhyddercha Haela, a następnie spędził czas w Królewskiej twierdzy na Zamku Dumbarton. Mówi się, że Merlin oszalał, wycofując się, by żyć jako prorok i odludek w lasach Tweeddale.,
w sierpniu 584 Merlin, zwany później Lailoken, spotkał św. Mungo lub Św. Kentigern w pobliżu miejsca, w którym obecnie znajduje się Stobo Kirk. Rezultatem było nawrócenie Merlina na chrześcijaństwo przez Kentigerna. Według późniejszej kronikarki, Kentigern został poinformowany przez Merlina, że przewidział własną śmierć przez upadek, dźgnięcie i utonięcie. Później w dniu nawrócenia Merlin został ścigany przez grupę pasterzy i w wyniku tego spadł z klifu do rzeki, gdzie został nabity na pal zabezpieczający sieć rybacką i utonął., Uważa się, że Merlin został pochowany obok ciernistego drzewa w Drumelzier, w pobliżu rzeki Tweed i w pobliżu maleńkiej osady zwanej Merlindale. Nie ma danych o jego spotkaniu z najlepszym szkockim kandydatem na podstawie legendy o Królu Arturze, Artuirem mac Áedáinem, ale obaj byli rówieśnikami.
jedną z osobliwości tej i innych opowieści z południowo-zachodniej Szkocji jest to, dlaczego powinny być zachowane w walijskim, a nie szkockim folklorze., Odpowiedź jest taka, że Brytyjskie Królestwo Strathclyde było znacznie bardziej dostosowane, zarówno kulturowo jak i językowo, z Walią niż z jakąkolwiek częścią współczesnej Szkocji. Królestwo Strathclyde zostało wygaszone prawie bez śladu pięć wieków po epoce, o której tu mówimy, a teoria jest taka, że gdy kultura Brytyjska lub Brytyjska zawróciła w kierunku walijskiego serca, zabrała ze sobą folklor Strathclyde.