wprowadzenie tysięcznej cala jako sensownej jednostki bazowej w inżynierii i obróbce jest ogólnie przypisywane Josephowi Whitworthowi, który napisał w 1857 roku:
…zamiast naszych inżynierów i mechaników myślących w ósmych, szóstych i trzydziestych sekundach cala, pożądane jest, aby myśleli i mówili w dziesiątych, setnych i tysięcznych…,
głównym celem Whitwortha było opowiedzenie się za decymalizacją w miejsce ułamków opartych na kolejnych o połowę; ale wspominając o tysięcznych, poruszał również ideę drobniejszego podziału niż poprzednio. Do tej pory pracownicy tacy jak Młynarze, kotłownicy i mechanicy mierzyli tylko w tradycyjnych ułamkach cala, podzielonych przez kolejne połowy, zwykle tylko do 64 części (1, 1⁄2, 1⁄4, 1⁄8, 1⁄16, 1⁄32, 1⁄64). Każdy 64-ty to około 16 tyś., Komunikacja o rozmiarach mniejszych niż 64 cala była subiektywna i utrudniona przez stopień nieefektywności—podczas gdy używano zwrotów takich jak” skąpy 64 „lub” ciężki 64″, ich zdolność komunikacyjna była ograniczona subiektywnością. Wymiary i geometria można było kontrolować z dużą dokładnością, ale dokonano tego za pomocą metod porównawczych: porównanie z szablonami lub innymi wskaźnikami, odczuwanie stopnia oporu zacisków lub po prostu powtarzalne cięcie, polegające na spójności pozycjonowania przyrządów, uchwytów i slajdów maszyn., Taka praca mogła być wykonywana tylko w rzemiośle: na miejscu, przez dotyk, a nie na odległość, pracując z rysunkami i notatkami. Chociaż pomiar był z pewnością częścią codziennej rutyny, najbardziej precyzyjne aspekty pracy były osiągane przez dotyk lub przez miernik, a nie przez pomiar (jak w określaniu liczby jednostek). To z kolei ograniczyło rodzaje projektów procesów, które mogłyby działać, ponieważ ograniczyły stopień oddzielenia problemów, które mogą wystąpić.,
wprowadzenie Cię jako jednostki bazowej do obróbki skrawaniem wymagało rozpowszechnienia suwmiarek i mikrometrów śrubowych w całym handlu, ponieważ jednostka jest zbyt mała, aby można ją było zmierzyć z praktyczną powtarzalnością przy użyciu samych zasad. (Większość oznaczeń reguł była zbyt szeroka, aby oznaczyć jedną milę, a nawet jeśli taki podział zostanie osiągnięty, jest nieczytelny gołym okiem, jest zauważalny, ale nie przydatny do pomiaru.) W ciągu następnego półwiecza takie przyrządy pomiarowe przeszły od drogich Rzadkości do powszechnych, codziennych narzędzi wśród mechaników., Wprowadzenie większej ilości metrologii do obróbki skrawaniem zwiększyło oddzielenie obaw, aby umożliwić na przykład zaprojektowanie montażu do punktu rysunku technicznego, a następnie wykonanie dopasowanych części w różnych firmach, które nie miały żadnego kontaktu (lub nawet świadomości) ze sobą—ale nadal wiedząc z pewnością, że ich produkty będą miały pożądane dopasowanie.