Alternatywne nazwy hipofosfatemii
Hipofosfatemia
Co to jest hipofosfatemia?
Hipofosfatemia to nazwa schorzenia opisującego niski poziom fosforanów we krwi. Fosforan jest niezbędną solą znajdującą się w każdej komórce organizmu. Fosforan jest również składnikiem naszego DNA i innych kluczowych cząsteczek w organizmie. Pełni wiele ważnych funkcji biologicznych, na przykład uwalniając tlen z czerwonych krwinek lub wytwarzając energię do metabolizmu komórkowego.
co powoduje hipofosfatemię?,
Hipofosfatemia występuje, gdy z jelita do krwiobiegu wchłania się za mało fosforanów lub gdy z moczem przedostaje się zbyt dużo fosforanów, pozostawiając niski poziom fosforanów we krwi. W pewnych okolicznościach hipofosfatemia może również wystąpić, gdy nadmierna ilość fosforanów przenosi się z krwi do wnętrza komórek.
fosforan jest wchłaniany do krwiobiegu z pożywienia w jelicie cienkim. Krew jest filtrowana przez nerki, a nadmiar fosforanu opuszcza organizm w moczu., Ilość fosforanów we krwi jest kontrolowana głównie przez parathormon, parathormon powoduje uwalnianie fosforanów z kości i stymuluje nerki do usuwania fosforanów z krwiobiegu i do moczu. Wręcz przeciwnie, witamina D pomaga zarówno nerkom, jak i jelitom cienkim wchłonąć fosforan.
istnieje wiele stanów, które powodują hipofosfatemię, w tym:
- pierwotna nadczynność przytarczyc – występuje, gdy wytwarza się zbyt dużo parathormonu., Parathormon pobudza nerki do usuwania fosforanów, powodując zmniejszenie stężenia fosforanów w krwiobiegu. Może się to zdarzyć, gdy jest nadmierny wzrost i nadmierna funkcja jednego lub więcej przytarczyc.
- wtórna nadczynność przytarczyc – niski poziom wapnia we krwi powoduje wytwarzanie wysokiego poziomu parathormonu. Wysoki poziom parathormonu stymuluje nerki do usuwania fosforanów, co prowadzi do zmniejszenia poziomu fosforanów w krwiobiegu.,
- niedobór witaminy D (krzywica) – witamina D pomaga jelicie cienkim i nerkom ponownie wchłonąć fosforan z powrotem do krwiobiegu. W rezultacie brak witaminy D może skutkować niskim poziomem fosforanów w krwiobiegu. Wtórna nadczynność przytarczyc występuje również w niedoborze witaminy D, co z kolei przyczynia się do hipofosfatemii (jak wyżej).
- krzywica hipofosfatemiczna – rzadki zbiór schorzeń dziedzicznych, które wpływają na kości i wzrost.,
- przeszczepy nerek-po przeszczepieniu następuje zmniejszenie wchłaniania zwrotnego w kanalikach nerkowych: oznacza to, że więcej fosforanów jest traconych w moczu, a mniej jest wchłanianych do krwi, co powoduje hipofosfatemię. Zjawisko to jest zwykle tymczasowe i ograniczone do okresu po transplantacji, jednak czasami może być długotrwałe.
- uszkodzenie nerek występujące w chorobach takich jak szpiczak mnogi, choroba Wilsona i toczeń rumieniowaty układowy powoduje, że nerki usuwają duże ilości fosforanów z organizmu.,
- brak wystarczającej ilości fosforanów w diecie – jest to rzadkość, ponieważ fosforany są obecne w prawie wszystkich produktach spożywczych. Jednak niektórzy ludzie mają problemy z wchłanianiem fosforanów z diety.
- leczenie cukrzycowej kwasicy ketonowej insuliną może prowadzić do hipofosfatemii. Insulina zwiększa wychwyt fosforanów do komórek, pozostawiając małe stężenie w krwiobiegu.
- alkoholizm – regularne picie zbyt dużej ilości alkoholu może powodować hipofosfatemię.,
Hipofosfatemia może również wystąpić u osób z trudnościami w oddychaniu lub zaburzeniami odżywiania, rzadkimi schorzeniami dziedzicznymi innymi niż krzywica hipofosfatemiczna, po operacji żołądkowo-jelitowej, skutkami ubocznymi niektórych leków, niskim poziomem magnezu we krwi lub wysokim poziomem wapnia we krwi.
jakie są objawy hipofosfatemii?
niskie stężenie fosforanów rzadko prowadzi do objawów hipofosfatemii; raczej objawy zwykle wynikają z towarzyszącego schorzenia, które powoduje hipofosfatemię., Bardzo małe stężenie fosforanów może powodować trudności w oddychaniu, splątanie, zaburzenia stanu psychicznego, osłabienie mięśni i uszkodzenie mięśni zwane rabdomiolizą.
jak często występuje hipofosfatemia?
To zależy od stanu podstawowego. Łagodna hipofosfatemia występuje często; cięższe postacie hipofosfatemii są znacznie rzadsze.
czy hipofosfatemia jest dziedziczona?
sama Hipofosfatemia nie jest dziedziczona. Jednak podstawowy warunek, który powoduje hipofosfatemia może być dziedziczona., Na przykład hipofosfatemia może być spowodowana nadmierną utratą fosforanów w moczu, która bardzo rzadko może być spowodowana chorobą genetyczną.
Jak diagnozuje się hipofosfatemię?
Hipofosfatemię diagnozuje się za pomocą prostego badania krwi do pomiaru poziomu fosforanów, które można wykonać w warunkach ambulatoryjnych. W tym samym czasie można również zmierzyć poziom witaminy D, wapnia i parathormonu. W zależności od wyników może być konieczne przeprowadzenie dalszych badań w celu określenia przyczyny niskiego poziomu fosforanów.
Jak leczy się hipofosfatemię?,
leczenie powinno być ukierunkowane na stan podstawowy, a hipofosfatemia Zwykle koryguje się odpowiednim leczeniem. Witamina D może być podawana w postaci tabletek lub zastrzyków, jeśli jest to wymagane, i jest często podawana z suplementami wapnia. Jeśli to konieczne, suplementy fosforanów można podawać w postaci tabletek lub sporadycznie, przez kroplówkę.
czy są jakieś skutki uboczne leczenia?
fosforan podawany w kroplówce może czasami powodować niskie stężenie wapnia we krwi (hipokalcemia) i związane z tym problemy, dlatego należy go podawać tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne., Należy ściśle monitorować stężenie wapnia i fosforanów we krwi. Tabletki uzupełniające fosforany mogą powodować biegunkę.
jakie są długoterminowe konsekwencje hipofosfatemii?
Hipofosfatemia jest zwykle łagodna i często może być kontrolowana przez zmianę diety lub stylu życia. Skutki długoterminowe zależą od stanu, który spowodował hipofosfatemię. Jeśli nie można ustabilizować stanu podstawowego i konieczne jest uzupełnienie fosforanów, należy ściśle monitorować stężenie fosforanów.
Czy istnieją grupy wsparcia pacjentów dla osób z hipofosfatemią?,
brytyjska Fundacja tarczycy może udzielać porad i wsparcia pacjentom i ich Rodzinom w obliczu hipofosfatemia.