Streszczenie
zakrzepica żył grzbietowych, znana również jako choroba Mondora prącia, jest powierzchownym zakrzepowym zapaleniem żył po raz pierwszy opisanym w literaturze przez Falco w 1955 roku. Choroba Mondora odnosi się do powierzchownego zakrzepowego zapalenia żył dowolnego miejsca. Diagnoza może być dokonana klinicznie z palpacyjnym ruchomym, sznurowym zgrubieniem na grzbiecie prącia bez powiązanych dowodów zapalenia, infekcji lub zmian dermatologicznych., Ultrasonografia nocna z dopplerem kolorowym może pomóc w diagnostyce zakrzepowego zapalenia żył prącia, ujawniając nieskompresowalne powierzchowne naczynie z normalnym przepływem otaczającym. Poniższy przykład przedstawia etiologię, diagnozę i postępowanie w szczególnie rzadkim procesie chorobowym.
1. Wprowadzenie
bolesny uraz prącia może powodować kilka stanów klinicznych, w tym powierzchowne zakrzepowe zapalenie żył., Choroba Mondora została początkowo zidentyfikowana w ścianie klatki piersiowej i kości udowej, jednak Literatura opisuje kilka innych miejsc anatomicznych, w tym pachyllę, pierś i fossę przedkubitalną. Ten przypadek opisuje coś, co wydaje się być bardzo rzadkim wynikiem urazu prącia.
2. Prezentacja przypadku
31-letni mężczyzna przedstawiony na Oddziale Ratunkowym (ED) na dwa dni bólu prącia, obrzęku i zaczerwienienia począwszy od stosunku. Zauważył obrzęk na grzbiecie penisa bez priapizmu i dyzurii. Przegląd systemów był negatywny dla bólu brzucha, bólu moszny lub objawów ogólnoustrojowych., Jego początkowe funkcje życiowe to ciśnienie krwi 143/87, tętno 83, oddech 20 i temperatura jamy ustnej 97,5 F. jego badanie fizykalne wyróżniało się wyczuwalnym sznurem i tkliwością grzbietową prącia i spojeniem łonowym. Wykonano morfologię krwi (CBC), badanie moczu i USG dopplerowskie prącia (ryc. 1 i 2). USG prącia wykazało całkowitą zakrzepicę żyły grzbietowej. Morfologia mieściła się w granicach normy, a wyniki badania moczu były negatywne dla czerwonych lub białych krwinek., Pacjent był leczony doustną kontrolą bólu, aspiryną i wypisany do domu z obserwacją urologiczną.
3., Dyskusja
choroba Mondora została nazwana na cześć Henriego Mondora, który po raz pierwszy zgłosił powierzchowne zakrzepowe zapalenie żył w 1939 roku . Częstość występowania jest bardzo rzadka, ponieważ istnieje bardzo ograniczona liczba publikacji dotyczących choroby Mondora prącia. Jest on najprawdopodobniej niedokonany ze względu na jego zmiennie łagodną prezentację i późniejszą rozdzielczość. Nawet przy prawdopodobnym niedostatecznym raportowaniu częstość występowania pozostaje rzadka. Jeden z raportów omawia częstość występowania u pacjentów zgłaszających się do kliniki chorób wenerycznych. 18 na 1296 pacjentów, czyli około 1.,4%, przedstawiane z różnymi skargami i wykazały badanie zgodne z chorobą Mondora. Samoistne ustąpienie objawów występuje zwykle w ciągu 1-4 tygodni.
etiologia tej choroby jest nieznana i nie jest oczywiste, że Triada Virchowa nadkrzepliwości, hemostazy i dysfunkcji śródbłonka przyczynia się do rozwoju zakrzepowego zapalenia żył prącia . Znane przyczyny to uraz, długotrwały i lub energiczny stosunek, infekcja, operacja i nowotwór. Trauma i stosunek płciowy są najczęściej opisywanymi etiologiami obecnie udokumentowanymi w literaturze. Prezentacja może się również różnić., Wiek waha się od 18 do 70, a objawy mogą być natychmiastowe lub opóźnione do 48 godzin po podżeganiu do incydentu . Może to być bolesne, chociaż większość literatury donosi, że bezbolesne pasmo podobne do kordu na grzbietowym aspekcie penisa, pokrywające skórę nienaruszoną, ruchomą bez oznak infekcji lub zapalenia . Diagnozy różnicowe, które muszą być rozrywane obejmują złamanie prącia, choroba Peyroniego i sklerotyzujące zapalenie naczyń limfatycznych. Jednak ultradźwięki mogą być używane do pomocy diagnostyki i odkrycia obejmują noncompressible powierzchowne naczynie z normalnym przepływem otaczającym., Podstawą leczenia jest leczenie objawowe lub podtrzymujące do czasu samoistnego ustąpienia objawów. Środki te obejmują odpoczynek miednicy/paliczka oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Jedno szczególne badanie z udziałem 30 pacjentów przeprowadzone przez Özkan i wsp. szczegóły leczenie cefuroksymu 500 mg dwa razy na dobę przez tydzień, aspiryna 300 mg na dobę i miejscowa maść heparinoidowa dwa razy na dobę przez miesiąc. W badaniu tym 93% pacjentów miało prawidłowe badanie fizykalne po jednym miesiącu . Większość objawów ustępuje samoistnie w ciągu 1-6 tygodni i bardzo niewiele referencji zaleca kontynuację badania nad nadkrzepliwością lub ocenę .,
konflikty interesów
autorzy oświadczają, że nie ma konfliktów interesów dotyczących publikacji tego artykułu.