celem jest ocena zachorowalności i powikłań po wszczepieniu stentu moczowodowego oraz ocena wpływu zamieszkującego stentu moczowodowego na zmiany wodonercze po stencie.
pacjenci i metody w badaniu prospektywnym oceniano 110 jednostek nerek ze stentem w miejscu u 90 pacjentów., Ze 110 stentów 52 pozostawiono na miejscu przez 3 miesiące, 23 przez 6, 11 przez 9, 19 przez 12 i pięć (zapomniane stenty) przez 13-30 miesięcy. Pacjenci byli obserwowani za pomocą zwykłego RTG jamy brzusznej w 1 i 30 dni po stentowaniu. Następnie poddawano je badaniu ultrasonograficznemu i zwykłym filmom co 3 miesiące, aż do planowanego terminu usunięcia stentu lub pojawienia się powikłań.
wyniki Spośród 110 stentów 11 (10%) uległo fragmentacji, a dziewięć (8%) migrowało. 17 pacjentów skarżyło się na ból boczny przy oddawaniu moczu., W 21 jednostkach nerkowych (19%) nie stwierdzono zmiany ciężkości wodonercza, natomiast w sześciu (5,5%) wodonercza rozwinęła się lub nasiliła po stentowaniu.
wniosek chociaż stentowanie moczowodu jest niewątpliwie ważnym zabiegiem łagodzącym niedrożność moczowodu, wskazania do wszczepienia stentu należy dokładnie rozważyć u każdego pacjenta. Ścisła obserwacja pacjentów stentowanych jest cenna dla wczesnego wykrycia zachorowalności lub powikłań i w takich przypadkach stent należy jak najszybciej usunąć lub wymienić.