Streszczenie
teofilina jest stosowana od kilkudziesięciu lat w leczeniu astmy i pozostaje najczęściej przepisywanym lekiem przeciwastmatycznym na świecie, chociaż rozwój nowszych leków przeciwastmatycznych, zwłaszcza wziewnych sterydów, spowodował spadek stosowania teofiliny w krajach uprzemysłowionych. Teofilina jest obecnie uważana za lek rozszerzający oskrzela, ale coraz częściej uznaje się, że teofilina ma inne działanie przeciw astmie, które może być ważniejsze., Teofilina, nawet przy małych stężeniach w osoczu, hamuje późną reakcję astmatyczną po wywołaniu alergenu. Te kliniczne obserwacje farmakologiczne są poparte danymi na zwierzętach doświadczalnych oraz danymi in vitro wykazującymi, że teofilina wykazuje szereg działań przeciwzapalnych istotnych dla astmy. Należą do nich hamowanie syntezy i uwalniania cytokin, hamowanie aktywacji komórek zapalnych i wycieku mikronaczyniowego oraz zapobieganie hiperresponywności dróg oddechowych wywołanej zapaleniem dróg oddechowych., Wydaje się, że teofilina wykazuje działanie immunomodulujące, nawet przy stosunkowo małych stężeniach w osoczu. Na podstawie tych rozważań teofilinę można uznać za przydatną alternatywę dla innych leków przeciwzapalnych w przewlekłym leczeniu astmy łagodnej do umiarkowanej. Teofilinę należy stosować w mniejszych dawkach, aby osiągnąć stężenie w osoczu 5-10 mg.l-1, co pozwoli uniknąć ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Konieczne są dalsze badania w celu oceny roli teofiliny podawanej w małych dawkach w skojarzeniu ze steroidami wziewnymi podawanymi w małych dawkach w leczeniu przewlekłej astmy., Teraz może być właściwa ponowna ocena roli teofiliny w leczeniu astmy.