starożytny towarzysz sadzenia: Trzy siostry

Before humans began practicing agriculture about 12,000 years ago, beans, squash, and teosinte grew together in the wild near Oaxaca, Mexico., Gdy rdzenni mieszkańcy przechodzili z kultury łowiecko-zbierackiej na rolniczą-na przestrzeni około 5000 lat — powoli porzucali swój koczowniczy tryb życia i udomawiali te dzikie rośliny dla bardziej stabilnego zaopatrzenia w żywność.

Dynia (Cucurbita spp.) był pierwszym z trójki udomowionym, około 10 000 lat temu. Pierwotnie uprawiano go ze względu na twardą skórkę-która była używana do misek i naczyń — a następnie do pożywnych nasion. Mięso było gorzkie, ale rdzenni mieszkańcy ostatecznie hodowali squash dla lepszego smaku i tekstury.,

Teosinte jest prawdopodobnie dzikim przodkiem kukurydzy (Zea mays). Około 9000 lat temu ludzie Majów przekształcili tę trawę — z jej nieprzenikalną 12-jądrową głowicą nasion-w jadalną i elastyczną uprawę. Od tego czasu kukurydza została wyhodowana na dziesiątki odmian o większej różnorodności genetycznej niż wiele innych roślin.

fasola zwyczajna (Phaseolus vulgaris) pochodzi z Mezoameryki i Andów peruwiańskich. Pierwotnie winorośl ze skręconymi nasionami i małymi nasionami, została wybrana i wyhodowana dla większych nasion i wzrostu krzewów przez prawie 7000 lat.,

Mezoamerykańscy rolnicy naśladowali naturę, uprawiając uprawy razem w milpie, która była polem kukurydzy, fasoli, squasha, awokado, jicamy i innych dzikich roślin, które oswoili. Milpy były tradycyjnie hodowane przez kilka lat, a następnie pozwalano im ugorować się w celu lepszej produkcji. Symbiotyczne relacje między roślinami w milpa stworzyły zdrowy i bogato zróżnicowany ekosystem. Rośliny wspierały się nawzajem, oferowały siedliska dla dzikiej przyrody i uzupełniały się odżywczo, zapewniając zbilansowaną dietę., W swojej książce z 1491 roku Charles Mann stwierdza, że milpy były nieprzerwanie sadzone przez około 4000 lat.

poprzez rozległe szlaki handlowe system rolnictwa rozprzestrzenił się w całym Meksyku. Stopniowo milpa dotarła do pueblos na południowym zachodzie, rozciągała się dalej na północ do regionu Wielkich Jezior i migrowała ostatecznie do północno-wschodniej Ameryki Północnej. Niektóre z tropikalnych roślin meksykańskich milpas nie były przystosowane do chłodniejszych regionów, ale kukurydza, fasola i squash zostały z powodzeniem wyhodowane na krótszy sezon wegetacyjny i ważne przechowywanie zimowe.,

chociaż większość tubylców uprawiała kukurydzę, fasolę i dynię razem, Irokezi nazwali system trzema siostrami lub Deohako. Każdy naród miał swoją własną legendę o tych roślinach, wspólną nicią było to, że siostry były bardzo blisko i silniejsze razem niż były osobno, co pomogło ludziom przetrwać.

w polu, wysokie łodygi kukurydzy zapewniały wsparcie dla vining fasoli, co pomogło związać łodygi razem dla zwiększenia stabilności., Fasola wyciągała również azot z powietrza i, w wyniku rozkładu, przenosiła go do gleby, udostępniając go później kukurydzy i squasha, z których oba są ciężkimi użytkownikami azotu. Szerokie, nisko położone rośliny squash działały jak ściółka, aby tłumić chwasty, oszczędzać wilgoć i utrzymywać glebę w chłodzie. Dodatkowo ich kolczaste łodygi odstraszają drapieżniki.,

ukurydza, fasola i squash Zaragoza, tilantongo, Oaxaca, Wikimedia

odżywianie dla Ziemi i rolników

różnorodność biologiczna kukurydzy, fasoli i squasha uprawianych razem tworzy polikulturę. Każda roślina wykorzystuje różne składniki odżywcze w glebie, a następnie zwraca te składniki odżywcze do gleby, gdy się rozkładają., Systemy korzeniowe tych trzech roślin mają różne rozmiary i głębokości, co pomaga rozbijać glebę, a ponieważ każda roślina ma inną wysokość, każda z nich jest w stanie uchwycić dostępne światło pod różnymi kątami. Różnorodność zapewnia również ochronę przed dewastacją. Jeden szkodnik lub choroba nie zniszczy całego pola, a zbiory jakiegoś rodzaju są prawie zagwarantowane.

kukurydza, fasola i Kabaczek uzupełniają się wzajemnie, zapewniając pożywną i dobrze zbilansowaną dietę. Na przykład połączenie kukurydzy i fasoli tworzy kompletne białko., Squash jest pełen witamin i minerałów, których brakuje zarówno kukurydzy, jak i fasoli, a nasiona dyni dostarczają oleju i białka. Kukurydza i squash są również bogate w kalorie, które pomagają utrzymać energię.

korzyści płynące z uprawy tych trzech roślin są oczywiste dla współczesnych gleboznawców i dietetyków, chociaż w tamtym czasie nie było wiedzy naukowej stojącej za tą wyrafinowaną metodą sadzenia. Było to po prostu wynikiem mezoamerykańskich rolników, którzy byli świadomi swojego środowiska i eksperymentowali przez tysiące lat, aby uprawiać najtwardsze i najbardziej pożywne rośliny.,

wyhodowanie Trzech Sióstr

narody Wschodnie i północne wyhodowały Trzy siostry w rzędach kopców oddalonych o około 4 stopy od siebie na środku. W regionach o regularnych opadach deszczu i chłodnych źródłach kopce panowały ciepły, suchy mikroklimat w terenie. W niektórych miejscowościach kukurydza i fasola były sadzone w kopcach, a dynia rosła między rzędami. Tam, gdzie ryby były obfite, padliny umieszczano w kopcach jako nawóz. Pod koniec sezonu wegetacyjnego gotowe resztki roślin zostały wbudowane bezpośrednio w glebę w celu zwiększenia żyzności.,

z kolei Tarahumara z północno-zachodniego Meksyku zasadziła blok złożony z kilku rzędów kukurydzy i otoczyła go fasolą. Posadzili squasha wzdłuż jednej strony pola.

na suchym południowym zachodzie Trzy siostry nie zawsze były sadzone obok siebie. Według nonprofit Native Seeds/SEARCH, Hopi i Navajo zasadzili każdą uprawę w oddzielnej części pola i wykorzystali szerokie odstępy, aby wykorzystać niewielkie opady deszczu. Rolnicy w tym regionie czasami uprawiali słoneczniki i amarant, które były również ważnymi źródłami żywności, wraz z trzema siostrami., Hopi uprawia dziką cleome (Cleome serrulata lub Rocky Mountain bee plant), aby przyciągnąć zapylaczy do squasha.

post-European contact

po przybyciu Kolumba kolonizatorzy przenieśli kilka rodzimych nasion przez Ocean Atlantycki do Europy. Tam kukurydza, fasola i squash były hodowane i rozwijane oddzielnie, wraz z wieloma innymi pokarmami., Europejscy osadnicy powrócili do Ameryki Północnej z nowymi odmianami, które wykształciły cechy odpowiednie dla ich europejskich środowisk i zostały oznaczone europejskimi nazwami.

kiedy Europejczycy przenieśli się na zachód, te uprawy rozprzestrzeniły się również na zachód, a niektóre stały się dzisiejszymi pamiątkami. Inne — najważniejsze ekonomicznie-są hybrydyzowane i projektowane przez prawie 100 lat, co uniemożliwia zachowanie prawdziwej formy nasion i prowadzi do zwiększonej utraty różnorodności nasion., A jednak, niektóre z oryginalnych, lub czysto rdzennych Amerykanów, kultywary pozostają, dzięki wysiłkom silnych kultur, które nadal je pielęgnować i innych, którzy uznali znaczenie tych kultywarów na przestrzeni wieków.

kontynuując starożytną tradycję

milpa była pierwszym celowo towarzyszącym systemem sadzenia na półkuli zachodniej, a kukurydza, fasola i dynia były najtwardszymi i najbardziej elastycznymi uprawami dla północnych klimatów. Jak wszystkie nasze jedzenie, jednak po raz pierwszy rosły na wolności tysiące lat temu.,

dzisiaj, wraz z rosnącą popularnością ogrodnictwa ekologicznego i rosnącą świadomością rodzimej historii rolnictwa, system Trzech Sióstr powraca do ogrodów przydomowych. Kilka rodzimych odmian nasion jest dostępnych na rynku, ale najlepszym wyborem nasion są te uprawiane lokalnie, ponieważ dostosowały się do gleb i pogody w regionie., Aby podtrzymać tradycję trzech sióstr i uhonorować starożytnych rolników z Mezoameryki, spróbuj wspólnie uprawiać squash, fasolę i kukurydzę i oszczędzaj nasiona z najtwardszych, najsmaczniejszych i najpiękniejszych roślin otwartych w swoim ogrodzie.