Sara, w Starym Testamencie także Sarai, żona Abrahama i matka Izaaka. Sarah była bezdzietna do 90 roku życia. Bóg obiecał Abrahamowi, że będzie ” matką Narodów „(1 Księga Mojżeszowa 17.16) i że poczuje i urodzi syna, ale Sara nie uwierzyła. Izaak, urodzony Sarze i Abrahamowi w ich starości, był wypełnieniem Boskiej obietnicy dla nich., Jałowość Sary, cytowana w przedmowie (i Mojżeszowa 11:30), stoi w napięciu z głównym tematem sagi Abrahama, obietnicą, że Bóg uczyni go założycielem potężnego narodu. W odniesieniu do spełnienia obietnicy, Sara uosabia tematy strachu i zwątpienia, Abraham te wiary i nadziei. Jej wątpliwości skłaniają Sarę do wymyślenia własnego sposobu realizacji obietnicy—daje Abrahamowi swoją służebnicę, Hagar, aby Hagar mogła urodzić dla nich dziecko. Kiedy obietnica się powtarza, Sara wyraża swoje wątpliwości sarkastycznym śmiechem (Księga Rodzaju 18.12)., A kiedy obietnica jest przestrzegana, Sara, przezwyciężona radością, sugeruje, że jej wątpliwości były rozsądne (1 Księga Mojżeszowa 21.6-7). Jej grób w Hebronie (1 Księga Mojżeszowa 23) był znakiem wiary Abrahama, że Boża obietnica ziemi również zostanie dotrzymana.