1 grudnia 1955 roku Rosa Parks wsiadła do autobusu w Montgomery w Alabamie. Zamiast iść na tył autobusu, który był przeznaczony dla Afroamerykanów, usiadła z przodu. Kiedy autobus zaczął zapełniać się białymi pasażerami, kierowca autobusu poprosił Parksa o przeniesienie. Odmówiła. Jej opór wywołał jeden z największych ruchów społecznych w historii, bojkot autobusów Montgomery.
Rosa Louise McCauley urodziła się 4 lutego 1913 roku w Tuskegee w stanie Alabama., Jako dziecko uczęszczała do Szkoły Przemysłowej dla dziewcząt, a następnie zapisała się do Alabama State Teachers College for Negroes (obecnie Alabama State University). Niestety, Parks została zmuszona do wycofania się po tym, jak jej babcia zachorowała. Dorastając w segregowanym południu, Parks często zmagał się z dyskryminacją rasową i przemocą. W młodym wieku zaangażowała się w ruch Praw Obywatelskich.
Parks poślubiła lokalnego fryzjera o imieniu Raymond Parks, gdy miała 19 lat. Aktywnie walczył o położenie kresu niesprawiedliwości rasowej., Razem para współpracowała z wieloma organizacjami sprawiedliwości społecznej. Ostatecznie Rosa został wybrany sekretarzem Montgomery chapter National Association for the Advancement of Colored People (NAACP).
zanim Parks wsiadł do autobusu w 1955 roku, była uznanym organizatorem i liderem Ruchu Praw Obywatelskich w Alabamie. Parks nie tylko wykazywał aktywny opór, odmawiając przeprowadzki, ale także pomagał organizować i planować bojkot autobusów Montgomery., Wielu próbowało zmniejszyć rolę Parks w bojkocie, przedstawiając ją jako krawcową, która po prostu nie chciała się ruszać, ponieważ była zmęczona. Parks zaprzeczyła temu twierdzeniu, a lata później ujawniła swoją prawdziwą motywację:
„ludzie zawsze mówią, że nie zrezygnowałam z miejsca, ponieważ byłam zmęczona, ale to nieprawda. Nie byłem zmęczony fizycznie, ani bardziej zmęczony niż zwykle pod koniec dnia pracy. Nie byłem Stary, chociaż niektórzy ludzie wyobrażają mnie sobie jako starego. Miałem 42 lata. Nie, jedynym zmęczonym byłem, byłem zmęczony poddaniem się.,”
Jej działania nie były bez konsekwencji. Została aresztowana za odmowę rezygnacji ze stanowiska i straciła pracę za udział w bojkocie.
Po bojkocie, Parks i jej mąż przenieśli się do Hampton w Wirginii, a później na stałe osiedlili się w Detroit w stanie Michigan. Praca Parksa okazała się nieoceniona w Ruchu Praw Obywatelskich Detroit. Była aktywną członkinią kilku organizacji, które działały na rzecz likwidacji nierówności w mieście., Do 1980 roku, po konsekwentnym przekazywaniu ruchu zarówno finansowo, jak i fizycznie, owdowiała, cierpiała na kłopoty finansowe i zdrowotne. Po prawie eksmisji z jej domu, członkowie lokalnej społeczności i kościoły zebrali się, aby wspierać Parki. 24 października 2005 roku, w wieku 92 lat, zmarła z przyczyn naturalnych, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo oporu przeciwko dyskryminacji rasowej i niesprawiedliwości.