wczesna historiaedit
Borja był rodem szlacheckim pochodzącym z miasta Borja (Saragossa) w ówczesnej koronie Aragonii. Było wiele bezpodstawnych twierdzeń, że rodzina była pochodzenia żydowskiego. Te podziemne pogłoski propagował m.in. Giuliano della Rovere, a rodzina była często opisywana przez przeciwników politycznych jako marranos. Plotki utrzymywały się w kulturze popularnej przez wieki, wymienione w pół-Gotha z 1912 roku., Sama rodzina propagowała fałszywe pochodzenie genealogiczne od XII-wiecznego pretendenta do Korony Królestwa Aragonii, Pedro de Atarés, Pana Borja, który faktycznie zmarł bezdzietnie.
AlfonsEdit
Alfons De Borja (1378-1458) urodził się jako syn Franciny Llançol i Domingo De Borja w La Torreta, wówczas leżącym w Królestwie Walencji.
Alfons De Borja był profesorem prawa na Uniwersytecie w Lleidzie, następnie dyplomatą królów Aragonii, zanim został kardynałem., W 1455 roku został wybrany na papieża Kalikstusa III jako kandydat kompromisowy i panował jako papież przez zaledwie 3 lata, aż do śmierci w 1458 roku.
RodrigoEdit
Rodrigo Borgia (1431-1503) urodził się w Xàtiva, również w Królestwie Walencji, jako syn Isabel De Borja i Cavanilles i Jofré Llançol i Escrivà. Studiował prawo w Bolonii i został mianowany kardynałem przez swojego wuja, Alfonsa Borgię, Papieża Kalikstusa III. został wybrany na papieża w 1492, przyjmując imię Królewskie Aleksander VI., Jako kardynał utrzymywał Długotrwały związek z Vannozzą dei Cattanei, z którą miał czworo dzieci: Giovanniego, Cesare, lukrecję i Gioffre. Rodrigo miał również dzieci z innymi kobietami, w tym jedną córkę ze swoją kochanką, Giulią Farnese.
jako Aleksander VI, Rodrigo był uznawany za utalentowanego polityka i dyplomatę. Był jednak szeroko krytykowany za nadmierne wydatki, sprzedaż urzędów kościelnych (symonii), lubieżność i nepotyzm., Jako papież starał się zdobyć bardziej osobistą i papieską władzę i bogactwo, często nobilitując i wzbogacając bezpośrednio rodzinę Borgiów. Mianował swojego syna, Giovanniego, na kapitana generalnego Papieskiej armii, swojego czołowego przedstawiciela wojskowego, i ustanowił kolejnego syna, Cesare, kardynałem. Aleksander wykorzystał małżeństwa swoich dzieci do budowania sojuszy z potężnymi rodzinami we Włoszech i Hiszpanii. W tym czasie rodzina Sforzy, która wchodziła w skład frakcji mediolańskiej, była jedną z najpotężniejszych w Europie, więc Aleksander zjednoczył obie rodziny, poślubiając lukrecję Giovanniemu Sforzy., Ożenił się również z Gioffre, najmłodszym synem z Vannozzy, z Sanchą Aragońską z Korony Aragonii i Neapolu. W 1940 roku, w wyniku małżeństwa Giovanniego, w czasie konfliktu między Francją a Hiszpanią o Królestwo Neapolu, nawiązał drugą więź rodzinną z hiszpańskim domem królewskim.
podaje się, że za panowania Aleksandra VI Borgia organizowała orgie w Pałacu Watykańskim. „Bankiet kasztanów” jest uważany za jeden z najbardziej nikczemnych Bali tego rodzaju., Johann Burchard podaje, że na przyjęcie gości bankietowych przybyło pięćdziesięciu kurtyzan. Przypuszcza się, że obecny był nie tylko Papież, ale także dwoje jego dzieci, lukrecja i Cesare. Inni badacze, jak np. Monsignor Peter de Roo (1839-1926), odrzucili pogłoski o „pięćdziesięciu kurtyzanach” jako sprzecznych z zasadniczo przyzwoitym, ale bardzo złośliwym charakterem Aleksandra VI.
papież Aleksander VI zmarł w Rzymie w 1503 roku po chorobie, powszechnie uważanej za malarię., Dwaj następcy Aleksandra, Sykstus V i Urban VIII, określili go jako jednego z najwybitniejszych papieży od czasów św. Piotra.
Cezareedit
Obraz Johna Colliera „kieliszek wina z Cezarem Borgią”, od lewej: Cesare Borgia, lukrecja, papież Aleksander i młody człowiek trzymający pustą szklankę. Obraz reprezentuje popularny pogląd na zdradziecką naturę Borgiów – sugeruje to, że młody człowiek nie może być pewien, że wino nie jest zatrute.,
Cesare był drugim synem Rodrigo Borgii z Vannozza dei Cattanei. Edukacja Cezara była dokładnie zaplanowana przez jego ojca: do 12. roku życia kształcił się u nauczycieli w Rzymie. Dorastał, by stać się czarującym człowiekiem zdolnym do wojny i Polityki. Studiował prawo i Nauki humanistyczne na Uniwersytecie w Perugii, następnie studiował teologię na Uniwersytecie w Pizie. Gdy tylko ukończył Uniwersytet, jego ojciec uczynił go kardynałem.,
Cesare był podejrzany o zamordowanie swojego brata Giovanniego, ale nie ma jasnych dowodów na potwierdzenie tego. Jednak śmierć Giovanniego oczyściła drogę Cesare, aby stać się świeckim człowiekiem i zdobyć zaszczyty, które jego brat otrzymał od ojca, papieża Aleksandra VI. chociaż Cesare był kardynałem, opuścił święte zakony, aby zdobyć władzę i przejąć stanowisko, które piastował Giovanni: kondotiera. Ostatecznie ożenił się z francuską księżniczką Charlotte d ' Albret.
Po śmierci Aleksandra w 1503 Cesare wpłynął na wybór kolejnego papieża., Potrzebował kandydata, który nie zagroziłby jego planom utworzenia własnego księstwa w środkowych Włoszech. Kandydat Cezara (Pius III) został papieżem, ale zmarł miesiąc po wyborze. Cesare został wówczas zmuszony do poparcia Giuliano della Rovere. Kardynał obiecał Cesare, że zachowa wszystkie swoje tytuły i zaszczyty. Później della Rovere zdradził go i stał się jego najgroźniejszym wrogiem.
Cezar zmarł w 1507 roku na Zamku Viana w Nawarrze w Hiszpanii, podczas oblegania zbuntowanej armii hrabiego de Lerín., Zamek był w posiadaniu Louisa de Beaumont w czasie, gdy był oblegany przez Cesare Borgię i armię Króla Jana liczącą 10 000 ludzi w 1507 roku. Chcąc przełamać niezwykle silne, naturalne umocnienia zamku, Cesare liczył na desperacki atak z zaskoczenia. Zginął podczas bitwy, w której jego armii nie udało się zdobyć zamku.
Lukrecjaedit
lukrecja urodziła się w Subiaco we Włoszech jako córka Kardynała Rodrigo Borgii i rzymskiej kochanki Vannozzy dei Catanei. W wieku 13 lat została zaręczona z dwoma hiszpańskimi książętami., Po tym, jak jej ojciec został Papieżem, w 1493 roku w wieku 13 lat wyszła za mąż za Giovanniego Sforzę. Było to typowe małżeństwo polityczne dla poprawy władzy Aleksandra, jednak gdy papież Aleksander VI nie potrzebował już Sforzów, małżeństwo zostało unieważnione w 1497 z powodu wątpliwych powodów, że nigdy nie zostało skonsumowane.
wkrótce potem została zamieszana w skandal związany z jej rzekomym związkiem z Pedro Calderónem, Hiszpanem powszechnie znanym jako Perotto. Jego ciało znaleziono w Tybrze 14 lutego 1498 roku wraz z ciałem jednej z pań lukrecji., Jest prawdopodobne, że Cesare kazał ich zabić, ponieważ romans zaszkodziłby negocjacjom prowadzonym w sprawie kolejnego małżeństwa. W tym czasie rozeszły się także pogłoski sugerujące, że dziecko urodzone w tym czasie, Giovanni Borgia, znany również jako Infans Romanus (dziecko Rzymu) był lukrecji.
drugie małżeństwo lukrecji, z bogatym młodym księciem Alfonsem aragońskim, pozwoliło Borgiom zawiązać sojusz z inną potężną rodziną. Związek ten nie trwał jednak długo. Cesare chciał zacieśnić stosunki z Francją i całkowicie zerwać z Królestwem Neapolu., Ponieważ ojciec Alfonsa był władcą królestwa Neapolu, młody mąż był w wielkim niebezpieczeństwie. Mimo że pierwsza próba zabójstwa nie powiodła się, Alfonso został ostatecznie uduszony we własnej kwaterze.
trzecim i ostatnim mężem lukrecji był Alfons I d ' Este, książę Ferrary. Po śmierci ojca w 1503 r., żyła na wolności w Ferrarze wraz z mężem i dziećmi. Niestety, jej ciąże były trudne i straciła kilka dzieci po urodzeniu. Zmarła w 1519 roku, 10 dni po narodzinach i śmierci swojego ostatniego dziecka, Izabeli Marii., Została pochowana w grobowcu razem z Izabelą i Alfonsem.
lukrecja była podobno notoryczną trucicielką i zasłynęła ze swoich umiejętności w intrydze politycznej. Jednak ostatnio historycy zaczęli patrzeć na nią w bardziej sympatycznym świetle: często jest postrzegana jako ofiara oszustw swojej rodziny.
inni znani członkowie rodu Borja
- Rodrigo de Borja (ur. 1349), głowa rodu Borja, Pradziad Rodrigo (papieża Aleksandra VI).
- Rodrigo Gil de Borja y Fennolet (żył pod koniec XIV wieku), syn Rodrigo, Jurata z Xativ.,
- Jofré Llançol i Escrivà (ur. ok. 1390 – zm. 1436 lub 1437), syn Rodrigo Gila; ojciec Rodrigo (papieża Aleksandra VI) i Pedro Luisa.
- Pedro Luis de Borja (1432 – 1458), Książę Spoleto i markiz Civitavecchia.
- Roderic de Borja i Escrivà (? 1478)
- Pier Luigi De Borgia, 1. książę Gandii (1458 lub 1460-1488 lub 1491).
- Giovanni Borgia, 2. Książę Gandii (1474 lub 1476 – 1497)
- Gioffre Borgia (1482 – 1516), syn papieża Aleksandra VI i młodszy brat Cesare Borgii i Lukrecji Borgii., Ożenił się z Sanchą Aragońską, córką Alfonsa II z Neapolu, uzyskując jako posag zarówno Księstwo Squillace (1494), jak i Księstwo Alvito (1497). Później ożenił się z Marią de Mila y Aragón, z którą miał syna, Francesco Borgię.
- Angela Borgia lub Angela de Borja (ok. 1486-ok. 1520-1522), pani Sassuolo.
- Enrique de Borja y Aragón (1518 – 1540)
- Franciszek Borgia, 4. Książę Gandíi (1510 – 1572), prawnuk papieża Aleksandra VI.stał się skutecznym organizatorem Towarzystwa Jezusowego. Kanonizowany przez Klemensa X jako „Święty Franciszek Borgia” 20 czerwca 1670.,
- Juan De Borja y Castro (1533 – 1606)
- Tomás de Borja y Castro (1551 – 1610)
- Juan Buenaventura de Borja y Armandia (1564* – 1628)
- Íñigo de Borja (1575 – 1622), prawnuk Franciszka i starszy brat Gaspara.
- Gaspar de Borja y Velasco (1580 – 1645), urodzony w Villalpando w Hiszpanii, który w przeciwieństwie do wielu swoich krewnych wolał używać Hiszpańskiej pisowni „Borja”. Pełnił funkcje Prymasa Hiszpanii, arcybiskupa Sewilli oraz arcybiskupa i wicekróla Neapolu.,
- Francisco De Borja y Aragón (1581-1658)
- Fernando de Borja y Aragón (1583 – 1665)
- Arturo Borja Perez (1892 – 1912), ekwadorski poeta, który był częścią grupy, znał jako „bezgłowe pokolenie” (Decapitated Generation).
- Rosa Borja de Icaza (1889-1964), Ecuadorian writer, essayist, playwright, sociologist, poetess, novelist, feminist and activist.
- Luz Eliza Borja Martinez (1903-1927), Ecuadorian poet, pianist, painter, and sculptor.
- Rodrigo Borja Cevallos (1935), former President of the Republic of Ekwador