tutaj Shirer otworzył się na zarzuty zamiany Hitler-centryzmu na niemiecki-centryzm jako źródło horroru. Ale nie uderza mnie, że przypisuje złośliwy aspekt „germańskiego” do Cechy etnicznej lub rasowej—lustrzane odbicie tego, jak Hitler widział Żydów. Starał się raczej skrupulatnie prześledzić te cechy nie do genetyki, ale do wspólnej tradycji intelektualnej, a może” złudzenie ” byłoby lepszym słowem., Próbuje prześledzić to, co można nazwać intelektualnym DNA III Rzeszy, w przeciwieństwie do jego etnicznego kodu chromosomalnego.
i tak śledząc kształtowanie się umysłu Hitlera i III Rzeszy, Magnum Opus Shirera skupia cenną uwagę na trwałym wpływie gorączkowej serii nacjonalistycznych przemówień filozofa Johanna Gottlieba Fichte ' a, począwszy od 1807 roku po niemieckiej klęsce pod Jeną (przemówienia, które „poruszyły i zebrały podzielonych i pokonanych ludzi”, według słów Shirera)., Hitler był jeszcze młody, kiedy pod wpływem jednego ze swoich nauczycieli w Linzu, Leopolda Poetscha, Shirer wydobywa z cienia amnezji niemal zapomnianą postać, Akolitę Ligi Pan-niemieckiej, która być może była najbardziej zdecydowana w kształtowaniu—zniekształcając—dzielnego młodego Adolfa Hitlera swoją „olśniewającą elokwencją”, która „odstrasza nas od niego”, jak Hitler opisuje efekt Poetscha w Mein Kampf. To bez wątpienia Poetsch, nędzny nauczyciel, sfałszował Fichte ' a Hitlerowi., Tak więc, Shirer pokazuje nam, fanatyczny pro-germanizm zajął miejsce obok fanatycznego antysemityzmu w umyśle młodego człowieka.
Shirer nie potępia Niemców jako Niemców. Jest wierny idei, że wszyscy ludzie są stworzeni równi, ale nie przystąpi do relatywistycznego poglądu, że wszystkie idee są równe, a przynosząc Fichte i Poetsch na pierwszy plan, zmusza naszą uwagę na to, jak głupie i złe idee odegrały kluczową rolę w rozwoju Hitlera.,
oczywiście niewiele pomysłów było bardziej głupich i złych niż wyobrażenie Hitlera o własnym boskim przeznaczeniu, zabraniające np. nawet taktycznych rekolekcji. „Ta mania rozkazywania odległym żołnierzom, aby stali szybko bez względu na ich niebezpieczeństwo” – pisze Shirer…miał doprowadzić do Stalingradu i innych katastrof oraz pomóc przypieczętować losy Hitlera.,”
W rzeczy samej, najważniejszą lekcją z ponownego przeczytania niezwykłego dzieła Shirera 50 lat później może być to, że gloryfikacja samobójczego męczeństwa, jego nierozłączność z urojeniami i porażką, oślepia jego zwolenników na wszystko, oprócz morderczej wiary—i prowadzi do niewiele więcej niż rzeź niewiniątek.
i, tak, być może jeden z następstw, którego prawie nie trzeba wymawiać: istnieje niebezpieczeństwo porzucenia naszego poczucia egoizmu na rzecz iluzorycznej jedności szalonego ruchu masowego, przeniesienia się z człowieka do stada dla jakiejś morderczej abstrakcji., Jest to problem, o którym nigdy nie można przypomnieć, i za to zawsze będziemy winni Williamowi Shirerowi dług wdzięczności.
Ron Rosenbaum jest autorem wyjaśnienia Hitlera, a ostatnio, jak zaczyna się koniec: droga do nuklearnej III wojny światowej.