To właśnie w tym okresie nacisku na samodzielną walkę Chiny nabyły broń jądrową. Chociaż Związek Radziecki przez pewien czas wspierał Chińskie cele jądrowe, wysiłek ten został całkowicie przejęty przez Chińczyków po czerwcu 1959 roku. Do 1964 roku koszty programu wymusiły znaczną redukcję innych kosztów obrony. Pierwsza chińska eksplozja atomowa (październik), 16, 1964) wpłynął na debatę, pozorując poparcie twierdzenia Mao, że wewnętrzna rewolucjonizacja w żaden sposób nie zagrozi długoterminowym aspiracjom władzy i możliwościom obronnym.
militarne myślenie Mao, będące wytworem jego własnych doświadczeń z wojny domowej i istotnym elementem jego ideologii, podkreślało znaczenie siły militarnej poprzez czystą liczbę („wojna ludowa”) podczas przejścia do stanu nuklearnego. Uważał, że przygotowanie do takiej wojny może przekształcić słabości Chin w aktywa wojskowe i zmniejszyć ich podatność na zagrożenia., Pogląd Mao o wojnie ludowej bagatelizował potęgę nowoczesnej broni jako „papierowych tygrysów”, ale uznał, że strategiczna niższość Chin naraża ją na niebezpieczeństwa w dużej mierze poza jej kontrolą. Jego rozumowanie stało się więc cnotą z konieczności na krótką metę, kiedy Chiny musiały polegać na swojej przewadze liczebnej i morale swoich ludzi, aby pokonać każdego najeźdźcę. Na dłuższą metę uważał jednak, że Chiny będą musiały posiadać broń jądrową, aby pozbawić supermocarstwa ich potencjału szantażowego i powstrzymać agresję wobec mniejszych państw.,
Lin Biao powtórzył stanowisko Mao w sprawie wojny ludowej, argumentując dalej, że powszechne powstania przeciwko rządom niekomunistycznym mogą odnieść sukces tylko wtedy, gdy odbędą się bez znaczącej pomocy zagranicznej. Do tego stopnia, że rdzenni rebelianci zaczęli polegać na wsparciu z zewnątrz, nieuchronnie ich więzi z lokalną ludnością zostałyby osłabione. Kiedy to się stało, bunt usychał z powodu braku poparcia. Z drugiej strony trudności narzucone przez poleganie na lokalnych zasobach pobudziłyby braterstwo i pomysłowość powstańców., Co równie ważne, oświadczenie Lin wskazywało również na decyzję wysokiego szczebla, aby Chiny pozostały w defensywie.
wystąpienie Lin zbiegło się w czasie z kolejną tajną konferencją Komitetu Centralnego, na której Grupa Maoistowska ponowiła apel o rewolucję kulturową, tym razem przekonana, że wysiłek z 1964 roku został celowo sabotowany przez wysokich rangą urzędników partyjnych i wojskowych., Zapoczątkowana przez Mao Zedonga i Lin Biao czystka po raz pierwszy uderzyła w dysydenckich przywódców armii, zwłaszcza szefa sztabu; gdy rozpoczęła się walka o władzę, Chiny odwróciły się od wojny w Wietnamie i innych spraw zewnętrznych. Wrześniowe spotkanie można uznać za wyraźną zapowiedź tego, co stało się znane jako Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna.