WikiVet LIVE – at the Virtual Congress 2021 – WikiVet nawiązał współpracę z webinarium Vet i stworzył strumień studentów na wirtualnym Kongresie 2021
liczba bezpłatnych biletów dla studentów jest ograniczona – na zasadzie kto pierwszy ten lepszy.
funkcja
- celem pętli henle jest zmniejszenie objętości wody i substancji rozpuszczonych w moczu, ale bez zmiany stężenia.,lt
- wysoce przepuszczalna dla jonów sodowych i chlorkowych, które przenikają przez membranę poprzez dyfuzję i dostają się do kanalików
- przepuszczalność dla wody bardzo niska
- prosty nabłonek płaskonabłonkowy
Gruba kończyna wstępująca
- aktywny transport Na+, K+ i Cl – w stosunku 1:1:2
- za pomocą Ko-transportera
- nieprzepuszczalny dla wody
- li> nabłonek Prostopadłościenny
transport
- transport sodu, potasu i chlorku z kanalików do śródstopia w grubej kończynie wstępującej odbywa się za pomocą współporteru sodu/potasu/2-chlorku.,
- 20% przefiltrowanego sodu jest ponownie wchłaniane dzięki mnożnikowi przeciwprądowemu z grubej kończyny wstępującej.
- potas wycieka z powrotem do kanalików specjalnymi kanalikami
- jak w przypadku kanalików proksymalnych:
- ATPazy na+ / K+ w błonie bazolateralnej przenoszą potas do komórek nabłonkowych z przestrzeni międzykomórkowych w celu usunięcia sodu
- potas jest następnie usuwany z komórek za pomocą współportera z chlorem
- kationy (np., sód, potas, wapń i magnez) mogą biernie przenosić paracelulary do Vasa recta
Recyrkulacja mocznika
mocznik z kanału zbierającego wchodzi do rdzenia płynu śródmiąższowego i dyfunduje do pętli henle ' a. Gdy przechodzi z powrotem do kończyny wstępującej pętli henle ' a i następuje reabsorpcja innych jonów, mocznik staje się jeszcze bardziej skoncentrowany. Ta recyrkulacja może wystąpić kilka razy i stale zwiększa stężenie mocznika w tkance rdzeniastej aż do osiągnięcia równowagi., Jeśli ważne jest zachowanie wody, równowaga ta nie jest osiągana, dopóki mocz nie będzie bardziej skoncentrowany, a mocznik stanowi 40% osmolarności śródmiąższowej. Ogólnym celem tej recyrkulacji jest wydalanie wysokiego stężenia mocznika w bardzo małej ilości wody.,
gdy cienka kończyna zstępująca trafia do rdzenia, otaczająca tkanka staje się coraz bardziej hipertoniczna i dlatego gradient osmotyczny zwiększa się im głębiej idzie kończyna., Ponieważ kończyna jest przepuszczalna dla wody, opuszcza kanaliki poprzez osmozę. Rurka następnie wygina się i wraca do kory. Wchodzi cienka kończyna wstępująca. Tutaj sól wchodzi do kanalików biernie ze względu na hipertoniczność rdzenia tworząc gradient. Powoduje to bardzo wysokie stężenie soli w dolnej części pętli. Płyn porusza się I wchodzi do grubej kończyny wstępującej. Ma to transportery soli, więc sól jest pompowana do rdzenia poprzez aktywny transport, powodując więcej wody, aby opuścić cienką kończynę zstępującą., Vasa recta ma podobny przeciwprądowy system wychwytu i usuwa tylko to, co jest wchłaniane, utrzymując rdzeń w stanie hipertonicznym.
jest to trudne do wyjaśnienia pojęcie., Jest to wyjaśnione poniżej w inny sposób:
- „kończyna zstępująca jest przepuszczalna dla wody, ale nie dla substancji rozpuszczalnych”
- „Gruba pętla wstępująca nie jest przepuszczalna dla wody, ale substancje rozpuszczalne są wypompowywane”
- „dlatego osmolarność przestrzeni okołobiegunowej jest podwyższona, co wyciąga wodę z kończyny zstępującej”
- „dlatego stężenie rozpuszczonego płynu w kończynie wstępującej jest wyższe…, powodujące większe pompowanie”
- „w związku z tym osmolarność przestrzeni okołobiegunowej jest podwyższona, co pobiera więcej wody z kończyny zstępującej”
dzięki uprzejmości dr Ali Mobasheri (University of Nottingham School of Veterinary Medicine and Science)
ze względu na transport sodu i chlorków z grubej kończyny wstępującej, stężenie moczu, które przechodzi w górę, zmniejsza się z powrotem do poziomu, który był w momencie wejścia do pętli. Jednak objętość jest znacznie zmniejszona., Kanał zbierający jest miejscem, w którym występuje największe stężenie, jednak jest to możliwe tylko dzięki niewiarygodnie wysokim stężeniom NaCl na dole pętli. Ten powrót stężenia z powrotem do tego samego poziomu, co po wejściu do pętli, jest ważny dla zatrzymywania soli, a także pozwala na dokładną kontrolę stężenia przez kanały zbierające bez utraty soli.
gdy w organizmie znajduje się nadmiar wody, nadmiar płynu przechodzi przez pętlę henle ' a, ponieważ płyn wchodzący do pętli jest już mniej skoncentrowany., Roztwory mają tylko tyle potencjału osmotycznego i dlatego nie są w stanie wyciągnąć nadmiaru wody ze światła. Przyczynia się to do umożliwienia nerkom wytwarzania rozcieńczonego moczu.
Vasa Recta fizjologia
woda, Sole i mocznik mogą swobodnie przepływać przez ściany naczyń włosowatych Vasa recta i dlatego, gdy naczynia docierają głębiej do rdzenia, gdzie otaczające je śródstopie staje się bardziej hipertoniczne, krew w nich z kolei staje się bardziej hipertoniczna., Gdy krew unosi się z powrotem z rdzenia, osmolarność zmniejsza się, aż jest tylko nieznacznie wyższa niż w momencie wejścia. Wniosek z tego wynika, że roztwory, które są ponownie wchłaniane z płynu, pozostają głównie w otaczającej tkance i utrzymują gradient stężenia. Gdyby system nie był ułożony w pętle, nie byłoby to możliwe., Chociaż krew opuszczająca rdzeń jest zawsze slighty bardziej skoncentrowana niż kiedy weszła po dotarciu do kory, jeśli wytwarzany mocz jest bardzo skoncentrowany, faktycznie staje się hipo osmolarny, ponieważ więcej wody niż soli jest ponownie wchłaniane w kanalikach dystalnych, które się tam znajdują. Ogólnie osmolarność krwi zmniejsza się, gdy wytwarzany jest stężony mocz i zwiększa się, gdy wytwarzany jest rozcieńczony mocz.
anatomię Vasa recta znajdziesz tutaj