zrozumienie CBT a psychoterapia somatyczna
często pytanie podczas prowadzenia leczenia psychiatrycznego lub szukania terapeuty jest po prostu, jakiego rodzaju leczenia potrzebuję? Chociaż istnieje wiele form terapii, wszystkie one zwykle należą do jednej z następujących głównych szkół myślenia: CBT lub terapia poznawczo-behawioralna, psychoterapia psychodynamiczna i psychoterapia somatyczna., W tym artykule szczegółowo zbadamy i rozwiniemy, czym są terapie poznawcze i somatyczne oraz Komu najlepiej służy każdy z tych rodzajów terapii.
CBT lub kognitywna terapia behawioralna, jest jedną z najczęściej stosowanych i opartych na dowodach form terapii behawioralnej. Jak sama nazwa wskazuje, koncentruje się na zmianie własnych myśli i zachowań. Zasadniczo, pracując nad zmianą myśli na temat sytuacji, możesz wpływać na różne wyniki i zachowania. Na przykład klient może mieć trwałe negatywne przekonanie, że ” nic im nie wychodzi.,”To przekonanie może z kolei prowadzić do uczuć i zachowań, które skutkują negatywnymi skutkami, wzmacniając w ten sposób negatywny cykl.
terapeuta będzie współpracować z klientem, aby zakwestionować nieprzydatne wzorce myślenia i zachowania oraz pomóc klientowi w tworzeniu nowych, bardziej pomocnych wzorców myślenia i zachowania. Co ważne, CBT jest uważane za „talk therapy” (polegającą głównie na dialogu między doradcą a klientem).
CBT: do czego to służy?,
CBT jest podstawowym sposobem leczenia różnych schorzeń, ale najczęściej jest stosowany w leczeniu lęku, depresji, przewlekłego bólu, zaburzeń odżywiania i niskiej samooceny, między innymi. Jednak terapia poznawczo-behawioralna może nie być idealnym sposobem leczenia dla osób, które doświadczyły urazu rozwojowego lub ostrego, i tych, którzy mają przewlekłe lub powtarzające się choroby., W takich przypadkach zmiana wzorców myślowych może nie wystarczyć, aby odpowiednio zająć się wzorcami, systemami przekonań i traumą rozwojową lub szokową utajoną w układzie nerwowym.
CBT jest zalecany jako podstawowy sposób leczenia dla różnych osób i jest stosowany w różnych warunkach terapeutycznych, w tym w leczeniu szpitalnym i ambulatoryjnym, krótkotrwałym i długotrwałym. CBT jest uważany za opartą na dowodach formę leczenia (lub praktykę opartą na dowodach), co po prostu oznacza, że forma terapii jest taka, która opiera się na recenzowanych dowodach naukowych., Z tego powodu terapia poznawczo-behawioralna jest często sugerowana jako podstawowy tryb leczenia, zwłaszcza w ustawieniach, w których oferowanie praktyki opartej na dowodach jest wymagane przez organizację opieki zdrowotnej, w której oferowane jest leczenie.
Trauma informed CBT (TF-CBT) jest formą CBT specjalnie zaprojektowaną do leczenia dzieci i młodzieży, które doświadczyły urazu. Podobnie jak CBT, jest ona uważana za praktykę opartą na dowodach., TF-CBT jest krótkoterminowym, ustrukturyzowanym modelem(może być tak krótki, jak 8 sesji). Chociaż jest on skierowany do dzieci, które doświadczyły traumy, drugim celem jest pomoc rodzicom i opiekunom w lepszym wspieraniu swoich dzieci, a także radzeniu sobie z własnym cierpieniem.,
CBT vs Psychoterapia somatyczna
zarówno CBT, jak i TF-CBT są bardzo uporządkowanymi podejściami do leczenia, a jednocześnie skutecznie pomagają klientom wyznaczać cele i kwestionować zniekształcone myślenie, nie jest to najbardziej odpowiednie leczenie dla wszystkich klientów. CBT może nie być tak skuteczne w rozwiązywaniu większych lub bardziej głęboko zakorzenionych lub utajonych problemów, takich jak trauma rozwojowa lub zrozumienie własnej rodziny pochodzenia., Mimo to większość terapeutów, którzy są dobrze wyszkoleni w terapii poznawczo-behawioralnej, są w stanie wykorzystać te umiejętności w elastyczny i kreatywny sposób, który pozwala na indywidualne zmiany. Ponadto osoby, które nie reagują dobrze na strukturę, mogą lepiej reagować na bardziej płynne i intuicyjne podejście do leczenia. Wreszcie, ponieważ CBT jest uważane za podejście „odgórne”, opiera się w dużej mierze na ekspresji werbalnej i funkcjonowaniu poznawczym. Dla osób, które doświadczyły traumy w stanie pre-werbalnym lub niewerbalnym, ponownie CBT będzie nieodpowiednim podejściem.,
Psychoterapia somatyczna
psychoterapia somatyczna wykorzystuje podejście „bottom up”, a nie „top down”. CBT jest klasycznym przykładem „odgórnego” sposobu terapii, pracy z poznawaniem i „myślącym mózgiem” w celu tworzenia zmian. Podejścia odgórne zazwyczaj obejmują ciało i układ nerwowy bardzo minimalnie, jeśli w ogóle., Zamiast tego psychoterapia somatyczna działa od „dołu do góry” – redukując stres i lęk fizjologicznie, poprzez zmianę autonomicznego układu nerwowego i rozładowanie traumy.
podobnie jak istnieje wiele metod terapii poznawczej, istnieje wiele podejść do terapii somatycznych, jak również. Do najczęstszych metod, w których psychoterapeuta może zostać przeszkolony należą: Psychoterapia somatyczna, Psychoterapia Sensorimotoryczna oraz metoda Hakomi., Chociaż poszczególne interwencje z każdej z tych terapii różnią się, ich ogólnym podejściem jest praca z ciałem i układem nerwowym zarówno w celu leczenia urazów, jak i wykorzystania samego ciała jako zasobu. Na przykład, w somatycznym doświadczeniu TM praktykujący może nie prosić Cię o mówienie dużo o konkretnej traumie, której doświadczyłeś, ale zamiast tego poprosi Cię o obserwowanie i” śledzenie ” fizycznego odczucia w twoim ciele w chwili obecnej i kiedy przypominasz sobie konkretną traumę., Jedną z ważnych teorii leżących u podstaw somatycznego podejścia do terapii jest to, że pamięć ciała o urazie jest ważniejsza niż pamięć poznawcza. Kiedy ciało utrzymuje pamięć o urazie, ludzie mogą utknąć w chronicznej walce, locie, zamrożeniu odpowiedzi w ciele, które powodują różne problemy fizyczne, psychiczne i relacyjne.
znany terapeuta urazowy Bessel Van Der Kolk opisuje to doświadczenie w następujący sposób: „ludzie z traumą chronicznie czują się niebezpieczni w swoim ciele: przeszłość jest żywa w postaci gryzącego wewnętrznego dyskomfortu., Ich ciała są nieustannie bombardowane przez trzewne znaki ostrzegawcze, a próbując kontrolować te procesy, często stają się ekspertami w ignorowaniu uczuć jelit i w odrętwianiu świadomości tego, co rozgrywa się wewnątrz. Uczą się ukrywać przed sobą.”
dlatego psychoterapia somatyczna ma ogromny potencjał, aby pomóc osobom z traumą bardziej niż podejście poznawcze. Zaczynając słuchać sygnałów, które daje im ich ciało i powoli zaczyna tworzyć poczucie wewnętrznego bezpieczeństwa, klienci mogą leczyć się wewnętrznie z ich traumy.,
istnieje wiele różnych form psychoterapii somatycznej i metod somatycznych, które psychoterapeuta może wykorzystać w swojej praktyce. Jednym z przykładów jest modalność zwana somatycznym doświadczaniem (trauma healing modality, w której szkoleni są niektórzy psychoterapeuci somatyczni)., Po tym, jak klient nauczył się zasób (budować świadomość ciała i zauważać doświadczenie otrzymywania dobroci, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie), praktykujący pomoże mu „miareczkować” swoje doświadczenie jako sposób na zwiększenie „okna tolerancji” (termin używany do opisania strefy pobudzenia, w której osoba jest w stanie funkcjonować najbardziej efektywnie). Miareczkowanie naraża osobę na niewielką, tolerowaną ilość stresu, jako sposób pozwalający układowi nerwowemu tolerować przypomnienia o swojej traumie, bez wyzwalania się lub przytłoczenia., W tym czasie Klient zostanie poproszony o zwrócenie szczególnej uwagi na swoje ciało, doznania, obrazy, emocje i wspomnienia, które pojawiają się, gdy są narażeni na te przypomnienia o traumie.
wreszcie, praktycy będą używać „pendulation”, aby pomóc kierować klientów ze stanu zaradności i niskiej aktywacji do stanu wysokiej aktywacji i pobudzenia. Poruszanie się tam iz powrotem między tymi dwoma stanami kilkakrotnie pozwala na wyładowanie energii, która została utrzymana w ciele klienta i układzie nerwowym od czasu wystąpienia urazu., Kiedy ta energia jest rozładowywana, klienci mogą odczuwać niepokój, drżenie lub płaczliwość, wśród innych odpowiedzi. Ostatecznie rozładowanie to rozproszy się i pozwoli na integrację nowych wzorców w układzie nerwowym, w którym łatwiej będzie powrócić do zrelaksowanego, nie wzbudzonego stanu. Ostatecznym celem doświadczania somatycznego jest doprowadzenie do „dopełnienia” poprzez dosłownie rozładowanie energii zmagazynowanej w ciele i układzie nerwowym w wyniku urazu., Uraz w organizmie, który pozostaje nierozwiązany może spowodować PTSD, depresja, fobie, IBS i inne problemy trawienne, przewlekły ból i zaburzenia autoimmunologiczne. Rozwiązanie urazu ma potencjał, aby pomóc innym układom ciała leczyć się w wyniku uwolnienia energii, która utrzymywała ciało w ciągłym stanie aktywacji (walka, lot lub zamrożenie).,
chociaż nie wszyscy psychoterapeuci somatyczni są szkoleni w CBT lub „terapii mówionej”, wielu praktyków jest w stanie połączyć zarówno podejście „odgórne”, jak i „oddolne”, aby jak najlepiej pomóc klientom osiągnąć ich cele. Dodatkowo, podejścia somatyczne są odpowiednie nawet dla osób, które mogą nie doświadczyły konkretnego urazu. Nawet narażenie na długotrwały stres może negatywnie wpływać na wiele systemów (nerwowych, hormonalnych, neuroprzekaźników, systemów przywiązania, itp.) w organizmie., Ucząc się kierować uwagę na wewnętrzne doznania i rozwijać nowe doświadczenia mistrzostwa i samoregulacji, możliwe jest gojenie się z różnych ran zarówno psychologicznych, jak i fizjologicznych.
zasoby:
https://www.goodtherapy.org/blog/psychotherapy-for-your-body-role-of-somatic-psychology-today-0605174https://www.ciis.edu/academics/graduate-programs/somatic-psychology