Produkt krajowy brutto (PKB)

Co To jest produkt krajowy brutto (PKB)?

produkt krajowy brutto (PKB) to całkowita wartość pieniężna lub rynkowa wszystkich gotowych towarów i usług wyprodukowanych w granicach danego kraju w określonym okresie czasu. Jako szeroka miara ogólnej produkcji krajowej, funkcjonuje jako kompleksowa karta wyników kondycji gospodarczej danego kraju.

chociaż PKB jest zazwyczaj obliczany w ujęciu rocznym, czasami jest również obliczany w ujęciu kwartalnym. W USA, na przykład rząd publikuje roczne oszacowanie PKB dla każdego kwartału fiskalnego, a także dla roku kalendarzowego. Poszczególne zbiory danych zawarte w niniejszym raporcie są podane w ujęciu realnym, więc dane są dostosowywane do zmian cen, a zatem są po odliczeniu inflacji. W Stanach Zjednoczonych, Bureau of Economic Analysis (BEA) oblicza PKB na podstawie danych stwierdzonych w badaniach detalistów, producentów i budowniczych, a także patrząc na przepływy handlowe.,

rozumienie Produktu Krajowego Brutto (PKB)

obliczanie PKB kraju obejmuje całą konsumpcję prywatną i publiczną, nakłady rządowe, inwestycje, uzupełnienia zapasów prywatnych, opłacone koszty budowy oraz bilans handlu zagranicznego. (Eksport jest dodawany do wartości, a Import jest odejmowany).,

ze wszystkich składników, które składają się na PKB danego kraju, bilans handlu zagranicznego jest szczególnie ważny. PKB danego kraju ma tendencję do wzrostu, gdy całkowita wartość towarów i usług, które krajowi producenci sprzedają zagranicznym krajom, przekracza całkowitą wartość zagranicznych towarów i usług, które kupują krajowi konsumenci. W takiej sytuacji mówi się, że kraj ma nadwyżkę handlową., Jeśli wystąpi sytuacja odwrotna–jeśli kwota, którą konsumenci krajowi wydają na produkty zagraniczne, jest większa niż całkowita suma tego, co producenci krajowi są w stanie sprzedać konsumentom zagranicznym–nazywa się to deficytem handlowym. W tej sytuacji PKB danego kraju ma tendencję do spadku.

ponadto istnieje kilka popularnych wariantów pomiarów PKB, które mogą być przydatne do różnych celów:

• PKB nominalny: PKB wyceniany według aktualnych cen rynkowych, w walucie lokalnej lub w USA., dolarów po kursach wymiany na rynku walutowym w celu porównania PKB krajów w kategoriach czysto finansowych.
• PKB, parytet siły nabywczej (PPP): PKB mierzony w „dolarach międzynarodowych” przy użyciu metody parytetu siły nabywczej (PPP), która dostosowuje się do różnic w lokalnych cenach i kosztach życia w celu dokonania porównań między krajami realnej produkcji, realnego dochodu i poziomu życia.,
• realny PKB: realny PKB jest miarą skorygowaną o inflację, która odzwierciedla ilość towarów i usług wytwarzanych przez gospodarkę w danym roku, przy czym ceny utrzymują się na stałym poziomie z roku na rok, aby oddzielić wpływ inflacji lub deflacji od trendu produkcji w czasie.
• tempo wzrostu PKB: tempo wzrostu PKB porównuje jeden rok (lub kwartał) PKB kraju do poprzedniego roku (lub kwartału), aby zmierzyć, jak szybko gospodarka rośnie., Zazwyczaj wyrażany jako stopa procentowa, środek ten jest popularny wśród decydentów gospodarczych, ponieważ wzrost PKB jest jednak ściśle związany z kluczowymi celami politycznymi, takimi jak inflacja i stopa bezrobocia.
• PKB Per Capita: PKB per capita jest miarą PKB na osobę w populacji danego kraju. Wskazuje wielkość produkcji lub dochodu na osobę w gospodarce może wskazywać na średnią wydajność lub średni poziom życia. PKB na mieszkańca można podać w kategoriach nominalnych, realnych (skorygowanych o inflację) lub PPP.,

Co To jest GDP?

ponieważ PKB opiera się na wartości pieniężnej towarów i usług, podlega inflacji. Rosnące ceny będą miały tendencję do wzrostu PKB danego kraju, ale nie musi to odzwierciedlać żadnej zmiany w ilości lub jakości produkowanych towarów i usług. Tak więc, patrząc tylko na nominalny PKB gospodarki, trudno jest stwierdzić, czy liczba ta wzrosła w wyniku realnego wzrostu produkcji, czy po prostu dlatego, że ceny wzrosły.,

ekonomiści wykorzystują proces, który dostosowuje się do inflacji, aby osiągnąć realny PKB gospodarki. Poprzez dostosowanie produkcji w danym roku do poziomów cen, które panowały w roku referencyjnym, zwanym rokiem bazowym, ekonomiści mogą dostosować się do wpływu inflacji. W ten sposób można porównać PKB danego kraju z roku na rok i sprawdzić, czy istnieje realny wzrost.

realny PKB oblicza się za pomocą deflatora cen PKB, który jest różnicą cen między rokiem bieżącym a rokiem bazowym., Na przykład, jeśli ceny wzrosną o 5% od roku bazowego, deflator wyniesie 1,05. PKB nominalnego dzieli się przez ten deflator, co daje realny PKB. PKB nominalny jest zwykle wyższy niż PKB realny, ponieważ inflacja jest zazwyczaj liczbą dodatnią. Realny PKB odpowiada za zmiany wartości rynkowej, a tym samym zmniejsza różnicę między wielkościami produkcji z roku na rok. Jeśli istnieje duża rozbieżność między realnym PKB danego kraju a jego nominalnym PKB, może to być wskaźnikiem albo znaczącej inflacji lub deflacji w jego gospodarce.,

PKB Nominalny jest używany przy porównywaniu różnych kwartałów produkcji w tym samym roku. Porównując PKB z dwóch lub więcej lat, stosuje się realny PKB. Wynika to z faktu, że w efekcie usunięcie wpływu inflacji pozwala porównywać poszczególne lata wyłącznie na wolumen.

Ogólnie Rzecz Biorąc, realny PKB jest lepszą metodą wyrażania długoterminowych wyników gospodarczych kraju. Załóżmy na przykład, że istnieje kraj, który w roku 2009 miał nominalny PKB w wysokości 100 miliardów dolarów. Do 2019 roku nominalny PKB tego kraju wzrósł do 150 miliardów dolarów., W tym samym okresie ceny również wzrosły o 100%. W tym przykładzie, jeśli spojrzy się wyłącznie na nominalny PKB, gospodarka wydaje się działać dobrze. Jednak realny PKB (wyrażony w dolarach z 2009 r.) wynosiłby tylko 75 miliardów dolarów, co pokazuje, że w rzeczywistości ogólny spadek realnych wyników gospodarczych nastąpił w tym czasie.

rodzaje obliczeń Produktu Krajowego Brutto (PKB)

PKB można określić za pomocą trzech podstawowych metod. Wszystkie trzy metody powinny dać tę samą liczbę po prawidłowym obliczeniu., Te trzy podejścia są często określane jako podejście wydatków, podejście produkcji (lub produkcji) i podejście dochodów.

podejście wydatkowe

podejście wydatkowe, znane również jako podejście wydatkowe, oblicza wydatki poszczególnych grup uczestniczących w gospodarce. PKB Stanów Zjednoczonych mierzy się przede wszystkim w oparciu o podejście wydatków. Podejście to można obliczyć według następującego wzoru: PKB = C + G + I + NX (gdzie C=konsumpcja; g=wydatki rządowe; i=inwestycje; i NX=eksport netto)., Wszystkie te działania przyczyniają się do PKB kraju.

konsumpcja odnosi się do wydatków na konsumpcję prywatną lub wydatków konsumpcyjnych. Konsumenci wydają pieniądze na zakup towarów i usług, takich jak Artykuły spożywcze i fryzury. Wydatki konsumenckie są największym składnikiem PKB, stanowiącym ponad dwie trzecie PKB USA. Zaufanie konsumentów ma zatem bardzo istotny wpływ na wzrost gospodarczy. Wysoki poziom zaufania wskazuje, że konsumenci są skłonni do wydawania, natomiast niski poziom zaufania odzwierciedla niepewność co do przyszłości i niechęć do wydawania.,

wydatki sektora instytucji rządowych i samorządowych reprezentują wydatki konsumpcyjne sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inwestycje brutto. Rządy wydają pieniądze na sprzęt, infrastrukturę i płace. Wydatki rządowe mogą stać się ważniejsze w porównaniu z innymi składnikami PKB kraju, gdy wydatki konsumpcyjne i inwestycje biznesowe gwałtownie spadają. (Może to nastąpić na przykład w wyniku recesji.)

inwestycja odnosi się do prywatnych inwestycji krajowych lub wydatków inwestycyjnych. Firmy wydają pieniądze, aby zainwestować w swoją działalność gospodarczą., Na przykład firma może kupić maszyny. Inwestycje przedsiębiorstw są kluczowym składnikiem PKB, ponieważ zwiększają zdolności produkcyjne gospodarki i zwiększają poziom zatrudnienia.

eksport netto odnosi się do obliczeń polegających na odjęciu całkowitego eksportu od całkowitego importu (NX = Eksport – Import). Towary i usługi wytwarzane przez gospodarkę, które są eksportowane do innych krajów, pomniejszone o import nabywany przez konsumentów krajowych, stanowią eksport netto danego kraju., Wszystkie wydatki przedsiębiorstw zlokalizowanych w danym kraju, nawet jeśli są firmami zagranicznymi, są uwzględniane w tym wyliczeniu.

Metoda produkcji (produkcji)

metoda produkcji jest zasadniczo odwrotnością metody wydatków. Zamiast mierzyć koszty nakładów, które przyczyniają się do działalności gospodarczej, podejście produkcyjne szacuje całkowitą wartość produkcji ekonomicznej i odejmuje koszt półproduktów, które są zużywane w procesie (podobnie jak koszty materiałów i usług)., Podczas gdy podejście wydatkowe projektuje się do przodu od kosztów, podejście produkcyjne patrzy wstecz z punktu widzenia stanu zakończonej działalności gospodarczej.

podejście dochodowe

podejście dochodowe stanowi swoisty środek pomiędzy dwoma innymi podejściami do obliczania PKB. Podejście dochodowe oblicza dochód uzyskany przez wszystkie czynniki produkcji w gospodarce, w tym płace płacone do pracy, czynsz uzyskany przez ziemię, zwrot z kapitału w postaci odsetek i zyski korporacyjne.,

czynniki podejścia dochodowego w niektórych korektach dla tych pozycji, które nie są uważane za płatności dokonane na czynniki produkcji. Po pierwsze, istnieją pewne podatki—takie jak podatki od sprzedaży i podatki od nieruchomości-które są klasyfikowane jako pośrednie podatki od działalności gospodarczej. Ponadto do dochodu narodowego dodaje się również amortyzację–rezerwę przeznaczoną dla przedsiębiorstw na wymianę sprzętu, który ma tendencję do zużywania się wraz z użytkowaniem. Wszystko to razem stanowi dochód danego narodu.

PKB A PNB a, DNB

chociaż PKB jest powszechnie stosowaną metryką, istnieją inne sposoby pomiaru wzrostu gospodarczego kraju. Podczas gdy PKB mierzy działalność gospodarczą w granicach fizycznych kraju (niezależnie od tego, czy producenci pochodzą z tego kraju, czy z podmiotów zagranicznych), produkt narodowy brutto (PNB) jest miarą ogólnej produkcji osób lub przedsiębiorstw pochodzących z danego kraju, w tym osób mających siedzibę za granicą. PNB nie obejmuje produkcji krajowej przez obcokrajowców.

dochód narodowy brutto (DNB) to kolejna miara wzrostu gospodarczego., Jest to suma wszystkich dochodów uzyskanych przez obywateli lub obywateli danego kraju (niezależnie od tego, czy podstawowa działalność gospodarcza ma miejsce w kraju czy za granicą). Zależność między PNB a DNB jest podobna do zależności między podejściem produkcji (produkcji) a podejściem dochodowym stosowanym do obliczania PKB. PNB stosuje podejście produkcyjne, podczas gdy DNB stosuje podejście dochodowe. W przypadku DNB dochód kraju jest obliczany jako jego dochód Krajowy, plus jego pośrednie podatki od działalności gospodarczej i amortyzacja (jak również jego dochód netto z czynników zagranicznych)., Wartość dochodu netto z tytułu czynnika zagranicznego obliczana jest przez odjęcie wszystkich płatności dokonywanych na rzecz przedsiębiorstw zagranicznych i osób fizycznych od płatności dokonywanych na rzecz przedsiębiorstw krajowych.

w coraz bardziej globalnej gospodarce DNB został przedstawiony jako potencjalnie lepszy wskaźnik ogólnego stanu gospodarki niż PKB. Ponieważ niektóre kraje wycofują większość swoich dochodów za granicą przez zagraniczne korporacje i osoby fizyczne, ich dane dotyczące PKB są znacznie wyższe niż dane dotyczące ich DNB.

na przykład w 2018 r.PKB Luksemburga wynosił 70 USD.,9 mld, podczas gdy jego DNB wynosił 45,1 mld dolarów. Rozbieżność była spowodowana dużymi płatnościami dokonywanymi na rzecz reszty świata za pośrednictwem zagranicznych korporacji, które prowadziły interesy w Luksemburgu, przyciągniętych przez korzystne przepisy podatkowe małego narodu. Przeciwnie, w USA DNB i PKB nie różnią się znacząco. W 2018 roku PKB USA wyniósł 20,6 biliona dolarów, podczas gdy DNB 20,8 biliona dolarów.

Uwagi szczególne

istnieje wiele dostosowań, które można wprowadzić do PKB danego kraju w celu poprawy użyteczności tej wartości., Dla ekonomistów PKB danego kraju ujawnia wielkość gospodarki, ale dostarcza niewiele informacji na temat poziomu życia w tym kraju. Jednym z powodów jest to, że wielkość populacji i koszty utrzymania nie są spójne na całym świecie. Na przykład porównanie nominalnego PKB Chin z nominalnym PKB Irlandii nie dostarczyłoby zbyt wielu istotnych informacji na temat realiów życia w tych krajach, ponieważ Chiny mają około 300-krotność populacji Irlandii.,

aby pomóc rozwiązać ten problem, statystycy czasami porównują PKB per capita między krajami. PKB per capita jest obliczany przez podzielenie całkowitego PKB kraju przez jego ludność, a liczba ta jest często cytowana w celu oceny poziomu życia narodu. Mimo to środek jest nadal niedoskonały. Załóżmy, że Chiny mają PKB na mieszkańca $1,500, podczas gdy Irlandia ma PKB na mieszkańca $15,000. Nie musi to oznaczać, że przeciętny Irlandczyk jest 10 razy lepiej niż przeciętny Chińczyk. PKB na mieszkańca nie tłumaczy, jak drogie jest życie w danym kraju.,

Purchasing power parity (PPP) próbuje rozwiązać ten problem, porównując, ile towarów i usług jednostka pieniądza może kupić w różnych krajach-porównując cenę przedmiotu lub koszyka przedmiotów w dwóch krajach po dostosowaniu do kursu wymiany między nimi.

realny PKB na mieszkańca, skorygowany o parytet siły nabywczej, jest mocno dopracowaną statystyką do pomiaru rzeczywistego dochodu, który jest ważnym elementem dobrobytu., Osoba w Irlandii może zarobić $100,000 rocznie, podczas gdy osoba w Chinach może zarobić $ 50,000 rocznie. W kategoriach nominalnych, pracownik w Irlandii jest lepiej. Ale jeśli roczna wartość żywności, odzieży i innych przedmiotów kosztuje w Irlandii trzy razy więcej niż w Chinach, jednak pracownik w Chinach ma wyższe realne dochody.

korzystając z danych o PKB

większość krajów publikuje dane o PKB co miesiąc I kwartał. W USA,, Bureau of Economic Analysis (BEA) publikuje wstępne zwolnienie kwartalnego PKB cztery tygodnie po zakończeniu kwartału, a ostateczne zwolnienie trzy miesiące po zakończeniu kwartału. Publikacje BEA są wyczerpujące i zawierają bogactwo szczegółów, umożliwiając ekonomistom i inwestorom uzyskanie informacji i spostrzeżeń na temat różnych aspektów gospodarki.

wpływ PKB na rynek jest ogólnie ograniczony, ponieważ ma charakter „wsteczny”, a między końcem kwartału a publikacją danych dotyczących PKB upłynęło już sporo czasu., Dane dotyczące PKB mogą jednak mieć wpływ na rynki, jeżeli rzeczywiste dane znacznie odbiegają od oczekiwań. Na przykład, S&p 500 miał swój największy spadek od dwóch miesięcy w listopadzie. 7, 2013, na doniesieniach, że PKB USA wzrósł w tempie 2,8% rocznie w III kw., w porównaniu z szacunkami ekonomistów na 2%. Dane napędzały spekulacje, że silniejsza gospodarka może doprowadzić Rezerwę Federalną Stanów Zjednoczonych (Fed)do skalowania swojego masywnego programu stymulacyjnego, który był w tym czasie.,

ponieważ PKB stanowi bezpośrednią wskazówkę na kondycję i wzrost gospodarki, przedsiębiorstwa mogą wykorzystać PKB jako przewodnik po swojej strategii biznesowej. Podmioty rządowe, takie jak Rezerwa Federalna w USA, wykorzystują stopę wzrostu i inne statystyki PKB jako część procesu decyzyjnego przy określaniu, jaki rodzaj polityki pieniężnej należy wdrożyć. Jeśli tempo wzrostu spadnie, mogą one wdrożyć ekspansywną politykę pieniężną, aby spróbować pobudzić gospodarkę. Jeśli tempo wzrostu jest stabilne, mogą oni wykorzystać politykę pieniężną do spowolnienia sytuacji w celu powstrzymania inflacji.,

realny PKB jest wskaźnikiem, który mówi najwięcej o kondycji gospodarki. Jest szeroko śledzony i omawiany przez ekonomistów, analityków, inwestorów i decydentów politycznych. Wcześniejsze publikowanie najnowszych danych prawie zawsze będzie miało wpływ na rynki, choć wpływ ten może być ograniczony, jak wspomniano powyżej.

PKB i inwestowanie

inwestorzy obserwują PKB, ponieważ stanowi on ramy podejmowania decyzji., Dane dotyczące „zysków korporacyjnych” i „zapasów” w raporcie GDP są doskonałym źródłem informacji dla inwestorów kapitałowych, ponieważ obie kategorie pokazują całkowity wzrost w tym okresie; dane dotyczące zysków korporacyjnych pokazują również zyski przed opodatkowaniem, operacyjne przepływy pieniężne i podziały dla wszystkich głównych sektorów gospodarki. Porównywanie wskaźników wzrostu PKB różnych krajów może odegrać rolę w alokacji aktywów, pomagając w podejmowaniu decyzji o tym, czy inwestować w szybko rozwijające się gospodarki za granicą, a jeśli tak, to jakie.,

interesującym wskaźnikiem, który inwestorzy mogą wykorzystać, aby poznać wycenę rynku akcji, jest stosunek całkowitej kapitalizacji rynkowej do PKB, wyrażony w procentach. Najbliższy odpowiednik tego pod względem wyceny akcji jest limit rynkowy spółki do całkowitej sprzedaży( lub przychodów), który w ujęciu na akcję jest dobrze znanym stosunkiem ceny do sprzedaży.

podobnie jak zapasy w różnych sektorach handlują ze znacznie rozbieżnymi wskaźnikami cen do sprzedaży, tak różne kraje handlują ze wskaźnikami rynkowego pułapu do PKB, które są dosłownie na całej mapie., Na przykład, według Banku Światowego, stosunek pułapu rynkowego do PKB w USA w 2017 r. wyniósł prawie 165% (ostatni rok dla dostępnych danych), podczas gdy w Chinach wskaźnik ten wyniósł nieco ponad 71%, a w Hongkongu 1274%.

jednak użyteczność tego stosunku polega na porównaniu go z normami historycznymi dla danego narodu. Na przykład, USA miały stosunek rynkowego pułapu do PKB na poziomie 130% na koniec 2006 r., który spadł do 75% do końca 2008 r. Z perspektywy czasu reprezentowały one strefy znacznego zawyżenia i zaniżenia wartości akcji amerykańskich.,

największym minusem tych danych jest ich brak terminowości; inwestorzy otrzymują tylko jedną aktualizację na kwartał, a korekty mogą być wystarczająco duże, aby znacząco zmienić procentową zmianę PKB.

historia PKB

PKB po raz pierwszy pojawił się w 1937 roku w raporcie dla Kongresu Stanów Zjednoczonych w odpowiedzi na Wielki Kryzys, wymyślony i przedstawiony przez ekonomistę z National Bureau of Economic Research, Simon Kuznets. W tym czasie najważniejszym systemem pomiarowym był GNP., Po konferencji w Bretton Woods w 1944 roku PKB został powszechnie przyjęty jako standardowy środek pomiaru gospodarek narodowych, choć jak na ironię USA nadal używały PNB jako oficjalnej miary dobrobytu gospodarczego do 1991 roku, po czym przestawiły się na PKB.

począwszy od lat 50., jednak niektórzy ekonomiści i decydenci zaczęli kwestionować PKB. Niektórzy zaobserwowali na przykład tendencję do akceptowania PKB jako bezwzględnego wskaźnika porażki lub sukcesu narodu, mimo że nie uwzględnia on zdrowia, szczęścia, (w)równości i innych składowych czynników dobrobytu publicznego., Innymi słowy, krytycy Ci zwracali uwagę na rozróżnienie między postępem gospodarczym a postępem społecznym. Jednak większość władz, takich jak Arthur Okun, ekonomista z Rady Doradców Ekonomicznych prezydenta Kennedy ' ego, trzymała się mocno przekonania, że PKB jest absolutnym wskaźnikiem sukcesu gospodarczego, twierdząc, że za każdy wzrost PKB będzie odpowiedni spadek bezrobocia.

krytyka PKB

stosowanie PKB jako wskaźnika ma oczywiście wady., Oprócz braku terminowości, niektóre krytyczne uwagi dotyczące PKB jako środka są następujące:

• pomija on wartość nieformalnej lub niezarejestrowanej działalności gospodarczej – PKB opiera się na zarejestrowanych transakcjach i oficjalnych danych, więc nie bierze pod uwagę zakresu nieformalnej działalności gospodarczej. PKB nie uwzględnia wartości Zatrudnienia pod stołem, aktywności na czarnym rynku lub bez wynagrodzenia wolontariatu, które mogą być znaczące w niektórych krajach., i nie może brać pod uwagę wartości czasu wolnego lub produkcji gospodarstwa domowego, które są wszechobecnymi warunkami życia ludzkiego we wszystkich społeczeństwach.
• jest on ograniczony geograficznie w globalnej gospodarce otwartej – PKB nie uwzględnia zysków wypracowanych w kraju przez zagraniczne firmy, które są zwracane zagranicznym inwestorom. Może to przecenić rzeczywistą produkcję gospodarczą danego kraju. Na przykład Irlandia miała PKB w wysokości 210,3 mld USD i PNB w wysokości 164,6 mld USD w 2012 r., różnica w wysokości 45,7 mld USD (lub 21,7% PKB) w dużej mierze wynika z repatriacji zysków przez zagraniczne firmy z siedzibą w Irlandii.,
• kładzie nacisk na produkcję materialną bez uwzględnienia ogólnego dobrobytu – sam wzrost PKB nie może mierzyć rozwoju narodu ani dobrobytu jego obywateli, jak wspomniano powyżej. Na przykład naród może doświadczać szybkiego wzrostu PKB, ale może to narzucić społeczeństwu znaczne koszty pod względem wpływu na środowisko i wzrostu dysproporcji dochodów.
• ignoruje działalność biznesową-PKB bierze pod uwagę tylko produkcję dóbr końcowych i nowe inwestycje kapitałowe i celowo łączy pośrednie wydatki i transakcje między przedsiębiorstwami., W ten sposób PKB zawyża znaczenie konsumpcji w stosunku do produkcji w gospodarce i jest mniej wrażliwy jako wskaźnik wahań gospodarczych w porównaniu z wskaźnikami, które obejmują działalność między przedsiębiorstwami.
• koszty i odpady liczą się jako korzyści ekonomiczne – PKB liczy wszystkie ostateczne wydatki prywatne i rządowe jako dodatki do dochodów i produkcji dla społeczeństwa, niezależnie od tego, czy są one rzeczywiście produktywne, czy opłacalne. Oznacza to, że oczywiście nieproduktywne lub nawet destrukcyjne działania są rutynowo liczone jako produkcja gospodarcza i przyczyniają się do wzrostu PKB.,koszty administracyjne podatków lub pieniędzy wydanych na lobbing i poszukiwanie czynszu), wydatki na projekty inwestycyjne, dla których nie są dostępne niezbędne uzupełniające się dobra i siły roboczej lub dla których nie istnieje rzeczywisty popyt konsumencki (takie jak budowa pustych miast duchów lub mostów donikąd niezwiązanych z żadną siecią dróg), oraz wydatki na towary i usługi, które same w sobie są destrukcyjne lub Tylko niezbędne do zrównoważenia innych destrukcyjnych działań, a nie do tworzenia nowego bogactwa (takie jak produkcja broni wojennej lub wydatki na środki policyjne i środki zwalczania przestępczości).,

źródła danych o PKB

Bank Światowy jest gospodarzem jednej z najbardziej wiarygodnych internetowych baz danych. Posiada jedną z najlepszych i najbardziej wszechstronnych list krajów, dla których śledzi dane o PKB. Międzynarodowy Fundusz pieniężny (MFW) dostarcza również dane dotyczące PKB za pośrednictwem wielu baz danych, takich jak World Economic Outlook i Międzynarodowe statystyki finansowe.

kolejnym wysoce wiarygodnym źródłem danych o PKB jest Organizacja Współpracy Gospodarczej i rozwoju (OECD). OECD dostarcza nie tylko danych historycznych, ale także prognoz wzrostu PKB., Wadą korzystania z bazy danych OECD jest to, że śledzi ona tylko państwa członkowskie OECD i kilka państw trzecich.

w USA Rezerwa Federalna zbiera dane z wielu źródeł, w tym z krajowych agencji statystycznych i Banku Światowego. Jedyną wadą korzystania z bazy Rezerw Federalnych jest brak aktualizacji danych dotyczących PKB oraz brak danych dotyczących niektórych krajów.

Biuro Analiz Ekonomicznych (BEA), Department of Commerce, wydaje własny dokument analizy z każdego wydania PKB, który jest doskonałym narzędziem dla inwestorów do analizy danych i trendów oraz czytania najważniejszych wydarzeń z bardzo długiej pełnej wersji.

the Bottom Line

w swoim podręczniku „Ekonomia” Paul Samuelson i William Nordhaus zgrabnie podsumowują znaczenie rachunków narodowych i PKB. Porównują zdolność PKB do przedstawienia ogólnego obrazu stanu gospodarki z satelitą w przestrzeni kosmicznej, który może badać pogodę na całym kontynencie.,

PKB pozwala decydentom i bankom centralnym ocenić, czy gospodarka kurczy się, czy się rozwija, czy potrzebuje pobudzenia, czy ograniczenia, i czy na horyzoncie pojawi się zagrożenie, takie jak recesja lub inflacja. Jak każdy środek, PKB ma swoje niedoskonałości. W ostatnich dziesięcioleciach rządy wprowadziły różne niuansowe zmiany w próbach zwiększenia dokładności i specyfiki PKB., Środki obliczania PKB również ewoluowały nieustannie od momentu jego koncepcji, aby nadążyć za ewoluującymi pomiarami działalności przemysłu oraz wytwarzania i konsumpcji nowych, pojawiających się form wartości niematerialnych i prawnych.

Najczęściej zadawane pytania

Jaka jest prosta definicja PKB?

produkt krajowy brutto (PKB) jest miarą, która ma na celu uchwycenie produkcji gospodarczej danego kraju. Kraje o większych PKB będą miały większą ilość wytwarzanych w nich Towarów i usług oraz ogólnie będą miały wyższy standard życia., Z tego powodu wielu obywateli i przywódców politycznych postrzega wzrost PKB jako ważną miarę sukcesu Narodowego, często zamiennie odnosząc się do „wzrostu PKB” i „wzrostu gospodarczego”. Jednak ze względu na różne ograniczenia wielu ekonomistów argumentowało, że PKB nie powinien być wykorzystywany jako wskaźnik ogólnego sukcesu gospodarczego, a tym bardziej sukcesu społeczeństwa.

który kraj ma najwyższy PKB?

krajami o dwóch najwyższych GDP na świecie są Stany Zjednoczone i Chiny. Jednak ich ranking różni się w zależności od sposobu pomiaru PKB., Korzystając z nominalnego PKB, Stany Zjednoczone zajmują pierwsze miejsce z PKB w wysokości 21,37 biliona USD w 2019 r., w porównaniu do 14,3 biliona USD w przypadku Chin. Wielu ekonomistów twierdzi jednak, że dokładniejsze jest wykorzystanie parytetu siły nabywczej (PPP) PKB jako miary bogactwa narodowego. Według tej metryki Chiny są faktycznie światowym liderem, z PKB PPP w wysokości 23,5 biliona dolarów, a następnie 21,4 biliona dolarów dla Stanów Zjednoczonych.

czy wysoki PKB jest dobry?,

większość ludzi postrzega wyższy PKB jako dobrą rzecz, ponieważ wiąże się z większymi możliwościami ekonomicznymi i lepszym standardem dobrobytu materialnego. Możliwe jest jednak, aby kraj miał wysoki PKB i nadal był nieatrakcyjnym miejscem do życia, dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę również inne pomiary. Na przykład kraj może mieć wysoki PKB i niski PKB per capita, co sugeruje, że istnieje znaczne bogactwo, ale jest ono skoncentrowane w rękach bardzo niewielu osób., Jednym ze sposobów rozwiązania tego problemu jest uwzględnienie PKB wraz z innym wskaźnikiem rozwoju gospodarczego, takim jak wskaźnik rozwoju człowieka (HDI).