potencjał spoczynkowy, nierównowaga ładunku elektrycznego, która istnieje między wnętrzem pobudzonych elektrycznie neuronów (komórek nerwowych) a ich otoczeniem. Potencjał spoczynkowy elektrycznie pobudliwych ogniw mieści się w zakresie od -60 do -95 miliwoltów (1 miliwolt = 0,001 Wolta), przy czym wnętrze komórki jest naładowane ujemnie. Jeśli wnętrze komórki staje się bardziej elektronegatywne (tj. jeśli potencjał jest większy niż potencjał spoczynkowy), błona lub komórka mówi się hiperpolaryzacji., Jeśli wnętrze komórki staje się mniej ujemne (tj. potencjał zmniejsza się poniżej potencjału spoczynkowego), proces nazywa się depolaryzacją.
podczas przekazywania impulsów nerwowych krótka depolaryzacja, która występuje, gdy wnętrze włókna komórek nerwowych staje się naładowane dodatnio, nazywana jest potencjałem działania. Ta krótka zmiana polaryzacji, uważana za spowodowaną przesunięciem dodatnio naładowanych jonów sodu z zewnątrz do wnętrza komórki, powoduje przekazywanie impulsów nerwowych., Po depolaryzacji błona komórkowa staje się stosunkowo przepuszczalna dla dodatnio naładowanych jonów potasu, które dyfundują Na zewnątrz z wnętrza komórki, gdzie zwykle występują w dość wysokim stężeniu. Komórka następnie wznawia Ujemnie naładowany stan charakterystyczny dla potencjału spoczynkowego.