PMC (Polski)

przegląd

udowa

trakcja skórna

trakcja skórna jest najczęstszą i najpopularniejszą formą trakcji stosowaną. Jest on stosowany do tymczasowego leczenia złamań szyjki kości udowej i trzonu u dzieci oraz po zmniejszeniu zwichnięcia stawu biodrowego.,

jego zastosowanie wymaga nieprzylepnej taśmy, która jest nakładana po obu stronach uszkodzonej kończyny, zapewniając obszary nacisku są dobrze wyściełane; w tym przypadku jest to nad głową strzałkowej, aby zapobiec rozwojowi wspólnej neuropraksji nerwu strzałkowego i uniknąć bandażowania ścięgna strzałkowego i Achillesa (Rysunek (Rysunek 2). Około 2). Około czterech palców oddech Luz jest pozostawiony z podeszwy stopy, aby umożliwić swobodny zgięcie grzbietowo-podeszwowe, a następnie bandażowane mocno bandażem krepowym., Kolano nie wymaga bandażowania, aby umożliwić wizualną ocenę ustawienia nóg. Jest to następnie przywiązane do ramy łóżka z obciążnikami nie większymi niż 4,5 kg dostosowanymi do wagi pacjenta .

Thomas Splint

nazwany na cześć wczesnego settera kości, Hugh Owena Thomasa, (1834-1891), który był pionierem szyny, która zmniejszyła następstwa złamania kości udowej ratując życie podczas Pierwszej Wojny Światowej, Thomas splint jest długą szyną na nogi z obręczą, która rozciąga się poza stopę, która może być ustalona lub jako część zrównoważonej trakcji skóry (rysunek (Rysunek 3)3) .

zastosowanie szyny polega na pomiarze długości Niezabezpieczonej kończyny, a długość szyny dostosowuje się odpowiednio, dodając kolejne 15-20 cm; mierzony jest również obwód niezabezpieczonego uda, a pierścień szyny ma rozmiar większy niż 5 cm. Po wyregulowaniu zawiesia są ustawione wzdłuż szyny, aby podtrzymać ranną nogę, a pierścień powinien pasować do pachwiny i oparcia przeciwko guzowatości kulszowej; może to być wyściełane, aby chronić przed rozwijającymi się owrzodzeniami ciśnieniowymi.,

taśmę samoprzylepną nakłada się na nogę zgodnie z opisem wcześniej, którą następnie umieszcza się w szynie. Po umieszczeniu nogi w szynie, sznury trakcyjne przymocowane do kleju są następnie zapętlone wokół bocznego i przyśrodkowego paska szyny, a następnie wiązane na końcu szyny, aby zapobiec poślizgnięciu, stosuje się kotwicę kotwiczną, aby zwiększyć siłę pociągową kończyny. Obecnie działa jako stała trakcja .

trakcja Hamilton-Russell

zrównoważony system trakcyjny pierwotnie opracowany do złamania kości udowej w celu kontroli skurczów mięśni, może być również stosowany do złamań acetabular., Jego ustawienie z belką Balkańską z poprzeczką nad kolanem i dwoma przedłużkami z poprzeczkami na końcu stopy łóżka (rys. (rys. 44).

szeroka miękka chusta jest umieszczona pod kolanem, która zapewnia siłę do góry, która kontroluje tylne kątowanie dystalnego fragmentu. Dystalna do kolana, przyczepność skóry (zgodnie z opisem) jest stosowana tam, gdzie poziome pociągnięcie jest na piszczeli za pomocą sznurka, kół pasowych i ciężarów., Siły mechaniczne są takie, że pociągnięcie poziome jest dwukrotnie większe niż pociągnięcie pionowe, co zapewnia wektor wypadkowy w linii osi kości udowej. Przewód trakcyjny jest przymocowany do zawiesia i przechodzi przez koła pasowe, które jest zrównoważone przeciwwagą około 3,5 kg.

Jeśli zamiast tego stosuje się trakcję szkieletową, trakcja odbywa się przez bliższy trzon kości piszczelowej (aplikacja opisana później). Bandaż najpierw nakłada się na „pętlę U” i zabezpiecza. Dolna noga jest następnie ostrożnie umieszczana na przygotowanej pętli U., Pętla U i strzemiona są przepuszczane przez sworzeń, A Przewód trakcyjny jest przywiązany do strzemiona, dając pionowe pociągnięcie za pomocą systemu kół pasowych (Rysunek 5)5).

trakcja Bryanta

Naprawiono trakcję u dzieci w wieku do 18 miesięcy lub poniżej 16 kilogramów. Przyczepność jest wywierana przez pełnowymiarowe przedłużenia obu nóg., Pożądana pozycja jest wtedy, gdy biodra są zgięte do 90 stopni, a obie nogi zawieszone pionowo z kolanami w lekkim zgięciu. Pośladki dziecka powinny być uniesione tak, aby leżało tuż przy materacu, umożliwiając przejście pod Nie płaskiej dłoni (Rysunek 6).6). Nieprzylepna taśma skórna jest ustawiona na obu nogach, piankowa wyściółka jest umieszczona na malleoli, pozostawiając lukę między stopą dziecka a końcem zestawu przedłużającego. Bandaże są nakładane spiralnie, aby zapobiec zsuwaniu się zestawu przedłużającego., Sznury są przymocowane do dwóch belek na górze łóżeczka i zabezpieczone; w przypadku zastosowania ciężarów należy przymocować koła pasowe do belek górnych. Przepisane wagi wynoszą około 450 g na rok w wieku dziecka.

ważne jest, aby praktykujący / pielęgniarze uważali na ciężary przywiązane do sznura, które powinny być poza zasięgiem dziecka. Dodatkowo, małe posiłki powinny być początkowo podawane, aby zapobiec wzdęciom i wymiotom, gdy dziecko dostosowuje się do pozycji., Skóra nad malleoli, grzbiet stopy i za kolanem powinna być regularnie sprawdzana w celu monitorowania załamania i niedokrwienia łydek może wystąpić, dlatego w początkowym okresie, trakcja i bandaże są uwalniane raz lub dwa razy dziennie, aby umożliwić dopływ krwi do nóg .

trakcję napowietrzną utrzymuje się przez trzy tygodnie, po czym trakcję usuwa się, a biodra tynk spica nakłada się kolanami w zgięciu 10-15 stopni i stopą w pozycji neutralnej. Dziecko może chodzić po sześciu tygodniach w gipsie .,

szyjki macicy

urazy szyjki macicy są leczone metodą otwartej redukcji i wewnętrznej fiksacji lub zachowawczo leczone twardym kołnierzem. Trakcję można rozważyć u pacjentów, którzy nie nadają się do znieczulenia ogólnego, jako środek tymczasowy lub w placówkach o niskich zasobach. Głównym zastosowaniem trakcji szkieletowej jest skorygowanie i utrzymanie pozycji złamania-zwichnięcia odcinka szyjnego kręgosłupa lub działanie jako szyna dla nierozstrzygniętych złamań szyjnych.

trakcja Haltera

stosowana jako zrównoważona terapia trakcyjna spondylozy szyjnej, czyli krtani., Strzemię typu podbródek jest przymocowane do sznura, który jest przywiązany do maksymalnej wagi od 1,4 do 2,3 kg. Główka łóżka powinna być podniesiona, aby zapewnić ciągłość przeciwną (rysunek (rys. 7).7). Jest to używane w celu zapewnienia tymczasowej ulgi na ból w tych warunkach, ale tylko ograniczona ilość siły może być zastosowana z tymi urządzeniami . Stosowany przez dłuższy okres może powodować poważną martwicę skóry poniżej szczęki .

Szczypce Gardnera-Wellsa

zastosowanie szczypców czaszkowych jest powszechnie uważane za procedurę wstępną w kontekście urazu szyjki macicy . Zaciski są wykorzystywane w zwichnięciach/urazach szyjki macicy, a przeciwwaga zależy od poziomu urazu.

z czasem powstało kilka oprzyrządowań szkieletowych: „Crutchfield” (1933), „Cone” (1937), „Barton” (1938), „Vinke” (1948) i „Merle d' Aubigne ” (1958)., Szczypce te nakładano na czaszkę powyżej i przed uszami, co miało tę zaletę, że nie wnikało głęboko w kość ciemieniową . Jednak niektóre konstrukcje wymagają predrillingu i miały znaczące powikłania, takie jak krwotok, rozluźnienie, zapalenie tkanki łącznej skóry głowy, zapalenie kości i szpiku czaszki, ropień mózgu, poślizg zacisku, trismus lub asymetryczne pozycjonowanie .,

wydaje się, że szczypce Gardener-Wells znacznie zmniejszają ryzyko powikłań czaszki i tkanki mózgowej z powodu poprawy kształtu, który nie wymagał umieszczania blisko wierzchołka i ma stożkową konstrukcję sworznia, aby kontrolować nacisk, aby umożliwić większą siłę bez penetracji wewnętrznego stołu czaszki .

preparat polega na miejscowym goleniu skóry głowy, naciekaniu skóry i okostnej znieczuleniem miejscowym u pacjenta., Gardner-Wells calliper nie wymaga nacięcie skóry głowy, więc po znieczuleniu najostrzejszy punkt śruby przechodzi przez skórę głowy, aby uchwycić zewnętrzną korę czaszki (Rysunek (Rysunek 8).8). Są one umieszczone na 1 cm powyżej i zgodnie z pinna dwustronnie, Szpilki umieszczone przednio do pinna umieści głowę we względnym przedłużeniu i alternatywnie w umieszczaniu Szpilki tylnie do pinna umieści głowę w zgięciu. Pozycja leżąca lub odwrotna Trendelenburga w celu zwiększenia sił rozciągających z masą ciała działającą jako przeciwnadciśnienie (rysunek (rys. 9).9)., Waga jest dostosowywana do rodzaju i poziomu obrażeń. Szczypce są stosowane do zwichnięcia odcinka szyjnego, obciążenie 4,5 kg jest inicjowane, a następnie sekwencyjnie zwiększa się o 4,5 – 6,8 kg co 5-10 minut i dokładnie monitorowane za pomocą seryjnych bocznych radiografii szyjnego kręgosłupa w celu uzyskania kompromisu neurologicznego, wyrównania kręgosłupa i rozwarstwienia potyliczno-szyjnego. Wyższe obciążenia są wymagane w przypadku dolnego odcinka szyjnego kręgosłupa i jednostronnych zwichnięć faset, gdzie można zastosować całkowitą masę aż 63,5 kg. Złamania Kata mogą wymagać od 2,3 do 6.,8 kg w celu ustabilizowania obrażeń, a następnie unieruchomienia Kamizelki .

trakcja Halo

szkieletowe urządzenie trakcyjne do unieruchomienia górnych urazów szyjki macicy za pomocą halo, trakcji halo jest szczególnie stosowany w zwichnięciach szyjki macicy, traumatycznym kręgozmie osi (złamanie Kata) oraz kombinacji złamań C1 i C2.,

To urządzenie jest pierścieniem otaczającym głowę z 1-2 cm szczeliną powietrzną przymocowaną za pomocą szpilek do zewnętrznej części czaszki. Kamizelka halo lub trakcja halo-gravity pozwala na gojenie uszkodzonego obszaru kręgosłupa, a także pozwala pacjentowi leżeć, siedzieć lub stać. Razem to urządzenie zapewnia stabilność kolumny szyjki macicy, umożliwiając jednocześnie mobilność pacjenta. Przyczepność Halo może być brana pod uwagę w leczeniu tych złamań ostatecznie .,

u dorosłych jest to konstrukcja czteropinowa (rysunek (rys. 10); 10); Dwa przednie i dwa tylne z momentem obrotowym 8 cali, podczas gdy w pediatrii sześcio – do ośmiopinowa konstrukcja jest używana z niższym momentem obrotowym 2-4 cali, zapewniającym odpowiednią stabilność .

tomografia komputerowa (CT) może być specjalnie wykorzystana do planowania umieszczania szpilek u dzieci, aby ułatwić unikanie szwów czaszkowych i cienkich obszarów czaszki oraz ograniczyć powikłania., Modalność obrazowania jest również istotna w urazie, aby wykluczyć złamania czaszki przed umieszczeniem szpilek. Inne przeciwwskazania obejmują dzieci poniżej 2 roku życia ze względu na ryzyko penetracji opłucnej i dysocjacji potyliczno-szyjnej . Ciężkie wyniszczenie, ciężka skolioza, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, chorobliwie otyli, pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci niespełniający wymagań lub tetraplegic są innymi czynnikami niewskazanymi do halo .,

zabieg można wykonać w znieczuleniu miejscowym w strefach bezpiecznych (ryc. (rys. 10).10). Przedni trzon znajduje się 1 cm tuż nad bocznym 1/3 orbity (brwi). Nacięcia skórne są wykonywane w proponowanych miejscach w otworze halo, a przednie szpilki są umieszczane z oczami szczelnie zamkniętymi. Jeśli nie, pacjent nie będzie w stanie zamknąć oczu z powodu efektu „tenodezy” szpilek na mięsień orbicularis., Miejsca przednie są boczne do nerwu nadoczodołowego i nadoczodołowego, stąd jeśli umiejscowiony zbyt przyśrodkowo może spowodować uszkodzenie nerwu lub ryzyko wycieku opon mózgowo-rdzeniowych z późniejszym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych lub ropniem mózgu, jeśli zbyt głęboko w zatoce czołowej. Tylne kołki są umieszczone 180 stopni od przednich kołków, powyżej poziomu pinna. Sworznie są początkowo dokręcane palcem, a następnie dokręcane śrubokrętami z ogranicznikiem momentu obrotowego. Nakrętki blokujące są następnie umieszczane nad każdym halo .

system jest wykonany z włókien węglowych, aby był kompatybilny z rezonansem magnetycznym (MRI)., Jednak poważnie ogranicza pole widzenia, ograniczając ruch głowy i dlatego pacjenci muszą być poinformowani i przyzwyczajeni do odwracania się, aby zobaczyć za nimi lub obok nich.

urządzenie to jest zwykle usuwane po trzech miesiącach, po radiologicznym potwierdzeniu celu. Po usunięciu halo, kołnierz szyi jest zapewniony w celu wsparcia mięśni szyi, które stały się zdekondycjonowane i słabe, co sprawia, że głowa czuje się ciężka .

odnotowano powikłania do 68% po zastosowaniu aureoli, m.in. rozluźnienie, zwichnięcie i zakażenie., Dokręcanie pinów powinno nastąpić w ciągu 24 godzin i jednego tygodnia, a zakażenia pinami należy leczyć za pomocą lokalnej opieki pinów i sporadycznych antybiotyków doustnych; jednak w przypadku ciężkiej infekcji konieczna jest wymiana pinów .,

przedramię/promień dystalny

trakcji palca

Po raz pierwszy opisany przez Caldwella w 1931, metoda ta polega na włożeniu cyfr do pułapek palca, upewniając się, że są dobrze zabezpieczone, a następnie zawieszeniu ich na stojaku kroplówki lub równoważnej z łokciem zgięty do 90 stopni; dodatkowy ciężar jest zawieszony na ramieniu, aby zapewnić przyczepność do zmniejszenia obrażeń (rysunek (rys. 11).11). Prawidłowa anatomia jest przywracana przez więzadło i redukcję pod wpływem grawitacji. Technika ta czasami może być używana do pomocy w nakładaniu szyn / odlewów lub kombinacji obu .,

Elbow

Dunlop Traction

John Dunlop z Pasadeny w Kalifornii pierwotnie opisał ten zrównoważony system trakcji dla złamań wału środkowego lub kości ramiennej., Jest to wskazane u osób z rażącą niestabilnością/ niezdolnością do osiągnięcia redukcji poprzez manipulację, u których nie ma wyczuwalnego impulsu promieniowego w momencie prezentacji, lub u których gdy złamanie jest zmniejszone, impuls znika, a przedłużenie łokcia jest wystarczające, aby umożliwić powrót impulsu, ale powoduje ponowne ześlizgnięcie się złamania .

oryginalny opis opisuje trakcję pod ciężkim uspokojeniem morfiną, mającą na celu stopniowe prostowanie ramienia, naprzemiennie z trakcją w stopniowym procesie redukcji., Jego celem było osiągnięcie całkowitej redukcji w ciągu 24-36 godzin . Każda tendencja do kątowania varus może być kontrolowana przez umieszczenie przedramienia w pronacji i odwrotnie każda tendencja do kątowania koślawego może być kontrolowana przez umieszczenie przedramienia w supinacji. Elewacja tej strony łóżka jest istotną częścią zarządzania .

pionowa przyczepność przeciwna kości ramiennej, bliższa miejscu złamania, była zwykle osiągana przez szeroki kawałek filcu nieprzylepnego, do którego a 1.,5-kilogramowy ciężar jest stosowany i przyczepność przedramienia z 1-kilogramowym ciężarem na łokciu ramienia zgięty pod kątem 45-60 stopni (rysunek (rys. 12).12). Należy sprawdzić rentgenowskie podjęte i w razie potrzeby dalsze delikatne manipulacje przeprowadza się z dalszych promieni rentgenowskich. Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu ogólnym .

gdy po trzech tygodniach widoczna jest wystarczająca ilość kalusa, trakcja jest usuwana, ramię jest stopniowo ustawiane pod kątem prostym, a następnie nakłada się szynę gipsową lub zawiesia.,

Christopher Colton&

trakcja szkieletowa

trakcja szkieletowa jest wskazana dla osób ze skróconymi niestabilnymi złamaniami / zwichnięciami kończyny., Jest to szczególnie istotne dla kończyny dolnej, gdzie może być trudne do unieruchomienia za pomocą samego splinting lub wymagają większej siły niż to, co trakcja skóry może zapewnić .

jako sworznie trakcyjne stosuje się Przewody Kirschnera (K-wires) i Steinmanna. Te, które są gwintowane (np. Szpilki Denhama) są mniej podatne na poluzowanie niż gładkie implanty, ale mają tendencję do zginania. Średnicę kołków określa się na 1/3 szerokości kości, w której się znajduje (ryc. 13). Wymagane masy podtrzymujące są z grubsza szacowane na 1/10-1/7 masy ciała pacjenta .,

udowa

trakcja dystalna kości udowej (trakcja szkieletowa 90-90)

jest to wskazane w przypadku niestabilnych zwichnięć stawu biodrowego, złamań acetabularnych, bliższych kości udowej i wału. Umieszczenie Szpilki trakcyjnej jest umieszczone na skrzyżowaniu metafizyczno-trzonowym kości udowej. Przed włożeniem Szpilki Steinmanna, badanie palpacyjne powierzchownych punktów: rzepki, linii stawowej i guzka przywodziciela, co pozwala na identyfikację umiejscowienia i ogranicza powikłania., Linia poprzeczna 2 cm proksymalna od górnego bieguna rzepki jest zaznaczona, a następnie palpacyjnie od linii środkowej znaku dwa do trzech palców oddycha przyśrodkowo, aby zaznaczyć przecinającą się linię w płaszczyźnie strzałkowej, która powinna być nieco proksymalna do guzka przywodziciela (okrąg) (rysunek (rys. 1414).

Po zidentyfikowaniu miejscowe znieczulenie jest przenikane powierzchownie, a następnie głębiej do okostnej., Wykonuje się nacięcie skóry i tępe rozwarstwienie aż do kości, ścieżka jest rozwijana za pomocą kleszczy tętnic lub zacisku. Szpilki są umieszczone przyśrodkowo do bocznego z kolanem w zgięciu, szpilka jest następnie chodził na przyśrodkowej kłykcia udowego, aby zapewnić centralne umieszczenie i potwierdzone na fluoroskopii; wiertło jest następnie przymocowany do szpilki i jest zaawansowany w prostopadle do kości w płaszczyźnie osiowej i równolegle do zaznaczonej linii, aż tenting skóry jest zauważony po stronie bocznej.

znieczulenie miejscowe jest naciekane i wykonuje się nacięcie., Po radiologicznym potwierdzeniu zadowalającego umieszczenia, łuk trakcyjny jest przymocowany do sworznia i 9-14 kg trakcji, która jest zawieszona z boku łóżka trakcyjnego, a dolna noga jest podparta pętlami U (ryc. (rys. 15)15) .

kołek trakcyjny dystalny kości udowej jest brany pod uwagę, gdy staw kolanowy jest uszkodzony lub jego stabilność nie jest zachowana.,

trakcja proksymalna kości piszczelowej (Perkins)

trakcja proksymalna kości piszczelowej jest wskazana dla złamań trzonu kości udowej lub podkolanówki i jest na ogół łatwiejsza do zastosowania u otyłych ze względu na łatwość palpowania punktów orientacyjnych. Charakterystyczne punkty palpacyjne i oznaczone obejmują rzepkę, ścięgno rzepki, guzek piszczelowy, linię stawową i głowę kości strzałkowej.

ta strona wstawiania ma długość 1-2 cm lub oddech od jednego do dwóch palców dystalny i 2-3 cm lub oddech od dwóch palców boczny do guzka piszczelowego.

po rozpoznaniu i odpowiednim znieczuleniu miejscowym naciekane jest nacięcie skórne w linii osi kości. Pin jest umieszczony od bocznej do przyśrodkowej, aby uniknąć uszkodzenia jatrogennego nerwu strzałkowego. Ponieważ piszczel ma trójkątny przekrój, szpilka może początkowo nie być całkowicie prostopadła do wejścia. Należy wykonać zdjęcia rentgenowskie w celu potwierdzenia zadowalającego umieszczenia., Jeśli zastosowano kołek Denhama, jest on przepuszczany, wykonując nacięcie przeciwne, a następnie umieszcza się strzemię i zabezpiecza za pomocą przyłożonej przyczepności (ryc. (rys. 17)17). Kolano jest podparte trójkątnym klinem do kontroli dystalnego fragmentu kości udowej, który jest zgięty przez siłę deformującą gastrocnemiusa (rysunek (rys. 18).18). Nie zaleca się stosowania szpilek bliższych kości piszczelowej u dzieci w wieku poniżej 10 lat ze względu na możliwość uszkodzenia bliższych kości piszczelowych . W trakcji dystalnej kości udowej i proksymalnej kości piszczelowej wyrównanie rotacyjne może nie być skorygowane, a tym samym wymagać szyn przeciwobrotowych.,

piszczel

dystalna trakcja piszczelowo-strzałkowa

złamania dystalne do kości piszczelowej kolano wymaga większej przyczepności dystalnej, może być przydatne w ustalaniu skróconych złamań płaskowzgórza piszczelowego. Umieszczenie Szpilki ma na celu uniknięcie powierzchownego nerwu strzałkowego i umieszczenia wewnątrzstawowego, dlatego linia poprzeczna jest oznaczona 5 cm proksymalnie do stawu skokowego (rysunek (rys. 19). Once19)., Po nacieknięciu skóry trajektoria Szpilki jest podobna do śruby syndesmotycznej przechodzącej od tylnej do przedniej przez strzałkową, angażując cztery kory (rysunek (rys. 20) 20).

trakcja piętowa

trakcja kości piętowej jest zarezerwowana dla złamań wału piszczelowego, Pilona i podpalacza., Umieszczenie jest od przyśrodkowego do bocznego, aby uniknąć uszkodzenia tylnego wiązki nerwowo-naczyniowej piszczelowej, która siedzi tylnoinferiorly do przyśrodkowego malleolus. Powierzchowne punkty rozpoznawcze, które są oznaczone to przyśrodkowy malleolus, tylny koniec kości piętowej, staw piszczelowo-podniebienny i przegubowy. Linia ciągnie się od wierzchołka kości piętowej do przyśrodkowego malleolus. Punkt wejścia jest 2/3 od linii narysowanej od przyśrodkowego malleolus do czubka kości piętowej (rysunek (rys. 21).21)., Znieczulenie miejscowe jest naciekane na skórę, a szpilka jest ustawiona na miejscu po rozwarstwieniu i potwierdzona radiologicznie, a następnie szpilka jest wysunięta, wreszcie naciekana jest skóra przeciwna, wykonuje się nacięcie, szpilka jest dalej wysunięta i stosuje się łuk trakcyjny, dzięki czemu można stosować ciężary . Potencjalne ryzyko obejmuje uszkodzenie nerwu piętowego przyśrodkowego i sztywność stawu podpajęczynówkowego.

Traction Olecranon

złamania wału lub dystalnego końca kości ramiennej mogą być zarządzane za pomocą trakcji szkieletowej za pomocą szpilki olecranon. Jest zaznaczony 3 cm dystalnie do czubka olecranonu, naciekany jest znieczulenie miejscowe i wykonuje się nacięcie skóry, wykonuje się staranne rozwarstwienie aż do kości przy użyciu środków ostrożności dotyczących bezpieczeństwa nerwu łokciowego i stosuje się małe kleszcze tętnic do rozszerzania toru.

przewód K jest następnie przepuszczany przyśrodkowo na boczny prostopadły do osi podłużnej kości łokciowej., Pin jest montowany do łuku trakcyjnego, który jest przywiązany do sznura, który przechodzi przez Koło pasowe i przymocowany do ciężaru, podczas gdy przedramię jest podparte zawiesami przymocowanymi do centralnej poprzeczki (rys. (rys. 22)22) .

trakcja śródręcza

trakcja śródręcza jest rzadko stosowana w rozwiniętych systemach opieki zdrowotnej, ale może być stosowana w trudnych i niestabilnych złamaniach kości promieniowej i złamaniach wału przedramienia. K-przewody są umieszczane przez śródręcze 2.,5 cm bliższe do połączenia MCP palca wskazującego i środkowego i prostopadłe do osi promienia. Małe nacięcie skóry wykonuje się w znieczulonej naciekającej skórze, ręcznie przesuwając 1.grzbietowy mięsień międzykręgowy. K-wire jest używany do badania palpacyjnego kości, zapewniając, że nie jest przednia lub tylna i przechodzi promieniowo do łokciowo pod promieniowaniem rentgenowskim. Do struktur zagrożonych należą naczynia cyfrowe i nerwy o sztywności wewnętrznej. Można to następnie zastosować do łuku trakcyjnego, aby zapewnić trakcję wzdłużną (rysunek (rys. 2323) .

powikłania i profilaktyka kości szkieletowej

w przypadku zastosowania szpilek szkieletowych mogą wystąpić potencjalne powikłania, w tym wady korowe, które działają jako czynniki zwiększające stres i mogą predysponować do złamań, lub zakażenie w miejscu szpilki może rozwinąć wtórne zapalenie kości i szpiku kostnego lub septyczne zapalenie stawów, jeśli zostanie umieszczone wewnątrz stawowo .

dlatego ważne jest, aby ostrożnie umieszczać szpilki, nie powodując urazów jatrogennych. Szpilki powinny być nakładane przezskórnie za pomocą fluoroskopii, aby zapobiec umieszczaniu przez korę zmniejszając ryzyko złamania., Szpilki wysunięte do kości za pomocą wierteł należy impulsować solą fizjologiczną, aby zmniejszyć uszkodzenia termonekrotyczne. dlatego minimalizuje infekcję i rozluźnienie. Kołek nie powinien być wysunięty do przodu, a następnie schowany, aby zapobiec wczesnemu poluzowaniu. Istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia zakażenia w miejscu pin w niektórych miejscach, takich jak trakcja kości udowej z powodu nieporęcznych mięśni, dlatego gazę lub gąbkę z chlorheksydyny należy umieścić wokół miejsca pin i regularnie monitorować miejsca pin, aby zapobiec infekcji., Ponadto niektóre ciągi wymagają specjalnej rehabilitacji w celu zapewnienia, że sztywność nie rozwija się i aby uniknąć przykurczów zgięcia (Tabela 1) (Rysunek 24)., rowspan=”1″ colspan=”1″>Calcane

2/3 od czubka kości udowej przyśrodkowej do czubka kości piętowej nerw piętowy przyśrodkowy/ nerw suralny dystalne złamanie kości piszczelowej Olecranon 3 cm proksymalne do czubka Olecranon nerw łokciowy złamanie kości śródręcza / kości nadkłykciowej kości ramiennej metacarpal 2.,5 cm proximal to MCP Digital nerves / vessels Forearm / distal radius fracture