pospolita o nazwie ośmiornica niebieskoczelna obejmuje rodzaj Hapalochlaena, który obejmuje wiele gatunków. Wszystkie mają bardzo podobne cechy: mały rozmiar, pigmentacja w skórze tworząca niebieskie pierścienie i potężną truciznę.
główne rozmieszczenie geograficzne ośmiornicy niebieskoczelnej rozciąga się od Japonii po Australię i obszar tropikalny, chociaż zmienia się w zależności od gatunku. Ośmiornice te są małe, 5-10 cm długości, chociaż niektóre okazy mogą osiągnąć 15 cm. Średnia waga wynosi od 25 do 80 gramów., Żywią się głównie małymi krabami i krewetkami, ale mogą jeść nawet słabe lub umierające ryby większe od siebie.
jego nazwa pochodzi od charakterystycznych niebieskich pierścieni obecnych na skórze, które mogą być mniej lub bardziej widoczne w zależności od tego, czy się ukrywa, czy pozostaje czujny. Ośmiornice niebieskoczarne wykorzystują trzy struktury obecne na skórze do zmiany koloru: chromatofory, irydofory i leukofory., Chromatofory są wypełnionymi pigmentem workami, które są kontrolowane przez otaczające mięśnie. Zginanie i kurczenie tych mięśni może rozszerzać lub kurczyć worki, zmieniając ogólny wygląd w milisekundach. Poniżej znajdują się irydofory, które generują opalizujące kolory, jak błękit pierścieni. I wreszcie, leukofory są białe reflektory, które dodają jasności i kontrastu do ogólnego wyświetlacza.
jad wytwarzany przez te ośmiornice może zawierać do 10 różnych związków, w szczególności tetrodotoksynę, neurotoksynę, którą można znaleźć również w maskonurach., Tetrodotoksyna atakuje układ nerwowy, powodując paraliż mięśniowy, który, jeśli nie zostanie opanowany, może spowodować śmierć. Nie ma antidotum na truciznę, ale istnieją metody wspomaganego podtrzymywania życia, dzięki którym osoba może być utrzymywana przy życiu aż do całkowitego wydalenia trucizny, po 24 godzinach. Toksyna ta jest wytwarzana przez bakterie symbiotyczne z ośmiornicą, które zamieszkują jej gruczoły ślinowe, można ją również znaleźć m.in. u maskonurów, osłonic i ślimaków morskich.