nawyki
mud daubers przechodzą całkowitą metamorfozę, co oznacza, że przechodzą przez cztery etapy w swoim cyklu życia – jajo, larwy, poczwarki (kokon) i dorosłych. W zależności od gatunku osiągają jedno lub dwa pokolenia rocznie. Wiosną zimujące poczwarki rozwijają się w dorosłe osobniki. Nowe dorosłe samice budują gniazda złożone z rur błotnych różnej wielkości. Każda rurka błotna jest zaopatrzona w kilka pająków, które samica błotniaka łapie i paraliżuje swoim jadem., Samica składa jajo na pierwszym pająku w każdej rurce błotnej, a następnie uszczelnia je błotem. Larwy błotniaka wylęgają się z jaj i żywią się zdobyczą pozostawioną przez dorosłą samicę błotniaka. Następnie larwy rozwijają się w poczwarki, proces, który zwykle trwa około trzech tygodni. Poczwarki obracają jedwabny kokon, aby zimować do następnej wiosny, kiedy staną się dorosłe. Dorosłe błotniaki żywią się nektarem roślinnym, miodem i płynami ustrojowymi z chwytanych przez siebie pająków. Niektóre gatunki błotniaków żywią się nawet niebezpiecznymi pająkami czarnej wdowy.,
błotniaki są samotnymi osami, co oznacza, że nie są towarzyskie i nie żyją w koloniach. Jednak w niektórych odpowiednich środowiskach można znaleźć więcej niż jedno gniazdo daubera błotnego. Typowe lokalizacje gniazd błotnych obejmują osłonięte miejsca pod okapem, sufity ganków, otwarte garaże lub szopy, stodoły, chronione ściany budynków i strychy.
kształt gniazda błotniaka jest kluczowym wskaźnikiem grupy OS. Na przykład samice czarno-żółtych błotniaków zbudują swoje gniazda z wielu krótkich rurek błotnych o długości około 1″ (25 mm), które są zbudowane obok siebie., Z drugiej strony, organ pipe mud dauber konstruuje Gniazdo składające się z wielu długich rur błotnych( 20 + cm), które przypominają rury na organach. Ogólnie rzecz biorąc, większość mud daubers wybierze nowe miejsce, aby zbudować gniazdo dla każdego pokolenia.