Nowa Kaledonia

Nowa Kaledonia, Francuska Nouvelle-Calédonie, największa wyspa zamorskiego kraju Nowej Kaledonii, na południowo-zachodnim Oceanie Spokojnym, 750 mil (1200 km) na wschód od Australii. Znany również jako Grande Terre (kontynent), ma około 250 mil (400 km) długości i 25 mil (40 km) szerokości., Od swojego wybrzeża, otoczonego jedną z najdłuższych na świecie raf barierowych (drugą po Wielkiej Rafie Koralowej Australii), Wyspa wznosi się do podwójnego łańcucha gór centralnych, z których najwyższym szczytem jest Mount Panié, o wysokości 5341 stóp (1628 metrów). Klimat jest zasadniczo subtropikalny, ze średnimi miesięcznymi temperaturami od około 63 °F (17 °C) do 90 °F (32 °C)., Opady są najwyższe od grudnia do marca; na wschodnim wybrzeżu, które podlega pasatom, osiąga około 120 cali (3000 mm) rocznie, podczas gdy zachodnie wybrzeże otrzymuje mniej niż 40 cali (1000 mm). Wzdłuż wschodniego wybrzeża i w niektórych dolinach rosną lasy, a na zachodnim wybrzeżu sawanny. Charakterystyczne jest niaouli, czyli drzewo cajeput i ponad 10 gatunków z rodzaju Araucaria (sosnowe drzewa iglaste). Fauna naturalna jest rzadka, z wyjątkiem ryb i ptaków.,

uważa się, że wyspa została zasiedlona przez Melanezyjczyków z Azji Południowo-Wschodniej około 3000 roku p. n. e. Pierwszym Europejczykiem, który odwiedził wyspę (1774) był kapitan James Cook, który nadał jej rzymską nazwę Szkocji, Caledonia. Bruni d ' Entrecasteaux, Francuz, odwiedził wyspę w 1793 roku. Francuska misja Rzymsko-Katolicka powstała w 1840 roku, a wyspa została anektowana przez Francję w 1853 roku. Służył jako kolonia karna w latach 1864-1897, w tym czasie rdzenni mieszkańcy przeprowadzili kilka buntów., Kiedy w 1946 roku utworzono Francuskie terytorium zamorskie, wyspa stała się jego częścią.

stolicą, a także głównym miastem i portem, jest Nouméa, na południowo-zachodnim wybrzeżu. Wyspa posiada znaczne złoża rud (nikiel, żelazo, chrom, kobalt, mangan) oraz eksportuje kawę i koprę. Przemysł obejmuje przetwórstwo rudy niklu, wiodący eksport; Pakowanie mięsa, dostarczane przez duże stada bydła wypasanego na południowo-zachodnich zboczach; i mielenie miejscowej sosny kauri na drewno., Linie lotnicze wykonują połączenia krajowe i łączą wyspę z Australią, Nową Zelandią i innymi punktami na Pacyfiku; połączenie promowe łączy również Nouméa z kilkoma innymi wyspami terytorium. Istnieje rozbudowana sieć dróg.

chociaż prawie połowa populacji to Melanezyjczycy, jest wielu Europejczyków i ludzi pochodzenia europejskiego. Na wyspie znajdują się również małe społeczności Wysp Wallis, ni-Vanuatu (rdzenna ludność Vanuatu), Indonezyjczyków i Wietnamczyków, z których wszyscy zostali pierwotnie sprowadzeni jako robotnicy. Powierzchnia 6 321 mil kwadratowych (16 372 km2). Tato. (2009 prelim.) 225,280.