w Detroit rzeźba pięści w śródmieściu została okaleczona farbą w sprayu kilka miesięcy temu, przypominając mieszkańcom ciągłe niejasności. Rzeźba Roberta Grahama została zainspirowana pięścią boksera Joe Louisa. Został opłacony przez magazyn Sports Illustrated i odsłonięty w 1987 roku. Pięść i ramię zawieszone na ramie były krytykowane za to, że nie odnosiły się wystarczająco wyraźnie do Louisa i jednocześnie przywoływały obraz czarnej władzy., Został on odsłonięty w czasie w majority Colemana Younga, pierwszego afroamerykańskiego burmistrza miasta, gdy antypatia między miastem a przedmieściami i czarno-białym była szczególnie ostra.
pięść Grahama jest dwuznaczna poziomo, a nie pionowo. Teraz protestujący podnoszą pięści, ale potencjalny taran. Przywołuje ona całą historię bokserów jako symboli czarnych inicjacji i ekspresji. Nie tak jawny Jak albo, Louis mimo wszystko plasuje się wysoko jako symbol i stoi między Jackiem Johnsonem i Muhammadem Alim., W tym kontekście przypomina on uniesioną pięść ruchu black power, a w szczególności ikoniczne wizerunki pięści Johna Carlosa i Tommy ' ego Smitha podniesionych w proteście przeciwko medalowej postawie na Igrzyskach Olimpijskich w 1968 roku w Meksyku.
24-metrowe ramię z brązu nie było powszechnie lubiane. Niektórzy obywatele chcieli mieć rękawicę na pięści. Niektórzy sprzeciwiali się temu jako symbolowi czarnej mocy. „Wykonanie posągu wojownika byłoby ograniczonym wizerunkiem Joe Louisa”, powiedział Graham w tym czasie. „Ludzie wnoszą do rzeźby własne doświadczenia., Chciałem pozostawić obraz otwarty, pozwalając mu stać się symbolem, a nie uczynić go konkretnym.”
ta poza jest też wywołana w największej nowej pięści wokół, i taka, która otrzymała zaskakująco mało uwagi. Ogromny billboard Seana Jeana na Times Square z podniesioną pięścią i pochyloną głową wyraźnie przywołuje Carlosa I Smitha w 1968 roku.
para miała na sobie czarne rękawiczki oraz czarne skarpetki i nie miała butów. Ponieważ rękawice, które nosili, były parą, każdy musiał nosić po jednym na przeciwnej ręce., Smith powiedział, że podniósł prawą pięść, aby reprezentować czarną władzę w Ameryce, podczas gdy Carlos podniósł lewą pięść, aby reprezentować czarną jedność. Ale jakie jest przesłanie przedstawienia Seana Jeana? Czy to-hojna interpretacja-potwierdzenie od Puffy ' ego, że nie byłby tam, gdzie jest bez Carlosa I Smitha i ich ruchu? Czy jest to stwierdzenie, że kontynuuje ich wysiłki w inny sposób? A ilu klientów złapie referencje?, Ale nie romantyzujmy bliskiej przeszłości: Tony Judt, którego wspaniała nowa książka powojenna, Historia Europy od 1945 roku, oferuje wiele nowych, odświeżających perspektyw, zwraca uwagę na to, jak stylizowane były protesty lat 60., jak daleko od demonstracji krwi i jelit i rewolucji, na których świadomie wzorowali swoje obrazy.
„dla wszystkich zaciśniętych pięści i rewolucyjnej retoryki” – pisze Judt – „ruch studencki lat sześćdziesiątych polegał głównie na stylu.,”Zauważa też, że dziś najlepiej sprzedające się książki o epoce to nie wspomnienia czy ideologiczne analizy, ale zbiory graffiti i sloganów.
Tags Article print design Voice critique