drugie wydanie będzie dotyczyło bardziej bezpośrednio metodologicznie naturalistycznego statusu trzech wymienionych dziedzin—w tym matematyki i moralności, wraz z modalnością. Jak daleko naturaliści metodologiczni muszą pozwolić, aby matematyka, moralność i modalność stanowiły wyjątki od ich stanowiska w pierwszej kolejności?,
w pierwszym numerze Bertrand Russell powiedział
nie może zajmować się szczególnie rzeczami na powierzchni ziemi, ani solarsystemem, ani żadną inną częścią czasu i przestrzeni. … Propozycja aphilozoficzna musi mieć zastosowanie do wszystkiego, co istnieje lub może istnieć. (1917: 110)
jednak można zgodzić się z Russellem, żefilozofia automatycznie ma implikacje dla sfery modalnej („wszystko, co … może istnieć”), nie akceptując, że celem filozofii jest zbadanie sfery modalnej jako takiej., Musimy tu rozróżnić zainteresowanie roszczeniami, które, jak się wydaje, mają implikacje modalne, z jednej strony, a zainteresowanie tymi implikacjami modalnymi z drugiej strony. Nie ulega wątpliwości, że większość twierdzeń interesujących filozofa ma implikacje. Ale nie wynika z tego, że większość filozofii interesuje się samą sferą modalną.
Filozofia zajmuje się w dużej mierze roszczeniami o tożsamości i restytucji, roszczeniami, które, jak się okazuje, będą konieczne, jeśli są prawdziwe., Kiedy filozofowie pytają o wiedzę, imiona, osoby, utrzymujące się przedmioty, wolną wolę, przyczynowość itd., starają się zrozumieć tożsamość lub konstytucję tego rodzaju. Chcą wiedzieć,czy wiedza jest tym samym, co prawdziwe uzasadnione przekonanie, czy utrzymujące się przedmioty składają się z części doczesnych i wkrótce. Tak więc wszelkie prawdy, które mogliby ustalić na temat takich spraw, będą z pewnością konieczne, a nie warunkowe, a więc będą dotyczyć dziedziny wykraczającej poza rzeczywistą.,
ale fakt, że p implikuje koniecznie p nie oznacza, że każdy, kto jest zainteresowany tym pierwszym, musi być zainteresowany tym drugim, bardziej niż ktoś, kto jest zainteresowany w wieku 47 lat, musi być zainteresowany tym, że jest on numerem pierwszym.
To sprawia, że naturaliści metodologiczni upierają się, że większość podstawowych zagadnień filozoficznych jest syntetyczna i aposteriori, nawet jeśli implikują dodatkowe twierdzenia modalne, które nie są. Nauki przyrodnicze stanowią tu dobrą analogię. Ciepło to ruch cząsteczkowy. Gwiazdy zbudowane są z gorących gazów. Kometa Halleya zbudowana jest ze skał i lodu., Ponieważ wszystkie te roszczenia dotyczą kwestii tożsamości i konstytucji, są one również konieczne, jeśli są prawdziwe. Ale nauka jest zainteresowana tymi syntetycznymi twierdzeniami aposteriori jako takimi, a nie ich modalnymi zastosowaniami. Chemia interesuje się składem rzeczywistej wody, a nie tym, co dzieje się w innych możliwych światach. Naturaliści metodologiczni mogą przyjąć tę samą linię z roszczeniami filozoficznymi., Skupiają się na tym, czy wiedza jest w rzeczywistości taka sama jak prawdziwe uzasadnione przekonanie, czy też utrzymujące się przedmioty składają się w rzeczywistości z części czasowych—zagadnień, które biorą pod uwagę bezsyntetycznie i a posteriori—a nie na tym, czy te pierwiastki są konieczne-kwestii, które mogą mieć różny status.
Przejdźmy teraz do drugiego numeru oznaczonego powyżej. Jak dalece naturaliści dometodologiczni powinni dopuścićdo tego, żemodalność-a także matematyka i moralność pierwszego rzędu—mają odmienny status niż syntetyczny charakter a posteriori, który przypisują filozofii w ogólności?,
kwestie tutaj nie są bynajmniej jasne. W artykułach 1.7 i 1.8 powyżej ujrzano, w jaki sposób argumenty za naturalizmem ontologicznym umieszczają ogólne konstrakty na opcjach epistemologicznych w tej dziedzinie. Ogólnie rzecz biorąc, ograniczenia te mają tendencję do faworyzowania naturalizmu wobec metody filozoficznej. Nie ma tu wątpliwości co do dogłębnego zgłębiania tych zagadnień epistemologicznych, ale w porządku będą krótkie komentarze.
dla matematyki i modalności możliwości epistemologiczne ograniczały się do nierealizmu i ontologicznie nie-naturalistycznego., W przypadku moralnym ponownie pojawiły się opcje nierealistyczne, a także ontologicznie naturalistyczne realizmy, które utożsamiały fakty moralne z istotnymi przyczynowo faktami przestrzennymi.
dla tych,którzy popierają nierealistyczne opcje w którymkolwiek z tych obszarów, wydaje się, że nie ma napięcia z metodologicznymnaturalizmem. W końcu, irrealistyczne analizy zaprzeczają, że w matematyce, modalności czy moralności można mieć wiele istotnej wiedzy,a więc nie będą myśleć o twierdzeniach na poziomie obiektowym w tych dziedzinach, ponieważ same przyczyniają się do filozofii., (Jest to zgodne z poglądem,że meta-zrozumienie funkcjonowania dyskursu matematycznego, modalnego lub moralnego jest ważne dla filozofii; ale nie ma powodu, dla którego takie meta-zrozumienie powinno być problematyczne dla naturalizmu metodologicznego.)
podobnie wydaje się, że nie ma powodu, dla którego naturaliści realiści w przypadku moralnym mieliby być w napięciu z naturalizmem metodologicznym.Szczegóły zasługują na przemyślenie, ale w obliczu rzeczy oczekujemy, że wiedza o istotnych materiałach przestrzenno-moralnych będzie syntetyczna i a posteriori.,
To pozostawia nam nie naturalistyczne realistyczne relacje wiedzy matematycznej i modalnej. Jak widzieliśmy wcześniej, najlepsze opcje tutaj odnoszą się do neoprogejskiego programu uziemienia wiedzy o sferach tematycznych i modalnych w a priori analitycznych zasadach. Gdyby program ten mógł zostać potwierdzony, naruszałby on wymogi naturalizmu metodologicznego. Ale, jak zauważono wcześniej, wydaje się w najlepszym razie otwarte pytanie, czy zasady analityczne mają moc, aby doprowadzić nas do realistycznej wiedzy na temat sfery tematycznej i modalnej.