znany jako „Narodziny Wenus”, kompozycja rzeczywiście pokazuje boginię miłości i piękna przybywających na lądzie, na wyspie Cypr, urodzony z morskiej sprayu i dmuchane tam przez wiatry, Zefir i, być może, Aura. Bogini stoi na gigantycznej muszli muszli, tak czystej i doskonałej jak perła. Spotyka ją młoda kobieta, która jest czasami identyfikowana jako jedna z łask lub jako Hora wiosny, i która trzyma płaszcz pokryty kwiatami. Nawet róże, dmuchane przez wiatr są przypomnieniem wiosny., Temat obrazu, który celebruje Wenus jako symbol miłości i piękna, został być może zasugerowany przez poetę Agnolo Poliziano.
jest wysoce prawdopodobne, że dzieło zostało zlecone przez członka rodziny Medyceuszy, chociaż nic nie jest napisane o obrazie przed 1550 rokiem, kiedy Giorgio Vasari opisuje go w willi Medyceuszy w Castello, należącej od połowy XV wieku do kadetów rodziny Medyceuszy., Hipoteza ta wydaje się być zrodzona przez drzewa pomarańczowe na obrazie, które są uważane za godło dynastii Medyceuszy, ze względu na związek między nazwiskiem rodziny A nazwą drzewa pomarańczowego, które w tym czasie było „mala medica”.
W przeciwieństwie do „alegorii wiosny”, która jest malowana na drewnie, „Narodziny Wenus” były malowane na płótnie, podporę, która była szeroko stosowana przez cały XV wiek do prac dekoracyjnych przeznaczonych do domów szlacheckich.,
Botticelli czerpie inspirację z klasycznych posągów do skromnej pozy Wenus, ponieważ okrywa swoją nagość długimi, blond włosami, które mają odbicia światła od tego, że zostały pozłacane; nawet wiatry, para latająca w objęciach, opiera się na starożytnym dziele, klejnocie z okresu hellenistycznego, należącym do Wawrzyńca Wspaniałego.