z okazji urodzin Millarda Fillmore ' a, Constitution Daily spogląda wstecz na zapomnianego prezydenta i jego rolę w kryzysie, który doprowadził do wojny secesyjnej.
nie napisano zbyt wiele o Fillmore ' u, który w 1852 roku, po niespełna trzech latach pełnienia funkcji prezydenta, został zdymisjonowany przez własną partię polityczną., Fillmore po raz drugi startował do Białego Domu na bilecie na imprezę Know Nothing w 1856 roku, po czym zniknął.
ale miejsce Fillmore ' a w krajowym centrum uwagi było krótkie i przyszło w kluczowym momencie w debacie o niewolnictwie.
urodzony 7 stycznia 1800 roku w Summerhill w stanie Nowy Jork, Fillmore dorastał w skrajnej nędzy i żył przez pewien czas jako wirtualny niewolnik, kiedy jego rodzina pozwoliła mu pracować jako praktykant u sukiennika., Fillmore wykupił swoje zobowiązanie wobec pracodawcy, ożenił się z własną nauczycielką i przeszedł przez system polityczny w nowojorskiej Partii Wigów.
przeprowadzając się do Buffalo, Fillmore był protegowanym stanowego lidera Partii Wigów, Thurlowa Weeda.przez osiem lat zasiadał w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Weed przekonał Fillmore ' a do rezygnacji z kandydowania na gubernatora stanu Nowy Jork w 1844 roku. Fillmore przegrał te wybory, ale wkrótce wygrał wybory na potężne stanowisko kontrolera stanu Nowy Jork w 1847 roku.,
następnie Weed pomógł Fillmore ' owi dostać mandat Prezydencki w 1848 roku jako wiceprezydent. Zachary Taylor, kandydat na prezydenta Wigów, był właścicielem niewolników i popularną postacią po wojnie meksykańsko-amerykańskiej. Fillmore zbalansował bilet jako znany, anty-niewolniczy Północnik.
Kiedy Taylor został prezydentem w 1849 roku, Fillmore został zdymisjonowany do nominalnego konstytucyjnego obowiązku jako przewodniczący Senatu. Prezydent Taylor i Fillmore nie byli ze sobą blisko i pochodzili z bardzo Różnych środowisk.,
w tym czasie Kongres był zaangażowany w gorącą debatę na temat przyszłości niewolnictwa na nowo nabytych terytoriach i stanach, a to Fillmore przewodniczył debatom w Senacie. Prezydent Taylor przeciwstawił się oczekiwaniom i nie popierał ekspansji niewolnictwa. Taylor chciał, aby Kalifornia została uznana za Wolne Państwo.
wysiłki brokera władzy politycznej Henry ' ego Claya zostały udaremnione, a przyszłość Unii była niepewna, a secesyjne rozmowy już wisiały w powietrzu. Następnie prezydent Taylor nagle zmarł po udziale w wydarzeniu 4 lipca 1850 roku., Nieznany Północnik, Fillmore, został prezydentem.
bardzo szybko stało się jasne, że Fillmore wierzył, że jego konstytucyjnym obowiązkiem jest zachowanie Unii poprzez tzw. kompromis z 1850 roku. Fillmore współpracował z rosnącym senatorem Stephenem Douglasem z konkurencyjnej Partii Demokratycznej nad pakietem praw, które uznały Kalifornię za wolne państwo, ale udzieliły pewnych ważnych ustępstw siłom popierającym niewolnictwo.
Fillmore był skonfliktowany z powodu części kompromisu, szczególnie ze względu na swoje osobiste doświadczenia., Ale, jak powiedział Daniel Webster w liście, czuł, że jego konstytucyjnym obowiązkiem jest egzekwowanie prawa.
„Bóg wie, że nienawidzę niewolnictwa, ale jest to istniejące zło, za które nie jesteśmy odpowiedzialni, i musimy je znosić i zapewnić mu taką ochronę, jaką gwarantuje konstytucja, dopóki nie pozbędziemy się go bez niszczenia ostatniej nadziei wolnego rządu na świecie” – powiedział Fillmore.
wynik był taki, że Fillmore bardzo zdenerwował członków Demokratów i Wigów kompromisem., Akt Fugitive Slave Act rozgniewał mieszkańców północy, którzy widzieli, że prezydent Fillmore będzie zmuszał federalnych do tropienia niewolników, którzy uciekli na północ.
Fillmore wysłał także wojska rządowe na południe, aby przeciwdziałać pogłoskom o secesji przez Karolinę Południową. Siły Pro-niewolnicze były również niezadowolone z tego, że zakazano niewolnictwa w Kalifornii.
kompromis z 1850 r.zadał również śmiertelny cios Partii Wigów, która podzieliła się na anty-niewolniczą część północną i pro-niewolniczą część południową., Na zjeździe Wigów w 1852 roku Fillmore nie mógł zdobyć poparcia dla kandydatury prezydenckiej, której szukał w ostatniej chwili; generał Winfield Scott stał się kandydatem, który miał niewielkie szanse przeciw Partii Demokratycznej.
ostatnim aktem Fillmore ' a na scenie narodowej była jego nominacja na kandydata na prezydenta Partii American, or Know Nothing, w 1856 roku. Partia sprzeciwiała się imigracji i katolikom, a Fillmore zaakceptował swoją kandydaturę bez uzgadniania jej kluczowych zasad. Resztki Partii Wigów poparły również Fillmore.,
podczas gdy Fillmore zajął trzecie miejsce w wyborach w 1856 roku, zdobył 21 procent głosów powszechnych i 8 głosów wyborczych, co przyczyniło się do porażki Johna Fremonta, kandydata Nowej Partii Republikańskiej. James Buchanan podjął krytyczną decyzję przed rozpoczęciem 1860 roku.
Fillmore sporadycznie pojawiał się na krajowej scenie politycznej, ale resztę życia spędził jako prominentny obywatel Buffalo, gdzie zmarł w 1874 roku., Nekrolog New York Timesa dla Fillmore 'a powiedział, że” ogólna polityka jego administracji była mądra i liberalna”, ale jego egzekwowanie prawa zbiegłych niewolników było problematyczne.
„jego postępowanie w tej sprawie było niezwykle niepopularne wśród dużej części mieszkańców Północy i było okazją do bardzo ogólnej obojętności wobec niego” – napisała gazeta.