Makbet, (zm. 15 sierpnia 1057 w pobliżu Lumphanan, Aberdeen, Szkocja) – król Szkotów od 1040 roku, którego żywot był podstawą Szekspirowskiego Makbeta. Prawdopodobnie był wnukiem Króla Kennetha II (panował 971-995) i ożenił się z Gruochem, potomkiem króla Kennetha III (panował 997-1005). Około 1031 Makbet zastąpił swego ojca, Findlaecha (Sinel w Szekspirze), jako mormaer, czyli wódz w prowincji Moray, w północnej Szkocji., Makbet umocnił się na tronie po zabiciu swojego kuzyna Króla Duncana i w bitwie pod Elgin-a nie, jak w Szekspirze, zamordowaniu Duncana w łóżku-14 sierpnia 1040 roku. Zarówno Duncan, jak i Makbet uzyskali prawa do korony poprzez swoje matki.
zwycięstwo Makbeta w 1045 roku nad armią rebeliantów w pobliżu Dunkeld (w dzisiejszym regionie Perth i Kinross), może tłumaczyć późniejsze odniesienia (w Szekspirze i innych) do Birnam Wood, ponieważ Wioska Birnam znajduje się w pobliżu Dunkeld., W 1046 Siward, hrabia Northumbrii, bezskutecznie próbował zdetronizować Makbeta na rzecz Malcolma (późniejszego króla Malcolma III Canmore' a), najstarszego syna Duncana I. w 1050 Makbet poczuł się wystarczająco bezpieczny, aby opuścić Szkocję na pielgrzymkę do Rzymu. Jednak w 1054 roku został zmuszony przez Siwarda do oddania części południowej Szkocji Malcolmowi. Trzy lata później Makbet został zabity w bitwie przez Malcolma, z pomocą Anglików.
Makbet został pochowany na wyspie Iona, uważanej za miejsce spoczynku legalnych królów, ale nie uzurpatorów., Jego zwolennicy umieścili jego pasierba, Lulacha, jako króla; gdy lulach został zabity 17 marca 1058 roku, Malcolm III pozostał Najwyższym w Szkocji.