Jeśli jesteś w związku kontrolującym i nadużywającym, możesz rozpoznać kilka cech opisanych w tym artykule przez konsultację z psychologiem klinicznym Dr Joseph M. Carver, PhD. Począwszy od opisu więzi między ofiarą a oprawcą, artykuł kontynuuje obserwacje dysonansu poznawczego i oferuje sugestie dla przyjaciół i rodziny ofiar.,
wprowadzenie
ludzie są często zdumieni własnymi warunkami psychologicznymi i reakcjami. Ci z depresją są oszołomieni, gdy pamiętają, że myśleli o samobójstwie. Pacjenci powracający do zdrowia po ciężkich zaburzeniach psychicznych są często zszokowani, ponieważ pamiętają swoje objawy i zachowanie podczas epizodu. Pacjent z chorobą afektywną dwubiegunową powiedział mi niedawno „nie mogę uwierzyć, myślałem, że mogę zmienić pogodę poprzez mentalną telepatię!”Częstą reakcją jest” nie mogę uwierzyć, że to zrobiłem!,”
w praktyce klinicznej najbardziej zaskoczonymi i zszokowanymi osobami są osoby, które były zaangażowane w kontrolowanie i nadużywanie relacji. Kiedy związek się kończy, oferują komentarze takie jak „Wiem, co mi zrobił, ale nadal go kocham”, „Nie wiem dlaczego, ale chcę go z powrotem” lub „wiem, że to brzmi szalenie, ale tęsknię za nią”. Ostatnio słyszałem: „to nie ma sensu. Ma nową dziewczynę i też ją znęca … ale ja jestem zazdrosna!,”Przyjaciele i krewni są jeszcze bardziej zdumieni i zszokowani, gdy słyszą te komentarze lub są świadkami powrotu ukochanej osoby do obraźliwego związku. Chociaż sytuacja nie ma sensu z społecznego punktu widzenia, czy ma sens z psychologicznego punktu widzenia? Odpowiedź brzmi — tak!
23 sierpnia 1973 roku do banku w Sztokholmie w Szwecji wjechało dwóch uzbrojonych w karabiny maszynowe przestępców. Jeden z uciekinierów z więzienia, Jan-Erik Olsson, oznajmił przerażonym pracownikom banku: „impreza dopiero się rozpoczęła!,”Dwóch rabusiów zatrzymało czterech zakładników, trzy kobiety i jednego mężczyznę, przez następne 131 godzin. Zakładnicy byli przywiązani dynamitem i przetrzymywani w skarbcu bankowym, aż ostatecznie zostali uratowani 28 sierpnia.
po ich uratowaniu zakładnicy wykazywali szokującą postawę, uważając, że przez ponad pięć dni byli zastraszani, maltretowani i bali się o swoje życie. W wywiadach medialnych było jasne, że wspierali swoich porywaczy i faktycznie obawiali się pracowników organów ścigania, którzy przyszli im na ratunek. Zakładnicy poczuli, że porywacze faktycznie chronią ich przed policją., Jedna kobieta później zaręczyła się z jednym z przestępców, a druga opracowała fundusz obrony prawnej, aby pomóc w ich opłatach za obronę kryminalną. Najwyraźniej zakładnicy” związali się ” emocjonalnie ze swoimi porywaczami.
podczas gdy stan psychiczny w sytuacjach zakładników stał się znany jako „syndrom sztokholmski” ze względu na rozgłos, emocjonalne „więź” z porywaczami była znaną historią w psychologii., Został on rozpoznany wiele lat wcześniej i został znaleziony w badaniach innych sytuacji zakładników, więźniów lub nadużyć, takich jak:
- maltretowane dzieci
- maltretowane/maltretowane kobiety
- jeńcy wojenni
- członkowie kultu
- ofiary kazirodztwa
- sytuacje zakładników przestępczych
- więźniowie obozów koncentracyjnych
- kontrolowanie/zastraszanie związków
w ostatecznej analizie więź emocjonalna z oprawcą jest tak naprawdę strategią przetrwania dla ofiar przemocy i zastraszania., Reakcja „syndromu sztokholmskiego” w sytuacjach zakładników i/lub nadużyć jest tak dobrze rozpoznawana w tym czasie, że negocjatorzy policyjni nie postrzegają jej już jako niezwykłej. W rzeczywistości jest często zachęcany w sytuacjach przestępczych, ponieważ zwiększa szanse na przeżycie zakładników. Z drugiej strony zapewnia również, że zakładnicy doświadczający „syndromu sztokholmskiego” nie będą bardzo współpracować podczas akcji ratunkowej lub ścigania karnego., Lokalne organy ścigania od dawna rozpoznają ten syndrom z pobitymi kobietami, które nie wniosą oskarżenia, wyciągną kaucję za pobitego męża/chłopaka z więzienia, a nawet fizycznie zaatakują policjantów, gdy przybywają, aby uratować ich przed brutalnym napaścią.
spróbuj Poradni Online: Get personal Matched
syndrom sztokholmski (SS) można również znaleźć w relacjach rodzinnych, romantycznych i interpersonalnych. Sprawcą może być mąż lub żona, chłopak lub dziewczyna, Ojciec lub matka lub każda inna rola, w której sprawca jest na stanowisku kontroli lub władzy.,
ważne jest, aby zrozumieć składniki syndromu sztokholmskiego, ponieważ odnoszą się one do obraźliwych i kontrolujących relacji. Gdy syndrom zostanie zrozumiany, łatwiej zrozumieć, dlaczego ofiary wspierają, kochają, a nawet bronią swoich oprawców i kontrolerów.
każdy zespół ma objawy lub zachowania, a syndrom sztokholmski nie jest wyjątkiem.,z tych cech będą obecne:
- pozytywne uczucia ofiary wobec sprawcy/kontrolera
- negatywne uczucia ofiary wobec rodziny, przyjaciół lub władz próbujących ich uratować/wesprzeć lub wygrać ich uwolnienie
- wsparcie powodów i zachowań sprawcy
- pozytywne uczucia sprawcy wobec ofiary
- wspierające zachowania ofiary, czasami pomagające sprawcy
- niezdolność do angażowania się w zachowania, które mogą pomóc sprawcy w ich uwolnieniu lub oddzieleniu
syndrom sztokholmski nie występuje w każdej sytuacji., W kolejnym napadzie na bank z udziałem zakładników, po wielogodzinnym terroryzowaniu klientów i pracowników, strzelec wyborowy zastrzelił i zranił terroryzującego rabusia. Po tym, jak uderzył w podłogę, dwie kobiety podniosły go i fizycznie przytrzymały do okna, aby wykonać kolejny strzał. Jak widać, długość czasu jeden jest narażony na nadużycia / kontroli i inne czynniki są z pewnością zaangażowane.
stwierdzono, że istnieją cztery sytuacje lub warunki, które służą jako podstawa rozwoju syndromu sztokholmskiego., Te cztery sytuacje można znaleźć w zakładnikach, poważnych nadużyciach i obraźliwych relacjach:
- obecność postrzeganego zagrożenia dla fizycznego lub psychicznego przetrwania i przekonanie, że sprawca sprawdzi zagrożenie.,
- obecność postrzeganej drobnej dobroci od oprawcy do ofiary
- izolacja od perspektyw innych niż te oprawcy
- postrzegana niezdolność do ucieczki z sytuacji
rozważając każdą sytuację możemy zrozumieć, jak rozwija się syndrom sztokholmski w romantycznych związkach, a także w sytuacjach przestępczych / zakładniczych., Patrząc na każdą sytuację:
- nadużycia i trauma
- relacje i rodzina
wszystkie materiały kliniczne na tej stronie są recenzowane przez jednego lub więcej psychologów klinicznych lub innych wykwalifikowanych pracowników zdrowia psychicznego. Ten konkretny artykuł został pierwotnie opublikowany przez dr Joseph M Carver, PhD kwietnia 25, 2011 i był ostatnio przeglądany lub aktualizowany przez Dr Greg Mulhauser, redaktor zarządzający grudnia 20, 2014.