LinkedIn to serwis społecznościowy zaprojektowany specjalnie dla społeczności biznesowej. Celem strony jest umożliwienie zarejestrowanym członkom zakładania i dokumentowania sieci osób, które znają i ufają profesjonalnie.
strona profilu członka LinkedIn, która podkreśla umiejętności, historię zatrudnienia i edukację, ma profesjonalne kanały informacyjne sieci i ograniczoną liczbę konfigurowalnych modułów. Podstawowe członkostwo na LinkedIn jest bezpłatne. Członkowie sieci są nazywani ” połączeniami.,”W przeciwieństwie do innych darmowych serwisów społecznościowych, takich jak Facebook czy Twitter, LinkedIn wymaga połączeń, aby miały wcześniej istniejącą relację.
dzięki członkostwu podstawowego członek może nawiązać kontakty tylko z kimś, z kim pracował, zna się zawodowo (online lub offline) lub z kim chodził do szkoły. Połączenia w odległości do trzech stopni (zob. sześć stopni separacji) są postrzegane jako część sieci członka, ale członek nie może kontaktować się z nimi za pośrednictwem LinkedIn bez wprowadzenia., Subskrypcje Premium można kupić, aby zapewnić członkom lepszy dostęp do kontaktów w bazie danych LinkedIn.
LinkedIn został założony przez Reida Hoffmana, byłego wiceprezesa wykonawczego odpowiedzialnego za biznes i rozwój korporacyjny dla PayPal. Witryna, która została uruchomiona w maju 2003 roku, liczy obecnie ponad 300 milionów członków z 200 krajów, reprezentujących 170 branż. Według Reid Hoffman, 27 procent subskrybentów LinkedIn to rekruterzy.
Microsoft nabył LinkedIn w czerwcu 2016 roku za 26,2 miliarda dolarów., Według niektórych ekspertów, bogate troves częściowo ustrukturyzowanych danych, które członkowie LinkedIn swobodnie rozdawać-tytuły pracy, Geografia, informacje branżowe, zestawy umiejętności-wykonane transakcję kradzież, nawet jeśli przejęcie LinkedIn był droższy zakup Microsoftu do tej pory. LinkedIn gromadzi dane z ponad 225 milionów profili LinkedIn na wykresie ekonomicznym, aby zapewnić decydentom, pracodawcom, pracownikom i edukatorom wgląd oparty na danych w wzorce, które pomogą dostosować podaż siły roboczej do popytu., Takie wzorce obejmują, kiedy ludzie zazwyczaj szukają następnego kroku w swojej karierze, trendy migracji do pracy w określonych lokalizacjach geograficznych, luki w umiejętnościach w określonych branżach i jakie miasta są „najbardziej stickiest”, tj. obszary, z których pracownicy są mniej skłonni się przenieść.