Lekkie samoloty sportowe

krajowe urzędy Lotnictwa Cywilnego w różnych krajach mają swoje specyficzne specyfikacje i przepisy, które określają kategorię LSA.

na przykład w Australii Urząd Bezpieczeństwa Lotnictwa Cywilnego definiuje Lekki samolot sportowy jako cięższy od powietrza lub lżejszy od powietrza, inny niż śmigłowiec, o maksymalnej masie startowej brutto nie większej niż 560 kg (1,235 lb) dla jednostek lżejszych od powietrza; 600 kg (1,323 lb) dla jednostek cięższych od powietrza nieprzeznaczonych do operacji na wodzie; lub 650 kg (1,433 lb) dla statków powietrznych przeznaczonych do operacji na wodzie., Samolot musi mieć prędkość maksymalną 45 węzłów (83 km/h; 52 mph) w konfiguracji do lądowania; maksymalnie dwa siedzenia; nie ma ograniczeń prędkości maksymalnej, chyba że jest to szybowiec, który jest ograniczony do VNE 135 kn CAS; stałe podwozie (z wyjątkiem samolotów amfibijnych, które mogą mieć przekładnię, i szybowce, które mogą mieć przekładnię chowaną); kabina bezciśnieniowa; i pojedynczy silnik bez turbiny napędzający śmigło, jeśli jest to samolot z napędem.

, Dopuszczalne są istniejące certyfikowane statki powietrzne oraz eksperymentalne, Amatorskie statki powietrzne, które mieszczą się w definicji wymienionej w pkt 14CFR1.1, podobnie jak statki powietrzne zbudowane zgodnie ze standardem zgodnym z branżą, a nie wymogami FAA w zakresie zdatności do lotu. Przyjęty standard konsensusu jest określony przez Międzynarodowy Komitet Techniczny ASTM F37. Statki powietrzne zbudowane zgodnie z normą consensus mogą być budowane fabrycznie i sprzedawane ze specjalnym certyfikatem zdatności do lotu (S-LSA) lub mogą być montowane z zestawu zgodnie z zasadami eksperymentalnymi (E-LSA) w ramach Doświadczalnej zdatności do lotu., Firma musi wyprodukować i poświadczyć co najmniej jeden S-LSA, aby móc sprzedawać zestawy E-LSA tego samego modelu. Zestawy E-LSA nie podlegają normalnemu wymaganiu experimental amateur built (E-AB) 14 CFR 21.191, który identyfikuje samolot, którego „większa część została wyprodukowana i zmontowana przez osoby, które podjęły się projektu budowlanego wyłącznie dla własnej edukacji lub rekreacji.,”

Stany Zjednoczoneedit

FAA definiuje Lekki samolot sportowy jako samolot inny niż śmigłowiec lub dźwig z napędem, który od czasu jego pierwotnej certyfikacji nadal spełnia następujące wymagania:

licencje na samoloty

• mogą być produkowane i sprzedawane w wersji gotowej do lotu w ramach nowej kategorii specjalnej certyfikacji lekkich samolotów sportowych. Samoloty muszą spełniać branżowe standardy konsensusu. Statki powietrzne objęte tym certyfikatem mogą być wykorzystywane do uprawiania sportu i rekreacji, szkolenia w locie oraz do wynajmu samolotów.
• może być licencjonowany eksperymentalny Lekki samolot sportowy (E-LSA), jeśli kit – lub plany-zbudowany., Statki powietrzne objęte niniejszym certyfikatem mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów sportowych i rekreacyjnych oraz do szkolenia w locie właściciela statku powietrznego.
• może być licencjonowany eksperymentalny Lekki samolot sportowy (E-LSA), jeśli samolot był wcześniej użytkowany jako ultralekki, ale nie spełnia definicji ultralekkiego pojazdu FAR Part 103. Samoloty te musiały zostać przeniesione do kategorii E-LSA nie później niż 31 stycznia 2008.
• będzie miał standardowy numer rejestracyjny FAA-N.,
• Kategoria I klasa obejmuje: samolot (lądowy/morski), wiatrakowiec, sterowiec, balon, sterowanie zmianą ciężaru („trike”, lądowy / morski), szybowiec i spadochron napędzany.
• amerykańska lub zagraniczna produkcja lekkich samolotów sportowych jest autoryzowana.
• samoloty ze standardowym certyfikatem zdatności do lotu, które spełniają powyższe wymagania, mogą być pilotowane przez pilotów sportowych. Samolot musi jednak pozostać w kategorii standardowej i nie może zostać zmieniony na kategorię lekkich samolotów sportowych.
• mogą być eksploatowane w nocy, jeśli samolot jest wyposażony w FAR 91.,205, jeżeli takie operacje są dozwolone na mocy ograniczeń eksploatacyjnych statku powietrznego, a pilot posiada co najmniej certyfikat prywatnego pilota i co najmniej kategorię medyczną trzeciej klasy.

FAA certificationEdit

kilka różnych rodzajów samolotów może być certyfikowanych jako LSA., Samoloty (zarówno napędzane, jak i szybowce), wiropłatowce (tylko wiatrakowce, nie śmigłowce), spadochrony napędzane, samoloty sterujące z przesunięciem ciężaru (powszechnie znane jako trikes) i lżejsze od powietrza jednostki pływające (wolne balony i sterowce) mogą być certyfikowane jako LSA, jeśli mieszczą się w zakresie masy i innych wytycznych ustanowionych przez lokalny organ zarządzający.

amerykańska definicja LSA jest podobna do definicji samolotu „microlight” lub „ultralight” w niektórych krajach., Z wyjątkiem stosunkowo hojnego MTOW LSA 1320 funtów, definicje mikrolight innych krajów są zazwyczaj mniej restrykcyjne, nie ograniczając prędkości powietrza lub stosowania śmigieł o zmiennym skoku.

natomiast amerykańska FAA ma odrębną definicję ultralekkich samolotów zdefiniowaną w Federal Aviation Regulations., Samoloty objęte specyfikacją US ultralight są wyjątkowo lekkie (poniżej 254 funtów przy zasilaniu lub 155 funtów przy braku zasilania), są przeznaczone do pracy załogowej przez jednego pasażera, mają pojemność paliwa 5 galonów amerykańskich (około 19 litrów) lub mniej, maksymalną skalibrowaną prędkość powietrzną nie większą niż 55 węzłów (102 km/h; 63 mph) i maksymalną prędkość przeciągania nie większą niż 24 węzły (44 km/h; 28 mph). Ultralekkie samoloty w USA nie wymagają licencji pilota, certyfikacji medycznej ani rejestracji samolotu.,

samoloty certyfikowane jako lekkie samoloty sportowe przekraczają ograniczenia określone dla samolotów ultralekkich i wymagają, aby pilot posiadał co najmniej certyfikat pilota sportowego. Wśród tych samolotów znalazły się te, które zostały specjalnie zaprojektowane, aby spełnić wymagania LSA, a także Ultralight overweight (powszechnie znane jako „Ultralight fat”), które wcześniej były eksploatowane z naruszeniem technicznym 14 CFR 103.,

oprócz samolotów specjalnie zaprojektowanych w celu spełnienia wymagań LSA, niektóre certyfikowane samoloty, takie jak oryginalny Piper Cub, wchodzą w zakres definicji lekkiego samolotu sportowego i mogą być użytkowane przez osoby posiadające certyfikaty FAA sport pilot. Statek powietrzny nie może być jednak ponownie certyfikowany jako LSA: chociaż piloci sportowi mogą eksploatować konwencjonalnie certyfikowane statki powietrzne, które wchodzą w zakres definicji LSA, same statki powietrzne nadal są certyfikowane w swoich pierwotnych kategoriach.,

kilku projektantów i producentów eksperymentalnych zestawów lotniczych opracowało modele, które są zgodne z zasadami lekkiego samolotu sportowego.

w czerwcu 2012 r. W ogłoszeniu FAA stwierdzono ,że w rezultacie „oryginalna Polityka polegania na deklaracjach zgodności producentów”… „należy ponownie rozważyć.,”AOPA zwraca uwagę, że jest to normalny rozwój dojrzałej normy i nie oczekuje żadnych znaczących zmian w przepisach, tylko większej kontroli ze strony FAA w celu zapewnienia zgodności.

modele certyfikowane przez FAAEDYTUJ

samoloty, które spełniały wymagania w zakresie lekkiego sportu w momencie ogłoszenia zasad, pojawiają się na liście FAA niektóre dodatkowe Modele samolotów s-LSA, E-LSA i E-AB, które spełniają wymagania w zakresie lekkiego sportu, są wymienione tutaj.,

EuropeEdit

In June 2011, the European Aviation Safety Agency published CS-LSA „Certification Specifications for Light Sport Aeroplanes”., Wprowadzono w ten sposób nową kategorię produkowanych samolotów sportowych zbliżoną do kategorii lekkiego sportu spotykanej w USA i innych krajach.

AustraliaEdit

nowa kategoria certyfikacyjna dla „lekkich samolotów sportowych” weszła w życie 7 stycznia 2006 roku. Kategoria ta nie zastępuje poprzednich kategorii, ale stworzyła nową kategorię o następujących cechach:

• maksymalna masa startowa 600 kg (1323 lb) lub 650 kg (1433 lb) dla statku powietrznego przeznaczonego i skonfigurowanego do pracy na wodzie lub 560 kg (1235 lb) dla statku powietrznego lżejszego od powietrza.,
• Maksymalna prędkość przeciągania w konfiguracji lądowania (Vso) wynosi 45 kn (83 km/h) CAS.
• maksymalnie dwóch pasażerów, łącznie z pilotem.
• stałe podwozie. Szybowiec może mieć chowane podwozie. (Dla statku powietrznego przeznaczonego do pracy na wodzie, stałe lub przestawialne podwozie)
• pojedynczy silnik bez turbiny wyposażony w śmigło.
• kabina bezciśnieniowa.,
• jeśli samolot jest szybowcem, maksymalna prędkość (Vne) nie przekracza 135 kn (250 km/h) CAS

lekkie samoloty sportowe mogą być samolotami produkowanymi fabrycznie lub zestawami do amatorskiego budowania.