Królowa Elżbieta I

kim była królowa Elżbieta I?

Królowa Elżbieta i objęła tron w 1558 roku w wieku 25 lat i sprawowała go do swojej śmierci 44 lata później. Elżbieta I urodziła się jako księżniczka, ale została uznana za nieślubną przez machinacje polityczne. Ostatecznie, po śmierci swojej przyrodniej siostry Marii Tudor, przejęła koronę.

podczas swoich rządów Elżbieta i ustanowiła Protestantyzm w Anglii, pokonała hiszpańską Armadę w 1588 roku, utrzymała pokój w swoim uprzednio podzielonym kraju i stworzyła środowisko, w którym kwitła Sztuka., Była czasami nazywana „Królową dziewicą”, ponieważ nigdy nie wyszła za mąż.

ojciec i matka królowej Elżbiety I

Elżbieta była córką króla Henryka VIII i jego drugiej żony Anny Boleyn. Miała zaledwie 2 lata, kiedy jej matka została ścięta na rozkaz ojca, na podstawie wątpliwych zarzutów o cudzołóstwo i spisek.

Wczesne życie i Edukacja

Elżbieta I urodziła się 7 września 1533 roku w Greenwich w Anglii. Elżbieta była wychowywana jak każde inne dziecko Królewskie. Udzielała korepetycji z języków i muzyki.

Po śmierci ojca w 1547 roku Elżbieta spędziła pewien czas pod opieką macochy Katarzyny Parr. Parr zatrudniał nauczycieli w imieniu Elżbiety, m.in. Williama Grindala i Rogera Aschama.,

napięcia z Parrem z powodu nowego męża Parra, Thomasa Seymoura, doprowadziły Elżbietę do powrotu do posiadłości królewskiej w Hatfield, z dala od Dworu. Jej związek z Seymour ' em został później zbadany i Seymour został oskarżony o spiskowanie w celu poślubienia Elżbiety w celu zdobycia władzy. Uznany za winnego, Seymour został stracony.

rodzeństwo Elżbiety I Angielskiej

Elżbieta miała starszą przyrodnią siostrę, Marię Tudor, która była pierwszym dzieckiem króla z jego pierwszą żoną, Katarzyną Aragońską, i jedyną, która przetrwała do dorosłości., Elżbieta miała również młodszego przyrodniego brata, Edwarda, który był pierwszym i jedynym prawowitym synem króla i jego trzeciej żony, Jane Seymour.

Elżbieta I Maria zostały uznane za nieślubne, ponieważ ich ojciec starał się utorować drogę do tronu Edwardowi, jego męskiemu następcy. Dziewczęta zostały później przywrócone jako potencjalni spadkobiercy. Po śmierci Henryka VIII w 1547 roku, Edward zastąpił swojego ojca na stanowisku króla Edwarda VI.

Edward VI zmarł zaledwie sześć lat później, w 1553 roku. Mary Tudor i ich kuzynka, Lady Jane Grey, obie były w kolejce do korony.

Edward wyznaczył Greya na swojego następcę., Jej panowanie okazało się bardzo krótkie: Maria zyskała poparcie Anglików i po zaledwie dziewięciu dniach zasiadania na tronie opuściła Greya.

mimo że Elżbieta poparła Mary w jej zamachu stanu, nie była wolna od podejrzeń. Zagorzała katoliczka, Maria starała się przywrócić swój kraj z powrotem do wiary, cofając zerwanie ojca z papieżem. Podczas gdy Elżbieta podążała za przemianami religijnymi, pozostała kandydatką do tronu dla tych, którzy chcieli powrotu do protestantyzmu.,

w 1554 roku Thomas Wyatt zorganizował bunt przeciwko Marii w nadziei uczynienia Elżbiety królową i przywrócenia protestantyzmu Anglii. Jego spisek został odkryty, a Maria szybko uwięziła Elżbietę. Chociaż Elżbieta kwestionowała jakikolwiek udział w spisku, jej siostra nie była do końca przekonana.

choć wkrótce została uwolniona, życie Elżbiety było mocno w rękach siostry. Wyatt został stracony, ale utrzymywał, że Elizabeth nie była świadoma buntu. Elizabeth ostatecznie wróciła do Hatfield i kontynuowała naukę., W 1558 Elżbieta wstąpiła na tron po śmierci Marii Tudor.

panowanie Elżbiety I

Elżbieta rządziła przez 44 lata, od 1558 do jej śmierci w 1603.

Elżbieta i Kraj był w stanie wojny z Francją, co okazało się ogromnym drenażem królewskich kaset.

było również wielkie napięcie między różnymi frakcjami religijnymi po tym, jak Maria pracowała nad przywróceniem Anglii do rzymskiego katolicyzmu za pomocą wszelkich niezbędnych środków., Mary zyskała przydomek Bloody Mary za polecenie egzekucji 300 protestantów jako heretyków.

Elżbieta szybko rozwiązała te dwie pilne kwestie. Podczas pierwszej sesji parlamentu w 1559 roku wezwała do uchwalenia aktu supremacji, który przywrócił Kościół Anglii, oraz aktu Uniformizmu, który stworzył wspólny modlitewnik.

Elżbieta przyjęła umiarkowane podejście do podziałów w konflikcie religijnym w swoim kraju. „Jest jeden Jezus Chrystus”, powiedziała kiedyś. „Reszta to spór o drobiazgi.,”

historycy różnią się w zakresie, w jakim katolicy cierpieli prześladowania religijne i egzekucje za panowania Elżbiety. W 1570 Papież Pius V ekskomunikował Elżbietę.

z pomocą swojego kluczowego doradcy, Williama Cecila, Elżbieta zakończyła wojnę Anglii z Francją. Była w stanie uniknąć starć z drugim supermocarstwem epoki, Hiszpanią, przez większą część swojego panowania.

jednak w 1585 roku Elżbieta przystąpiła do walki, aby wesprzeć protestancki bunt przeciwko Hiszpanii w Niderlandach., Hiszpania następnie skierowała swoje myśli na Anglię, ale angielska marynarka wojenna była w stanie pokonać niesławną hiszpańską Armadę w 1588 roku. Według kilku doniesień, pogoda okazała się decydującym czynnikiem w zwycięstwie Anglii.

Elżbietańska Anglia

panowanie Elżbiety było czasami określane jako Złoty Wiek Anglii lub Elżbietańska Anglia, era pokoju i dobrobytu, kiedy sztuka miała szansę rozkwitnąć dzięki wsparciu Elżbiety.

gdy ciężko pracowała na dworze, Elżbieta poświęciła czas na spokojne zajęcia., Uwielbiała muzykę i potrafiła grać na lutni. Thomas Tallis i William Byrd należeli do jej nadwornych muzyków. Elizabeth również lubiła tańczyć i oglądać sztuki. Panowanie Elżbiety sprzyjało tworzeniu dzieł takich wielkich mistrzów jak William Shakespeare i Christopher Marlowe.

pisarze oddawali hołd Królowej w wielu formach literackich. Poeta Edmund Spenser oparł swoją postać Gloriany w „Królowej wróżek” na Elżbiecie i była czasami określana tym imieniem.

portret był panującą formą Malarstwa w tym czasie, a artyści uhonorowali Elżbietę malując Jej Portret., Te obrazy ujawniają, że Elizabeth była wczesną fashionistką na wiele sposobów. Uwielbiała biżuterię i piękne ubrania; jej szaty były często wykonane ze złota i srebra. Za pomocą makijażu Elizabeth kultywowała dramatycznie blady wygląd.

rywalizacja pomiędzy królową Elżbietą I A Marią, królową Szkotów

podczas panowania Elżbiety, Maria, królowa Szkotów, rościła sobie pretensje do korony angielskiej i stwarzała jedno z największych wewnętrznych zagrożeń, aby usunąć swoją kuzynkę z tronu. Maria została wychowana jako katoliczka i była uważana przez wielu angielskich katolików za prawowitego monarchę Anglii.,

córka króla Szkocji Jakuba V, Maria Stuart zjednoczyła swój kraj z Francją w 1558 roku, kiedy poślubiła przyszłego króla Franciszka II. po śmierci Franciszka Maria powróciła do Szkocji w 1561 roku.

Elżbieta uwięziła swojego kuzyna w 1567 roku w związku z kilkoma próbami zamachu, w tym spiskiem babingtona. Elżbieta trzymała Marię w więzieniu przez prawie 20 lat, zanim w 1587 r. została stracona jej kuzynka.,

Pobierz biografię królowej Elżbiety I fakt karty

lat później

ostatnie lata panowania Elżbiety. Kraj cierpiał z powodu nieudanych upraw, bezrobocia i inflacji. W Irlandii wybuchły zamieszki z powodu braku żywności i buntów.

Elżbieta stanęła przed wieloma wyzwaniami wobec swojego autorytetu, w tym ze strony jednego ze swoich ulubionych szlachciców, Roberta Devereaux, hrabiego Essex., Wysłała go do Irlandii, aby stłumił rebelię znaną jako wojna dziewięcioletnia pod wodzą gaelickiego Lorda Hugh O ' Neilla. W zamian Essex powrócił do Anglii i rozpoczął własną rebelię. Został stracony za zdradę w 1601 roku.

Złota mowa Elżbiety I

Mimo słabnącej mocy Elżbieta nadal okazywała swoje oddanie ludowi. W 1601 wygłosiła jedno ze swoich najsłynniejszych przemówień do Parlamentu.

podczas tego, co nazywa się „złotą mową”, samozwańcza Elżbieta zdawała się spoglądać wstecz na swoje długie panowanie., „O sobie Muszę to powiedzieć, nigdy nie byłem chciwym, skrobającym chwytaczem, ani ciasnym, szybko trzymającym się księciem, ani jeszcze nie byłem marnatorem. Moje serce nigdy nie było nastawione na dobra doczesne, ale dla dobra moich poddanych.”

chociaż koniec jej panowania był trudny, Elżbieta jest w dużej mierze pamiętana jako Królowa, która wspierała swój lud. Jej długi czas na tronie zapewniał jej poddanym stabilność i konsekwencję. Jej bystrość polityczna, bystry dowcip i sprytny umysł pomogły przejść narodowi przez wiele wyzwań religijnych, społecznych i rządowych.

czy królowa Elżbieta I miała męża lub dzieci?,

Elżbieta nigdy nie wyszła za mąż ani nie miała dzieci; wydawała się nie interesować dzieleniem władzy z małżonkiem. Z czasem kultywowała swój wizerunek jako królowej poślubionej jej pracy i jej ludziom, zyskując jej przydomek ” dziewiczej Królowej.”

Sukcesja była dla Elżbiety palącym problemem. W czasie swojego panowania zarządzała wieloma zalotnikami i potencjalnymi królewskimi pojedynkami. Jednak dzięki ojcu i siostrze Elżbieta widziała kłopoty i wyzwania małżeństw królewskich.,

przyrodnia siostra Elżbiety, Maria Tudor, dokonała niepopularnego wyboru w poślubieniu Filipa II hiszpańskiego, który podzielił jej oddanie wierze Rzymskokatolickiej. W nadziei na ponowne zjednoczenie obu krajów Filip zaproponował, że poślubi Elżbietę. Odmówiła.

wśród innych zalotników za rękę Elżbiety znalazł się arcyksiążę Karol i przyszły król Francji Henryk III. Wykorzystywała swoją dyspozycyjność jako środek do politycznych celów, ale nigdy nie zgodziła się na małżeństwo.

sama Elizabeth interesowała się członkiem swojego dworu, Robertem Dudleyem., Ich związek był przedmiotem wielu plotek i spekulacji; obie strony były podejrzane o tajemniczą śmierć żony Dudleya.

śmierć królowej Elżbiety I

Elżbieta zmarła 24 marca 1603 roku w Richmond Palace w Surrey. Uważa się, że mikstura kosmetyczna, której Elizabeth użyła do pielęgnowania jej niesłychanie bladego wyglądu, zwana „duchami Saturna” — wytworzona przez zmieszanie białego ołowiu i octu — mogła mieć wpływ na jej zdrowie.,

następca królowej Elżbiety I

ponieważ Elżbieta I nie miała dzieci, wraz z jej śmiercią nastąpił koniec rodu Tudorów — rodziny królewskiej, która rządziła Anglią od końca 1400 roku. syn jej byłej rywalki i kuzynki, Marii, królowej Szkotów, zastąpił ją na tronie jako Jakub I.