Krab kokosowy

Wydruk kraba kokosowego z dictionnaire d ' Histoire Naturelle z 1849.

raporty o rozmiarach Birgus latro są różne, a większość referencji podaje wagę do 4 kg( 9 funtów), długość ciała do 400 mm (16 cali) i rozpiętość nóg około 1 m (3 stopy), przy czym samce są na ogół większe od samic., Niektóre raporty twierdzą, że masa ciała do 17 kg i długość ciała 1 m. uważa się, że jest to blisko teoretycznej granicy dla stawonogów lądowych. Jednak gdy ciało jest podparte przez wodę, możliwe są większe rozmiary(patrz japoński pająk Krab). Mogą osiągnąć wiek do 30-60 lat (referencje są różne). Ciało kraba kokosowego jest, jak wszystkie dekapody, podzielone na przednią część (cephalothorax), która ma 10 nóg i brzuch. Większość przednich odnóży ma masywne pazury służące do otwierania kokosów, a te pazury (chelae) mogą podnosić przedmioty o wadze do 29 kg (64 funty)., Kolejne trzy pary mają mniejsze pęsety podobne do chelae na końcu i są używane jako kończyny chodzące. Dodatkowo te specjalnie przystosowane kończyny umożliwiają krabowi kokosowemu wspinanie się pionowo po drzewach (często Palmach kokosowych)o wysokości do 6 m. Ostatnia para nóg jest bardzo mała i służy tylko do czyszczenia narządów oddechowych. Nogi te są zwykle trzymane wewnątrz karapaksu, w jamie zawierającej narządy oddechowe.,

chociaż Birgus latro jest pochodnym rodzajem kraba pustelnika, tylko młode osobniki używają uratowanych muszli ślimaków do ochrony miękkiego brzucha, a młodzież czasami używa połamanych muszli kokosowych do ochrony brzucha. W przeciwieństwie do innych krabów pustelników, dorosłe kraby Kokosowe nie noszą muszli, ale utwardzają pancerz brzuszny poprzez osadzanie chityny i kredy. Wyginają również ogony pod ich ciałami dla ochrony, podobnie jak większość prawdziwych krabów. Utwardzony brzuch chroni kraba kokosowego i zmniejsza straty wody na lądzie, ale musi być wylewany w regularnych odstępach czasu., Pierzenie trwa około 30 dni, podczas których ciało zwierzęcia jest miękkie i wrażliwe, i pozostaje ukryte dla ochrony.

kraby Kokosowe nie potrafią pływać i toną w wodzie. Do oddychania używają specjalnego narządu zwanego płucem rozgałęzionym. Narząd ten można interpretować jako stadium rozwojowe między skrzelami a płucami i jest jedną z najważniejszych adaptacji kraba kokosowego do jego siedliska. Komory tego narządu oddechowego znajdują się w tylnej części głowotułowia., Zawierają tkankę podobną do tej występującej w skrzelach, ale przystosowaną do absorpcji tlenu z powietrza, a nie wody. Używają swojej ostatniej, najmniejszej pary nóg do czyszczenia tych narządów oddechowych i nawilżania ich wodą morską. Organy wymagają wody do funkcjonowania, a Krab zapewnia to, głaszcząc swoje zwilżone nogi nad gąbczastymi tkankami w pobliżu. Kraby kokosowe mogą również pić słoną wodę, używając tej samej techniki do przenoszenia wody do ust.

oprócz tego narządu oddechowego Krab kokosowy ma dodatkowy podstawowy zestaw skrzeli., Jednak podczas gdy te skrzela były prawdopodobnie używane do oddychania pod wodą w historii ewolucyjnej gatunku, nie dostarczają one już wystarczającej ilości tlenu, a zanurzony Krab kokosowy utonie w ciągu kilku godzin lub minut (raporty różnią się, prawdopodobnie w zależności od poziomu stresu i wysiłku fizycznego oraz wynikającego z tego zużycia tlenu).

innym charakterystycznym organem kraba kokosowego jest jego nos. Proces zapachu działa bardzo różnie w zależności od tego, czy cząsteczki zapachowe są hydrofilowymi cząsteczkami w wodzie, czy hydrofobowymi cząsteczkami w powietrzu., Ponieważ większość krabów żyje w wodzie, mają wyspecjalizowane narządy zwane estetaskami na czułkach, aby określić zarówno koncentrację, jak i kierunek zapachu. Jednak ponieważ kraby Kokosowe żyją na lądzie, estetaski na ich czułkach znacznie różnią się od innych krabów i wyglądają bardziej jak pachnące organy owadów, zwane sensilia. Podczas gdy owady i kraby Kokosowe wywodzą się z różnych ścieżek ewolucyjnych, ta sama potrzeba wykrywania zapachów w powietrzu doprowadziła do rozwoju niezwykle podobnych organów, co czyni je przykładem ewolucji zbieżnej., Kraby Kokosowe również flick ich anteny jak owady zrobić, aby poprawić ich odbiór. Mają doskonały węch i potrafią wykryć interesujące zapachy na dużych odległościach. Zapach gnijącego mięsa, bananów i orzechów kokosowych przyciąga ich uwagę szczególnie, jako potencjalnych źródeł pożywienia.

rozmnażanie

kraby Kokosowe rozmnażają się często i szybko na suchym lądzie w okresie od maja do września, szczególnie w lipcu i sierpniu. Samiec i samica walczą ze sobą, a samiec odwraca samicę na plecach, aby się z nią połączyć. Cała procedura krycia trwa około 15 minut., Niedługo potem samica składa jaja i przykleja je do spodu brzucha, niosąc zapłodnione jaja pod swoim ciałem przez kilka miesięcy. W czasie wylęgu, zwykle w październiku lub listopadzie, samica kraba kokosowego uwalnia jaja do oceanu podczas przypływu. Larwy te nazywane są zoeas. Podaje się, że wszystkie kraby Kokosowe robią to tej samej nocy, z wieloma samicami na plaży w tym samym czasie.

larwy pływają w oceanie przez 28 dni, podczas których duża ich liczba jest zjadana przez drapieżniki., Następnie żyją na dnie oceanu i na brzegu jako kraby pustelników, używając odrzuconych muszli do ochrony przez kolejne 28 dni. W tym czasie czasami odwiedzają suchy ląd. Jak u wszystkich krabów pustelników, zmieniają muszle w miarę wzrostu. Po tych 28 dniach opuszczają ocean na stałe i tracą zdolność do oddychania w wodzie. Młode kraby kokosowe, które nie mogą znaleźć muszli odpowiedniej wielkości, również często używają połamanych kawałków kokosa. Kiedy wyrastają nawet skorupki kokosa, rozwijają stwardniały brzuch. Około 4 do 8 lat po wykluciu Krab kokosowy dojrzewa i może się rozmnażać., Jest to niezwykle długi okres rozwoju skorupiaka.

dieta

kraby Kokosowe różnią się rozmiarem i kolorem.

dieta krabów kokosowych składa się przede wszystkim z owoców, w tym orzechów kokosowych i figi. Jednak zjadają prawie wszystko, co organiczne, w tym liście, zgniłe owoce, jaja żółwi, martwe zwierzęta i skorupy innych zwierząt, które uważa się za dostarczające wapnia., Mogą również jeść żywe zwierzęta, które są zbyt powolne, aby uciec, takie jak świeżo wyklute żółwie morskie. Podczas eksperymentu taggingowego zaobserwowano, że jeden Krab kokosowy łapał i zjadał szczura polinezyjskiego . Kraby Kokosowe często próbują ukraść jedzenie od siebie i ciągną je do swoich nor, aby być bezpiecznym podczas jedzenia.

Krab kokosowy wspina się na drzewa, aby jeść kokosy lub owoce, aby uciec przed upałem lub przed drapieżnikami. Powszechnie uważa się, że krab kokosowy wycina orzechy kokosowe z drzewa, aby zjeść je na ziemi (stąd niemiecka nazwa palm thief i holenderski Klapperdief)., Jednak według niemieckiego biologa Holgera Rumpfa (czasami pisane Rumpff) zwierzę nie jest wystarczająco inteligentne do tak zaplanowanej akcji i raczej przypadkowo upuszcza kokosa podczas próby otwarcia go na drzewie. Kraby Kokosowe wycinają dziury w kokosach swoimi silnymi pazurami i zjadają zawartość; Takie zachowanie jest unikalne w królestwie zwierząt.

przez długi czas wątpiono, że krab kokosowy może otwierać kokosy, a w eksperymentach niektórzy umierają z głodu otoczeni kokosami., Jednak w latach 80. Rumpf był w stanie obserwować i badać je otwierając kokosy na wolności. Krab opracował specjalną technikę, aby to zrobić: jeśli kokosowy jest nadal pokryty łuską, będzie używał swoich pazurów do zrywania pasków, zawsze zaczynając od strony z trzema porami kiełkowania, grupą trzech małych kółek znajdujących się na zewnątrz kokosa. Gdy pory są widoczne, Krab uderzy szczypcami w jeden z nich, aż pękną. Następnie obróci się i użyje mniejszych szczypiec na innych nogach, aby wyciągnąć biały miąższ orzecha kokosowego., Używając silnych pazurów, większe osobniki mogą nawet rozbić twardy orzech kokosowy na mniejsze kawałki dla łatwiejszego spożycia.

siedlisko

kraby Kokosowe żyją samotnie w podziemnych norach i szczelinach skalnych, w zależności od lokalnego terenu. Kopią własne nory w piasku lub luźnej glebie. W ciągu dnia zwierzę pozostaje w ukryciu, aby chronić się przed drapieżnikami i zmniejszyć utratę wody od ciepła. Podczas odpoczynku w swojej norze, Krab kokosowy zamyka wejście jednym ze swoich pazurów, aby stworzyć wilgotny mikroklimat w norze niezbędny dla jego organów oddechowych., Na obszarach o dużej populacji krabów kokosowych niektóre mogą również wychodzić w ciągu dnia, być może w celu uzyskania przewagi w poszukiwaniu pożywienia. Kraby Kokosowe również czasami wychodzą w ciągu dnia, jeśli jest wilgotno lub pada, ponieważ te warunki pozwalają im łatwiej oddychać. Żyją prawie wyłącznie na lądzie, a niektóre zostały znalezione do 6 km od oceanu.

Dystrybucja

kraby Kokosowe żyją na obszarach całego Oceanu Indyjskiego i zachodniego Pacyfiku. Wyspa Bożego Narodzenia na Oceanie Indyjskim ma największą i najlepiej zachowaną populację na świecie., Duże populacje występują także na Wyspach Cooka (Wyspy Pacyfiku), zwłaszcza Pukapuka, Suwarrow, Mangaia, Takutea, Mauke, Atiu i mniejszych wyspach Palmerston. Inne populacje występują na Seszelach, zwłaszcza Aldabra, Glorioso Islands, Astove Island, Assumption Island i Cosmoledo, ale Krab kokosowy wyginął na wyspach centralnych. Znane są również na kilku wyspach Andamańskich i Nikobarskich w Zatoce Bengalskiej. Istnieje pewna różnica w Kolorze między zwierzętami znalezionymi na różnych wyspach, od jasnofioletowego przez Ciemnofioletowy do brązowego.,

ponieważ nie potrafią pływać jako dorosłe, kraby kokosowe z czasem musiały skolonizować Wyspy jako larwy, które potrafią pływać. Jednak ze względu na duże odległości między wyspami, niektórzy badacze uważają, że 28-dniowa przerwa larwalna nie wystarcza do pokonania tej odległości i zakładają, że młodociane kraby Kokosowe dotarły do innych wysp na driftwood i flotsam.

rozkład pokazuje pewne luki, jak np. wokół Borneo, Indonezji czy Nowej Gwinei. Wyspy te były w zasięgu ręki kraba, a także miały odpowiednie siedlisko, jednak nie miały populacji kraba kokosowego., Jest to spowodowane tym, że kraby kokosowe są zjadane na zagładę przez ludzi. Jednak kraby Kokosowe żyją na wyspach Morskiego Parku Narodowego Wakatobi w Sulawesi w Indonezji.

status ochrony

zgodnie z kryteriami Czerwonej Listy IUCN nie ma wystarczających danych, aby zdecydować, czy Krab kokosowy jest gatunkiem zagrożonym, dlatego jest wymieniony jako DD (data deficient). Jednak według niektórych doniesień populacje są dość duże, z jedną z największych populacji jest na Caroline Island., Uważa się, że krab kokosowy jest dość powszechny na niektórych wyspach, ale raczej rzadki na innych. Rozwój wybrzeża na wielu wyspach ogranicza naturalne siedlisko kraba.

młodociany Krab kokosowy jest podatny na introdukowane drapieżniki, takie jak szczury, świnie lub mrówki, takie jak żółta szalona mrówka. Dorosłe kraby Kokosowe nie mają naturalnych drapieżników i są zjadane tylko przez ludzi. Dorosłe osobniki mają słaby wzrok i wykrywają wrogów na podstawie wibracji podłoża.,

ogólnie wydaje się, że duże populacje ludzkie mają negatywny wpływ na populację krabów kokosowych, a na niektórych obszarach populacja spada z powodu nadmiernych zbiorów. Krab kokosowy jest chroniony na niektórych obszarach, przy minimalnych rozmiarach do brania i chronionym okresie lęgowym.

aspekty kulturowe

Ten Krab pustelnik ze swoimi zastraszającymi rozmiarami i siłą zajmuje szczególną pozycję w kulturze wyspiarzy. Krab kokosowy jest spożywany przez mieszkańców wysp Pacyfiku i uważany jest za przysmak i afrodyzjak, o smaku podobnym do homara i mięsa krabowego., Najbardziej cenionymi częściami są jaja wewnątrz samicy kraba kokosowego i tłuszcz w jamie brzusznej. Kraby kokosowe można gotować w podobny sposób jak homary, gotując lub gotując na parze. Różne wyspy mają również różne przepisy, jak na przykład Krab kokosowy gotowany w mleku kokosowym.

chociaż sam Krab kokosowy nie jest trujący, może stać się trujący w zależności od diety, a zdarzały się przypadki zatrucia Krabem kokosowym. Uważa się, że trucizna pochodzi z toksyn roślinnych, co wyjaśniałoby, dlaczego niektóre zwierzęta są trujące, a inne nie., Możliwe jest również, że ta trucizna jest uważana za afrodyzjak, podobny do wysoce trującej maskonury spożywanej w Japonii. Jednak kraby Kokosowe nie są produktem komercyjnym i zazwyczaj nie są sprzedawane.

polowanie jest najlepsze w bez księżycową noc z mokrym gruntem przy użyciu latarek. Najlepszy czas to trzy dni po nowiu księżyca. Na kraby kokosowe można polować również w ciągu dnia, ale wiąże się to z kopaniem, aby dotrzeć do nich w norach lub ogniem, aby wykurzyć je z kryjówek. Sugeruje się również, że rozłożenie spalonych połówek kokosa przyciągnie kraby Kokosowe.,

dzieci bawią się czasami krabami kokosowymi, umieszczając mokrą trawę pod kątem na palmie, która zawiera kraba kokosowego. Kiedy zwierzę wspina się w dół, wierzy, że trawa jest ziemią i uwalnia swój chwyt na drzewie, a następnie spada.

Krab kokosowy jest podziwiany za swoją siłę i mówi się, że wieśniacy używają tego zwierzęcia do ochrony swoich plantacji kokosowych. Krab kokosowy może zaatakować osobę, jeśli jest zagrożony. Krab kokosowy, zwłaszcza jeśli nie jest jeszcze w pełni wyhodowany, jest również sprzedawany jako zwierzę domowe, na przykład w Tokio., Klatka musi być wystarczająco silna, aby zwierzę nie mogło użyć swoich silnych pazurów do ucieczki.