RegionEdit
jako region kostka znajduje się na skrzyżowaniu nogi i stopy. Rozciąga się w dół (dystalnie) od najwęższego punktu dolnej części nogi i obejmuje części stopy bliżej ciała (proksymalne) do pięty i górnej powierzchni (dorsum) stopy.:768
staw skokowy
staw skokowy jest jedynym stawem piętowo-czopowym w ludzkim ciele, 1418 termin porównujący strukturę szkieletową do stawu drzewnego o tej samej nazwie., Kostna Architektura kostki składa się z trzech kości: piszczelowej, strzałkowej i talus. Powierzchnia stawowa piszczeli może być określana jako plafon (po francusku „sufit”). Przyśrodkowy malleolus jest procesem kostnym rozciągającym się dystalnie od przyśrodkowej piszczeli. Najbardziej dystalny aspekt kości strzałkowej nazywany jest bocznym malleolus. Razem, malleoli, wraz z ich więzadłami podtrzymującymi, stabilizują kość strzałkową pod piszczelami.,
ponieważ ruch stawu podpajęczynówkowego stanowi znaczący wkład w pozycjonowanie stopy, niektórzy autorzy opisują ją jako dolny staw skokowy, a staw skokowy nazywa górnym stawem skokowym. Zgięcie grzbietowe i podeszwowe to ruchy, które odbywają się w stawie skokowym. Gdy stopa jest zgięta podeszwowo, staw skokowy umożliwia również niektóre ruchy z boku na bok ślizgania, rotacji, przywodzenia i uprowadzenia.
łuk kostny utworzony przez plafon piszczelowy i dwa malleoli jest określany jako kostka „wpuszczać” (lub talar wpuszczać)., Wpust jest prostokątnym gniazdem. Kostka składa się z trzech stawów: talocrural stawów (zwany także staw talotibial, tibiotalar wspólnego, talar wpuszczać, talar wspólnego), subtalar stawów(zwany także talocalcaneal) i dolnej stawu piszczelowego. Powierzchnia stawowa wszystkich kości w kostce pokryta jest chrząstką stawową.
odległości między kośćmi w kostce są następujące:
- talus – przyśrodkowy malleolus : 1,70 ± 0,13 mm
- talus – piszczelowy plafon: 2,04 ± 0,29 mm
- Talus – boczny malleolus: 2,13 ± 0.,20 mm
więzadła biodrowe
staw skokowy jest związany mocnym więzadłem naramiennym i trzema więzadłami bocznymi: przednim więzadłem kości strzałkowej, tylnym więzadłem kości strzałkowej i więzadłem kości piętowej.
- więzadło naramienne obsługuje przyśrodkową stronę stawu i jest przymocowane do przyśrodkowej kości piszczelowej i łączy się w czterech miejscach z półką talarną kości piętowej, więzadłem piętowo-piętowym, guzowatością navicularną i przyśrodkową powierzchnią kości talowej.,
- więzadła przedniego i tylnego kości strzałkowej wspierają boczną stronę stawu od bocznego kości strzałkowej do grzbietowych i brzusznych końców kości strzałkowej.
- więzadło piętowo-piętowe jest przyczepione do bocznej powierzchni kości piętowej.
chociaż nie obejmuje samego stawu skokowego, więzadło syndesmotyczne stanowi ważny wkład w stabilność kostki. Więzadło to obejmuje syndesmozę, tj., artykulacja między przyśrodkowym aspektem dystalnej strzałki A bocznym aspektem dystalnej piszczeli. Izolowany uraz tego więzadła jest często nazywany wysokim skręceniem kostki.
kostna Architektura stawu skokowego jest najbardziej stabilna w zgięciu grzbietowym. Tak więc skręcenie kostki jest bardziej prawdopodobne, gdy kostka jest zgięta podeszwowo, ponieważ wsparcie więzadła jest ważniejsze w tej pozycji. Klasyczne skręcenie kostki obejmuje więzadła przedniego kości strzałkowej (ATFL), który jest również najczęściej rannych więzadła podczas skręcenia inwersji., Innym więzadłem, które mogą zostać uszkodzone w ciężkim skręceniu kostki jest więzadło piętowo-włókniste.
Retinacula, ścięgna i ich błony maziowe, naczynia i nerwy
przez okolice stawu skokowego przechodzi szereg ścięgien. Pasma tkanki łącznej o nazwie retinacula (liczba pojedyncza: retinaculum) pozwalają ścięgna wywierać siłę w poprzek kąta między nogą a stopą bez podnoszenia od kąta, proces zwany cięciwy.Górny prostownik retinaculum stopy rozciąga się między przednimi (przednimi) powierzchniami kości piszczelowej i strzałkowej w pobliżu ich dolnych (dystalnych) końców., Zawiera tętnicę i żyłę piszczelową przednią oraz ścięgna mięśnia piszczelowego przedniego w jego osłonie ścięgien i nieuszkodzone ścięgna mięśni extensor hallucis longus i extensor digitorum longus. Nerw strzałkowy głęboki przechodzi pod retinaculum, podczas gdy nerw strzałkowy powierzchowny znajduje się poza nim. Tylny prostownik retinaculum stopy ma strukturę w kształcie litery Y. Jego boczne przywiązanie znajduje się na kości piętowej, a zespół przemieszcza się w kierunku przedniej piszczeli, gdzie jest przymocowany i łączy się z nadrzędnym prostownikiem retinaculum., Wraz z tym przebiegiem pasmo rozdziela się, a kolejny segment przyłącza się do rozcięgna podeszwowego. Ścięgna, które przechodzą przez superior extensor retinaculum, są osłonięte wzdłuż ich ścieżek przez SUPERIOR extensor retinaculum, a ścięgno mięśnia strzałkowego tertius jest również zawarte w retinaculum.,
retinaculum zginacza stopy rozciąga się od kości udowej przyśrodkowej do procesu medycznego kości piętowej i następujące struktury w kolejności od przyśrodkowej do bocznej: ścięgno mięśnia tylnego piszczelowego, ścięgno mięśnia zginacza cyfrowego długiego, tylna tętnica i żyła piszczelowa, nerw piszczelowy i ścięgno mięśnia zginacza długiego.
siatkówka strzałkowa trzyma ścięgna kości strzałkowej długiej i strzałkowej brevis wzdłuż bocznego aspektu okolicy stawu skokowego., Retinaculum strzałkowe górne rozciąga się od głębokiej powięzi poprzecznej nogi i bocznego malleolus do kości piętowej. Retinaculum kości strzałkowej dolnej jest ciągłym przedłużeniem z retinaculum prostownika dolnego do kości piętowej.:1418-9
mechanoreceptory stawu skokowego wysyłają proprioceptywny wkład czuciowy do ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Wrzeciona mięśniowe są uważane za główny rodzaj mechanoreceptora odpowiedzialnego za właściwości proprioceptywne z kostki., Wrzeciono mięśniowe daje sprzężenie zwrotne do układu OUN na aktualną długość mięśnia, który unerwia i do każdej zmiany długości, która występuje.
postawiono hipotezę, że sprzężenie zwrotne wrzeciona mięśniowego ze zgięcia grzbietowego stawu skokowego odegrało największą rolę w propriocepcji w stosunku do innych receptorów mięśniowych, które krzyżują się w stawie skokowym. Jednak ze względu na wielopłaszczyznowy zakres ruchu w stawie skokowym nie ma jednej grupy mięśni, która jest za to odpowiedzialna. Pomaga to wyjaśnić związek między kostką a równowagą.,
w 2011 roku zaobserwowano związek między propriocepcją stawu skokowego a występowaniem równowagi w OUN. Dokonano tego za pomocą maszyny fMRI, aby zobaczyć zmiany w aktywności mózgu, gdy receptory kostki są stymulowane. Wiąże się to bezpośrednio z kostką zdolność do równowagi. Dalsze badania są potrzebne, aby zobaczyć, w jakim stopniu kostka wpływa na równowagę.