żebra są opisane na podstawie ich położenia i połączenia z mostkiem. Wszystkie żebra są przymocowane tylnie do kręgów piersiowych i są numerowane odpowiednio od jednego do dwunastu. Żebra, które artykułują się bezpośrednio z mostkiem, nazywane są prawdziwymi żebrami, podczas gdy te, które nie artykułują się bezpośrednio, nazywane są fałszywymi żebrami., Żebra fałszywe obejmują pływające żebra (jedenaście i dwanaście), które w ogóle nie są przymocowane do mostka.
AttachmentEdit
terminy prawdziwe żebra i fałszywe żebra opisują pary żeber, które są bezpośrednio lub pośrednio przymocowany do mostka., Pierwsze siedem par żeber znanych jako stałe lub vertebrosternal żeber są prawdziwe (łac. costae verae), ponieważ łączą się bezpośrednio z mostkiem; następne pięć par (ósma do dwunastej) to fałszywe żeberka (łac. costae spuriae). Do żeber fałszywych należą zarówno żebra kręgowo-chrzęstne, jak i żebra kręgowe. Istnieją trzy pary żeber kręgowo-chrzęstnych (od ósmego do dziesiątego), które łączą się pośrednio z mostkiem za pomocą chrząstek żebrowych znajdujących się nad nimi. Ich elastyczność umożliwia ruch klatki piersiowej dla aktywności oddechowej.,
określenie pływające żebro lub żebro kręgów (łac. costae fluctuantes) odnosi się do dwóch najniższych, jedenastej i dwunastej pary żeber, tak zwanych, ponieważ są one przymocowane tylko do kręgów-a nie do mostka lub chrząstki mostka. Żebra te są stosunkowo małe i delikatne i zawierają chrząstkowy wierzchołek.
przestrzenie między żebrami są znane jako przestrzenie międzyżebrowe; zawierają mięśnie międzyżebrowe i wiązki nerwowe zawierające nerwy, tętnice i żyły.,
części ribEdit
części rib.
każde żebro składa się z głowy, szyi i trzonu. Wszystkie żebra są przymocowane tylnie do kręgów piersiowych. Są one ponumerowane tak, aby pasowały do kręgów, do których przywiązują – od jednego do dwunastu, od góry (T1) do dołu. Głowa żebra jest częścią końcową najbliżej kręgu, z którym się artykuluje. Charakteryzuje się powierzchnią stawową w kształcie nerki, która jest podzielona poziomym grzebieniem na dwa regiony artykulacyjne., Górny region artykuluje się z niższym aspektem żebrowym na kręgu powyżej, a większy region artykuluje z wyższym aspektem żebrowym na kręgu o tej samej liczbie. Proces poprzeczny kręgu piersiowego łączy się również z guzkiem żebra o tej samej liczbie. Grzebień daje przyczepność do więzadła śródstawowego.
szyjka żebra jest spłaszczoną częścią, która rozciąga się bocznie od głowy. Szyja ma około 3 cm długości., Jego przednia powierzchnia jest płaska i gładka, podczas gdy jego tylna jest perforowana przez liczne foraminy, a jego powierzchnia szorstka, aby dać przyczepność do więzadła szyi. Jego górna granica przedstawia grzebień szorstki („crista colli costae”) do mocowania więzadła kostnego przedniego; jego dolna granica jest zaokrąglona.
na tylnej powierzchni szyi znajduje się Eminencja—guzek, który składa się z części stawowej i pozawałowej., Część stawowa jest dolną i bardziej przyśrodkową z dwóch i przedstawia niewielką, owalną powierzchnię do artykulacji z poprzecznym brzegiem żebrowym na końcu procesu poprzecznego dolnego z dwóch kręgów, z którymi połączona jest głowa. Część niesubtelna jest szorstkim uniesieniem i zapewnia przyczepność do więzadła guzka. Guzek jest znacznie bardziej widoczny w żebrach górnych niż w żebrach dolnych.
kąt żebra (kąt żebrowy) może odnosić się zarówno do jego wygięcia, jak i widocznej linii w tym obszarze, nieco przed guzkiem., Linia ta jest skierowana w dół i bocznie; daje to przywiązanie do ścięgna mięśnia biodrowego. W tym momencie żebro jest wygięte w dwóch kierunkach, a jednocześnie skręcone na swojej długiej osi.
odległość między kątem a guzkiem jest stopniowo większa od drugiego do dziesiątego żebra. Obszar między kątem a guzkiem jest zaokrąglony, szorstki i nieregularny i służy do mocowania mięśnia grzbietowego longissimus.,
Kościedytuj
żebra i kręgiedytuj
pierwsze żebro (najwyższe) jest najbardziej zakrzywione i zwykle najkrótsze ze wszystkich żeber; jest szerokie i płaskie, jego powierzchnie patrzą w górę i w dół, a jego granice do wewnątrz i na zewnątrz.
-
pierwsze żebro widziane z góry.
-
pozycja rowka żebrowego na środkowym żebrze.,
głowa jest mała i zaokrąglona, posiada tylko jeden faset stawowy, służący do artykulacji z ciałem pierwszego kręgu piersiowego. Szyja jest wąska i zaokrąglona. Guzek, gruby i wybitny, umieszczony jest na zewnętrznej granicy. Posiada niewielki człon artykulacji z poprzecznym członem żebrowym na wyrostku poprzecznym T1. Nie ma kąta, ale przy guzku żebro jest lekko wygięte, z wypukłością w górę, tak że głowa kości jest skierowana w dół., Górna powierzchnia ciała jest oznaczona dwoma płytkimi rowkami, oddzielonymi od siebie lekkim grzbietem przedłużonym wewnętrznie w guzek, guzek skalenowy, do mocowania przedniej łuski; przedni rowek przenosi żyłę podobojczykową, tylną tętnicę podobojczykową i najniższy pń splotu ramiennego. Za tylnym rowkiem znajduje się chropowaty obszar do mocowania przyśrodkowej łuski. Powierzchnia spodnia jest gładka i bez rowka żebrowego., Zewnętrzna krawędź jest wypukła, gruba i zaokrąglona, a w jej tylnej części daje przyczepność do pierwszej cyfry serratus anterior. Wewnętrzna granica jest wklęsła, cienka i ostra, a wokół jej środka zaznaczona jest guzkiem skaleniowym. Kończyna przednia jest większa i grubsza niż którekolwiek z pozostałych żeber.
drugie żebro jest drugim najwyższym żebrem u ludzi lub drugim najbardziej czołowym u zwierząt, które chodzą na czterech kończynach., U ludzi drugie żebro jest definiowane jako prawdziwe żebro, ponieważ łączy się z mostkiem poprzez interwencję chrząstki żebrowej przednio (z przodu). Tylnie drugie żebro połączone jest z kręgosłupem drugim kręgiem piersiowym. Drugie żebro jest znacznie dłuższe niż pierwsze, ale ma bardzo podobną krzywiznę. Część niesubtelna guzka jest sporadycznie tylko słabo zaznaczona. Kąt jest niewielki i położony blisko guzka., Ciało nie jest skręcone tak, że oba końce dotykają żadnej płaskiej powierzchni, na której może być ułożone; ale jest wygięcie, z jego wypukłością w górę, podobne, choć mniejsze niż w pierwszym żebrze. Ciało nie jest spłaszczone poziomo, jak u pierwszego żebra. Jego zewnętrzna powierzchnia jest wypukła i wygląda ku górze i trochę na zewnątrz; w pobliżu środka jest szorstka Eminencja Dla pochodzenia dolnej części pierwszej i całej drugiej cyfry serratus anterior; za i powyżej jest dołączona tylna skalena., Powierzchnia wewnętrzna, gładka i wklęsła, skierowana jest ku dołowi i nieco do wewnątrz: na jej tylnej części znajduje się krótki rowek żebrowy między grzbietem wewnętrznej powierzchni żebra a dolną granicą. Chroni przestrzeń międzyżebrową zawierającą żyły międzyżebrowe, tętnice międzyżebrowe i nerwy międzyżebrowe.
dziewiąte żebro ma przednią część na tym samym poziomie, co pierwszy kręg lędźwiowy. Poziom ten nazywany jest płaszczyzną transpyloryczną, ponieważ odźwiernik znajduje się również na tym poziomie.,
dziesiąte żebro przyczepia się bezpośrednio do ciała kręgu T10, a nie między kręgami, jak od drugiego do dziewiątego żebra. Ze względu na to bezpośrednie przywiązanie, kręg T10 ma kompletny aspekt żebrowy na ciele.
jedenaste i dwunaste żebra, pływające żebra, mają pojedynczy element stawowy na głowie, który jest dość dużego rozmiaru. Nie mają szyjek ani guzków i są spiczaste na ich przednich końcach., Jedenasty ma niewielki kąt i płytki rowek żebrowy, natomiast dwunasty nie. Dwunaste żebro jest znacznie krótsze od jedenastego żebra, a jego głowa jest nachylona lekko w dół.
mostek
mostek to długa, płaska kość tworząca przednią część klatki piersiowej. Chrząstki siedmiu górnych żeber (prawdziwe żebra) łączą się z mostkiem w stawach mostkowo-żebrowych. Chrząstka żebrowa drugiego żebra łączy się z mostkiem pod kątem mostka, co ułatwia jego zlokalizowanie.,
mięsień poprzeczny klatki piersiowej unerwiony jest przez jeden z nerwów międzyżebrowych i przyczepia się wyżej na tylnej powierzchni dolnego mostka. Jego dolne przywiązanie jest wewnętrzną powierzchnią chrząstek żebrowych od dwóch do sześciu i działa na depresję żeber.
Rozwójedytuj
ekspansja klatki piersiowej u mężczyzn jest spowodowana działaniem testosteronu w okresie dojrzewania. Tak więc samce mają szerokie ramiona i rozszerzoną klatkę piersiową, pozwalając im wdychać więcej powietrza, aby dostarczyć im tlen.,
Wariacjaedytuj
występują różnice w liczbie żeber. Około 1 na 200-500 osób ma dodatkowe żebro szyjne i jest przewaga żeńska. Doramienne żebra nadliczbowe są niezwykle rzadkie. Pozostałość żebra 7. kręgu szyjnego po jednej lub obu stronach jest czasami zastępowana wolnym dodatkowym żebrem zwanym żebrem szyjnym, które może mechanicznie zakłócać nerwy (splot ramienny) idące do ramienia.,
w kilku grupach etnicznych, przede wszystkim Japońskich, dziesiąte żebro jest czasami pływającym żebrem, ponieważ brakuje mu chrząstkowego połączenia z siódmym żebrem.