kim są Tuskegee Airmen?

zasadnicze pytanie

kim są lotnicy Tuskegee?

cel

wyjaśnij różnicę między eksperymentem Tuskegee (medycznym) a eksperymentem Tuskegee (wojskowym)?
Zdefiniuj termin „Tuskegee Airmen.”
·Wymień niektóre konkretne obowiązki zawodowe pilotów i personelu pomocniczego.,

Tło

dwa słynne eksperymenty Tuskegee zostały przeprowadzone w małym miasteczku Tuskegee w Alabamie w latach 1932-1972. Jeden prowadzony przez Amerykańską Służbę Zdrowia Publicznego (Zdrowie Publiczne) począwszy od 1932 roku, później nazwany Tuskegee kiła Study. Inne prowadzone przez US Army Air Corps (Air Corps) począwszy od 1941 roku, których uczestnicy zostali później nazwani „Tuskegee Airmen”

celem eksperymentu przeprowadzonego przez zdrowie publiczne było obserwowanie postępu wielu chorób, zwłaszcza kiły, nieleczonych u czarnych mężczyzn., Oficjalna nazwa badania brzmiała: „Tuskegee Study of Untreated Syphilis in the Negro samiec.”W badaniu tym uczestniczyło 660 mężczyzn, którzy zgodzili się uczestniczyć w zamian za posiłki, transport, opiekę zdrowotną i płatności pogrzebowe dla wdów. Na początku badania nie było skutecznego leczenia pacjentów z kiłą. Do 1947 penicylina była łatwo dostępna, ale ta opcja leczenia nie została udostępniona nieświadomym uczestnikom., Parodia polegała na tym, że chociaż leczenie było wtedy dostępne, Zdrowie Publiczne zataiło te informacje przed nimi i kontynuowało program w tym samym duchu. Badania zakończyły się nagle i niejednoznacznie w 1972 roku, kiedy Associated Press złamał wiadomość o nieetycznym eksperymencie w Nowym Jorku i w Waszyngtonie, D. C..

w 1972 roku złożono pozew zbiorowy przeciwko zdrowiu publicznemu w imieniu mężczyzn, ich żon, dzieci i członków rodziny, który zakończył się ugodą w wysokości 9 milionów dolarów dla ofiar.,

w 1941 roku Korpus lotniczy rozpoczął wojskowy „eksperyment”, aby sprawdzić, czy Murzyni mogą być szkoleni jako piloci bojowi i personel pomocniczy. Eksperyment ten posłużył do przetestowania wyników badań Departamentu Wojny z 1925 roku, które twierdziły, że „Murzyn jest zasadniczo gorszy” od białych. Badania wykazały ponadto, że Murzynom brakowało inteligencji, odwagi i fizycznej zdolności do obsługi skomplikowanego sprzętu wojskowego, takiego jak samoloty bojowe.,

pierwszymi, którzy zostali przeszkoleni jako uczestnicy tego eksperymentu, byli mechanicy, którzy rozpoczęli szkolenie w marcu 1941 roku na Chanute Field w pobliżu Rantoul w stanie Illinois.

19 lipca 1941 roku dwunastu kadetów lotnictwa i jeden oficer student, Kapitan Benjamin O. Davis, Jr., zgłosił się do Tuskegee Institute (Tuskegee University), aby rozpocząć podstawowe szkolenie lotnicze jako pierwsi kandydaci na czarnoskórych pilotów w Armii Stanów Zjednoczonych., W listopadzie czterech kadetów i oficer student wykazał się niezbędnymi umiejętnościami, ukończył rygory szkolenia i został przeniesiony do Tuskegee Army Air Field na podstawowe i zaawansowane kursy szkoleniowe.

7 marca 1942 roku pierwsza klasa kadetów ukończyła Tuskegee Army Air Field, aby stać się pierwszymi w kraju Afroamerykańskimi pilotami wojskowymi. Benjamin O. Davis, Jr. zachował stopień kapitana, a czterech innych awansowało ze stopniem 2. porucznika.,

znaczenie tego wydarzenia nie powinno być minimalizowane po latach walki Afroamerykanów o możliwości służby w niezasłużonych rolach w armii USA. W miarę rozszerzania programu szkolenia pilotów w końcu obejmie uczestników z 29 państw, zagranicy, 7 historycznie czarnych college ' ów i Coffey School of Aeronautics. Większość z tych, którzy zostali przyjęci do programu, ukończyła autoryzowany przez Kongres amerykański program szkolenia pilotów cywilnych, zarządzany przez Civil Aeronautics Administration w 1938 roku.,

Po bombardowaniu Pearl Harbor w grudniu 1941 roku, Stany Zjednoczone przystąpiły do ii Wojny Światowej. w tym czasie nie powstały żadne plany ani przemyślenia dotyczące wykorzystania murzyńskich pilotów w walce. Pod naciskiem Pierwszej Damy Eleanor Roosevelt Departament Wojny dał im przydział do Afryki Północnej, gdzie nie mieli kontaktu z żołnierzami państw Osi. Ponieważ nie miały one kontaktu z wrogiem, Departament Wojny uznał je za nieskuteczne i postanowił zwrócić jednostki Murzyńskie do Ameryki.

po zeznaniach przed Kongresem Benjamina O. Davisa, Jr.,, dano im możliwość zapewnienia osłonę dla białych załóg bombowców do i z ich celów. Wykonywali je niezwykle dobrze, do tego stopnia, że zaczęli być poszukiwani jako eskorta bombowców przez białych pilotów bombowców. Spośród ponad 400 pilotów, którzy brali udział w walkach, 66 spośród nich zginęło podczas walk, a 33 wzięto do niewoli.

inni wyszkoleni piloci Tuskegee toczyli kolejną wojnę, nie na obcej ziemi, ale na ziemi amerykańskiej., Były one częścią 477th Bombardment Group, która w 1945 roku z powodzeniem zorganizowała bez przemocy spotkanie integrujące klub oficerski” White Only ” na Freemen Field w stanie Indiana. W tym procesie obalili nielegalny nakaz bazowy mający na celu utrzymanie „status quo” segregacji, chociaż przepisy wojskowe zakazywały tej praktyki. Przez to wszystko z dumą służyli swojemu krajowi, zarówno na amerykańskiej, jak i zagranicznej ziemi, nie jako Murzyni, ale jako obywatele amerykańscy.,takie same postawy rasowe jak lokalna Biała społeczność; łatwość, z której kadet może być „zmyty” z programu przez rzekomego naruszenia, czy prawdziwe lub wyimaginowane; presja, aby wykonać dobrze, często, z używanych lub zniszczonych samolotów; troska o to, czy Korpus powietrzny był naprawdę zaangażowany w zapewnienie szkolenia równe tych z ich białych odpowiedników; czy ich referencje zostaną uznane w całej społeczności wojskowej; i, czy Ameryka uzna ich poświęcenia i wydajności i obejmie ich jako pełnoprawnych obywateli uprawnionych do równych i Praw Obywatelskich w ramach U.,S. Konstytucja.

8 czerwca 1946 roku ostatnia klasa kadetów lotniczych ukończyła Tuskegee Army Air Field. W czasie, gdy spełniały swoje wymagania 2483 osoby przystąpiły do programu szkolenia pilotów Tuskegee, z których 994 ukończyło rygory i zdobyło skrzydła pilota. Łącznie uczestnicy eksperymentu wojskowego Tuskegee (później nazywani lotnikami Tuskegee) liczyli od 15 000 do 19 000, w tym pilotów, mechaników, kucharzy, lekarzy, pielęgniarek, spadochroniarzy, strażników bram, instruktorów lotów, strażaków, radiooperatorów itp., Ich formacje składały się z 99., 100., 301. I 302. Eskadry Myśliwskiej, połączonej 332. Grupy Myśliwskiej i 477. grupy bombowej wraz ze swoimi jednostkami służbowymi.

przygotowanie

Zbierz Materiały i media dla uczniów, aby mogli badać i poznawać temat lekcji i Tematy pokrewne.,

procedura