odcięta od reszty świata przez 1600-metrowe klify z jednej strony i ocean z drugiej, Kalaupapa, Molokai, jest naturalnie pięknym więzieniem. Kiedy choroba Hansena, historycznie znana jako trąd, uderzyła na Hawaje w połowie 1800 roku wraz z innymi chorobami przenoszonymi przez handel, rząd Hawajów postępował zgodnie z powszechną wówczas praktyką: utworzyli izolowaną kwarantannę i przenieśli tam dotkniętą nią populację.,
począwszy od 1866 roku z dziewięcioma Mężczyznami i trzema kobietami, których rzekomo wyrzucono za burtę i kazano pływać do brzegu, Kolonia ostatecznie mieściła ponad 8000 osób. Pomimo postępu medycznego i odkrycia leków sulfonowych, które skutecznie eliminowały zaraźliwe skutki choroby Hansona w latach 40., Kalaupapa pozostawała przymusowym miejscem kwarantanny do 1969 roku, ponad sto lat po jej utworzeniu.
zbawieniem Kolonii mogło być przybycie w 1873 roku 33-letniego belgijskiego misjonarza, Ojca Damiena de Veustera., De Veuster mieszkał i pracował w Kolonii, ostatecznie sam zachorował. Przed śmiercią w 1889 roku określił siebie jako „najszczęśliwszego misjonarza na świecie”. Jego praca w Kalaupapa została uznana za wzór współczującej opieki, a w amerykańskich i hawajskich budynkach Kapitolu znajdują się posągi De Veustera. Został kanonizowany jako Święty przez Kościół Katolicki w październiku 2009.
Jack London napisał o swojej wizycie w Kolonii wyspy w 1908 roku, mówiąc, że z daleka i dzięki swojej reputacji wydawało się „jamą piekła, najbardziej przeklętym miejscem na ziemi.,”Ale po wylądowaniu i spędzeniu czasu z mieszkańcami oglądając wyścigi konne i słuchając kolacji sing-a-longs, znalazł się” haniebnie dobry czas wraz z ośmiuset trędowatych, którzy również dobrze się bawili.”
, Mieszkańcy kolonialnych Hawajskich domów i małego kościoła są liczniejsi od tych na cmentarzu, gdzie jest około 2000 nieoznakowanych grobów oprócz tych z nagrobkami. Organizacja poświęcona życiu i spuściźnie mieszkańców Kalaupapa ma nadzieję na ustanowienie formalnego Memoriału z nazwiskami wszystkich, którzy byli tam wygnani.
odwiedziny w Kolonii są ściśle ograniczone i o ile nie zaprosi Cię rezydent, wycieczki muszą być organizowane za pośrednictwem Damien Tours lub Departamentu Zdrowia Hawajów., Osoby, które nie mają wcześniej umówionej rezerwacji, nie będą miały dostępu do parku.