kolonizator i publicysta. Podczas dwóch lat pobytu w Ameryce Smith był głównie odpowiedzialny za przetrwanie pierwszej stałej Kolonii Anglii w Nowym Świecie. Jego śmiałe przywództwo, doświadczenie wojskowe i determinacja przyniosły miarę dyscypliny rozwiązłym kolonistom; jego negocjacje z Indianami zapobiegły głodowi, a jego rozproszenie kolonii z niezdrowego Jamestown obniżyło śmiertelność. Po powrocie do Anglii jego pisma promocyjne znacznie przyczyniły się do angielskich wysiłków na rzecz amerykańskiego imperium.,
wczesna kariera Smitha przygotowała go na wyzwania Virginii. Jako nastolatek walczył w krajach niskich („that university of warre”) i przeżył kilka niezwykłych eskapad w Europie Zachodniej, zanim dołączył do chrześcijańskiej armii walczącej z Turkami na Węgrzech. Po bardziej nieprawdopodobnych epizodach, w tym trzech zwycięstwach w pojedynkach, został schwytany i zniewolony. Smith zabił swojego mistrza, a następnie wędrował po Europie Wschodniej i pożeglował na krótko do Maroka, zanim powrócił do Anglii w 1604 roku. Lata spędzone za granicą predysponowały go do rozwiązań militarnych., „Wojny w Europie, Azji i Afryce, „przechwalał się później,” nauczył mnie, jak opanować ocalenie wilde ' a w … Ameryce.”Militarne wyczyny Smitha zapewniły również niezbędne wyróżnienia społeczne dla pozycji przywództwa kolonialnego–kapitana i herbu.
promotorzy Virginia enterprise docenili wartość Smith do placówki garnizonowej, która może być atakowana przez siły hiszpańskie lub francuskie i na pewno będzie w niełatwych stosunkach z sąsiednimi tubylcami., W latach 1607-1608, jako członek Rady Kolonii, zbadał geografię i etnologię Chesapeake i wysłał do domu szczegółową relację z pierwszego roku Kolonii. Dołączona była historia jego pojmania przez Indian Konfederacji Powhatan, ale zapomniał wspomnieć o jego ratunku przez córkę wodza, Pocahontas–opowieść, która stała się podstawą amerykańskiego Folkloru.
jako prezydent Kolonii od lata 1608 do jesieni 1609, Smith rządził stanowczo, ale sprawiedliwie., Niezależnie od rangi i zajmowanego stanowiska, wszyscy pracowali dla wspólnego dobra lub cierpieli gniew Smitha, który przysporzył mu wrogości miejscowej szlachty. Radził sobie z Indianami bardziej bezczelnie, używając gróźb, a czasem siły, aby zdobyć kukurydzę, co zirytowało Kompanię Wirginijską z Londynu, a także wodza Powhatana. W październiku 1609 roku, pod naciskiem swoich wrogów w Jamestown i zraniony przez eksplozję prochu, Smith zrezygnował z prezydentury i powrócił do Anglii.,
dorobek literacki Smitha w następnych dwóch dekadach był prawdopodobnie ważniejszy dla imperialnych aspiracji Anglii niż jego działania w Wirginii. Po podróży wzdłuż wybrzeża Ameryki Północnej w 1614 roku, twierdził, że obszar, który nazwał „New England”, ma ogromny potencjał w rybach, futrach i innych przyziemnych zasobach i że imperialna przyszłość Anglii leży w ludziach zaangażowanych w ciężką pracę i realistyczne nagrody.
od 1608 r.do przeddzień swojej śmierci Smith był najbardziej płodnym i natarczywym mistrzem Wielkiej Brytanii., Jego publikacje oferowały praktyczne porady na temat żeglarstwa i kolonizacji, ale głównie opowiadał się za brytyjskim imperialnym wigorem: „czy to przez Londonera, Szkota, Welcha, czy Angielskiego, które są prawdziwymi poddanymi naszego króla i Hrabiego … jest więcej niż wystarczająco dla wszystkich.”Do czasu swojej śmierci w 1631 roku opublikował prawie tuzin traktatów, w tym obszerną Generall History of Virginia, New England, and the Summer Isles (1624), która mieszała (i często powtarzała) jego wcześniejsze pisma z relacjami innych wydarzeń po 1609 roku., Opublikował także opis swoich prawdziwych podróży, przygód i obserwacji (1630). Wraz z ratunkiem Pocahontas (z opóźnieniem opisanym w jego ogólnej historii), True Travels podburzył sceptycyzm co do jego prawdziwości, która rozkwitła w XVII-wiecznej Anglii i ożyła w połowie XIX-wiecznej Ameryce. Od około 1950 r. jednak zasadnicza dokładność autobiograficznych pism Smitha została ustalona przez kilku uczonych.
Philip L. Barbour, the Three Worlds of Captain John Smith (1964); Alden T., Vaughan, American Genesis: Captain John Smith and the Founding of Virginia (1975).
ALDEN T. VAUGHAN