młodość i rywalizacja o koronę
Jan był najmłodszym synem Henryka II i Eleonory Akwitańskiej. Plan Henry ' ego (1173), aby przydzielić Janowi, jego ulubionemu synowi (którego nazywał Lackland), rozległe ziemie po ślubie z córką Humberta III, hrabiego Maurienne (Savoy), został pokonany przez bunt, który wywołał wśród starszych braci Jana. W Anglii (1174-1176) poczyniono dla niego różne postanowienia, w tym sukcesję do ziem Gloucester., Otrzymał również tytuł Lorda Irlandii (1177), który odwiedził od kwietnia do końca 1185, popełniając młodzieńcze polityczne niedyskrecje, z których zyskał reputację lekkomyślnego nieodpowiedzialności. Dalsze przychylność Henryka przyczyniła się do buntu jego najstarszego żyjącego syna, Ryszarda i (zwanego później Coeur De Lion), w czerwcu 1189. Z niejasnych powodów Jan porzucił Henry ' ego dla Ryszarda.
Encyclopædia Britannica, Inc.,
po akcesji Ryszarda w lipcu 1189, Jan został hrabią Mortain (tytuł, który stał się jego zwykłym stylem), został potwierdzony jako lord Irlandii, otrzymał ziemie i dochody w Anglii o wartości 6000 funtów rocznie, i był żonaty z Isabellą, dziedziczką earldom of Gloucester. Musiał też obiecać (marzec 1190), że nie wejdzie do Anglii podczas nieobecności Ryszarda na krucjacie., Działania Jana zdominował jednak problem sukcesji, w której jego bratanek, trzyletni Artur i, książę Bretanii, syn zmarłego starszego brata Geoffreya, był jego jedynym poważnym rywalem. Kiedy Ryszard uznał Artura za swojego następcę (październik 1190), John natychmiast złamał przysięgę i powrócił do Anglii, gdzie stanął na czele opozycji wobec dyktatorskiego kanclerza Richarda, Williama Longchampa.,
Photos.com/Thinkstock
Po otrzymaniu w styczniu 1193 wiadomości, że Ryszard, w drodze powrotnej z Krucjaty, został uwięziony w Niemczech, Jan sprzymierzył się z królem Francji Filipem II Augustem i bezskutecznie próbował przejąć kontrolę nad Anglią., W kwietniu 1193 został zmuszony do przyjęcia rozejmu, ale zawarł z Filipem dalsze ustalenia dotyczące podziału posiadłości Ryszarda i buntu w Anglii. Po powrocie Ryszarda, na początku 1194 roku, Jan został wygnany i pozbawiony wszystkich swoich ziem. Pojednał się z Ryszardem w maju i odzyskał część swoich posiadłości, w tym Mortain i Irlandię, w 1195, ale jego pełna rehabilitacja nastąpiła dopiero po tym, jak Bretończycy oddali Artura Filipowi II w 1196. To doprowadziło Ryszarda do uznania Jana za swojego następcę.