Dwudziestodwuletnia Izabela po raz pierwszy odkryła, że była królową Królestwa Kastylii, przebywając na wieżowych wzgórzach Alcazara w Segowii. Rzekomo zabrana na rynek miasta pod pięknym brokatowym baldachimem, zajęła miejsce na tronie, a ludzie triumfalnie wiwatowali., Ta okazja oznaczała początek 30-letniego panowania, w którym Granada odzyskała władzę od arabskich władców, podróż Kolumba do Nowego Świata i rozpoczęcie hiszpańskiej inkwizycji.
urodzony w małej wiosce w środkowej Hiszpanii w 1451 roku, trudno powiedzieć, że młoda Izabela będzie przeznaczona do wielkości. Chociaż początkowo była drugą w kolejce do tronu po swoim starszym przyrodnim bracie Henryku, wkrótce została relegowana na trzecią wraz z narodzinami kolejnego brata.,
Kiedy Henryk wstąpił na tron kastylijski w 1454 roku, ona i jej matka zostali przeniesieni do skromnego wiejskiego zamku z tylko najbardziej podstawowymi przepisami, prawdopodobnie dlatego, że nowy król widział w nich zagrożenie. Księżniczka rozpłakała się z matką, która mocno zaszczepiła w córce katolicką bojaźń Bożą.
- czy Izabela I Kastylijska była największą królową Europy?
z biegiem lat narastała opozycja wobec rządów Henryka., Szlachta królestwa pragnęła większej władzy i uważała, że rozwiązaniem jest posiadanie monarchy, który zawdzięcza im swoją pozycję. Kiedy zebrali się wokół Isabelli jako ich nowej postaci, znalazła się w centrum uwagi. Jednak mądra księżniczka faworyzowała dyplomację i doszła do ugody z Henrykiem. W podzięce mianował Izabelę następczynią tronu.,
- gra Królowych: kiedy kobiety rządziły renesansową Europą
sekretne małżeństwo Izabeli
chociaż Henryk próbował kilka razy stworzyć związki polityczne poprzez poślubienie swojej siostry, Izabela miała oczy tylko dla jednego mężczyzny – Ferdynanda Aragońskiego. Para została zaręczona, gdy Izabela miała zaledwie sześć lat, ponieważ Henryk pragnął sprzymierzyć się z sąsiednim królestwem Aragonii. Jednak gdy ojciec Ferdynanda stawał się coraz silniejszy, nie potrzebował już zabezpieczenia i wycofał się z układu.,
pomimo tego Izabela i Ferdynand zostali potajemnie poślubieni w 1469 roku i zawarli ważną intercyzę, że będą rządzić Hiszpanią jako równi. Dodatkowym atutem było to, że jako władcy Kastylii i Aragonii, ich małżeństwo zjednoczy dwa najpotężniejsze Królestwa Hiszpanii.
Kiedy Izabela została koronowana 13 grudnia 1474, nie była bez wrogów. Niektórzy utrzymywali, że córka Henryka, Joanna, była prawowitym władcą. Król Portugalii, Afonso, szybko postanowił zaręczyć się z Joanną i rozpoczął inwazję na Kastylię., Wczesne panowanie Izabeli i Ferdynanda pochłonęło wojnę domową, ostatecznie wysyłając Afonso do Portugalii.
- wiedziałeś? Zaręczyny Katarzyny, córki Izabeli kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego, i Artura, księcia Walii i syna króla Henryka VII i Elżbiety York, sygnalizowały przełomowy sojusz pomiędzy królestwami Anglii i Hiszpanii
Po oczyszczeniu drogi ich wrogów, „katoliccy monarchowie” (jak się dowiedzieli) postanowili o odmłodzeniu podzielonego narodu., W 1482 roku poprowadzili oni kampanię militarną na Mauretańskie miasto Granada, ostatnią pozostałość po muzułmańskim podboju Hiszpanii.
królowa osobiście zainteresowała się sprawami wojskowymi, a nawet przesunęła rząd kilka mil od miejsca bitwy. Ostatecznie w 1492 roku zwyciężyli i całkowicie wyparli z Hiszpanii muzułmański kalifat. Teraz kontrolowali rozległy obszar i wyglądało na to, że cały Półwysep Iberyjski może być zjednoczony.,
kiedy Izabela została koronowana 13 grudnia 1474, nie była bez wrogów
Hernando del Pulgar, XV-wieczny Żyd, który nawrócił się na katolicyzm, powiedział: o Izabeli: „była bardzo skłonna do sprawiedliwości, tak bardzo, że uważano, że podążała bardziej drogą rygoru niż miłosierdzia i zrobiła to, aby zaradzić wielkiemu zepsuciu zbrodni, które znalazła w Królestwie, gdy objęła tron.”
- czy wiek eksploracji przyniósł więcej szkód niż pożytku?,
rok 1492 okazał się wielkim rokiem panowania Izabeli. Włoski odkrywca Krzysztof Kolumb odwiedził królową i Ferdynanda w pięknym pałacu Alhambra, szukając królewskiej zgody na planowaną podróż do Indii. Gdy zdobył ich poparcie, udał się w swoją drogę, tylko po to, aby natknąć się na Amerykę zamiast. Po powrocie podarował monarchom indiańskich niewolników w prezencie, ku przerażeniu Izabeli. Natychmiast zażądała ich uwolnienia i orzekła, że żaden tubylca nie może zostać zniewolony, ponieważ oni również byli jej poddanymi. Niestety polityka ta była rzadko respektowana.,
Izabela i hiszpańska Inkwizycja
podczas tych doniosłych wydarzeń, Złowroga polityka prowadzona przez islamofobię i antysemityzm spustoszyła naród. Na początku swojego panowania Izabela i Ferdynand zmusili wielu muzułmanów i Żydów do nawrócenia się na katolicyzm.
rozpoczęli wówczas osławioną hiszpańską inkwizycję, próbę wykorzenienia tzw. „heretyków” z szeregów nowych chrześcijan. Skala tortur, egzekucji i grabieży była zupełnie bezprecedensowa.,
w 1492 r.wszyscy Żydzi zostali eksmitowani z terytorium monarchów katolickich, dano im tylko trzy miesiące na opuszczenie i zabroniono im zabierać ze sobą cokolwiek cennego. Nowo zdobyta pozycja Hiszpanii jako potęgi światowej została osłabiona, ponieważ Żydzi stanowili dużą część gospodarki narodowej. Utrata tak istotnej części społeczeństwa hiszpańskiego odcisnęła swoje piętno na panowaniu Izabeli, podobnie jak wiele osobistych tragedii, z którymi się zetknęła.,
skala tortur, egzekucji i grabieży była zupełnie bezprecedensowa
w 1497 roku, jej jedyny syn i następca tronu, Juan, zmarł przed osiągnięciem 20 roku życia. 27-letnia córka Izabeli zmarła przy porodzie, a dwa lata później wnuczka Izabeli.
królowa zmarła w 1504 roku, a Ferdynand nadal rządził Kastylią jako regent swojej córki Joanny, jednocząc Hiszpanię z podbojem Nawarry., Wpływ jej spuścizny na Hiszpanię był znaczący – podobnie jak jej polityka zagraniczna, zdolna władczyni zdołała przywrócić prawo i porządek narodowi bandytów, zreformować kościół, znacznie ulepszyć hiszpańską armię i naprawić jej system finansowy. Izabela pozostaje jednym z najbardziej szanowanych monarchów Hiszpanii.